Το εθνοπροδοτικό Συνέδριο του Λιβάνου

 Σαν Σήμερα η Αγγλία επέβαλε τους κομμουνιστές πράκτορες της στην κυβέρνηση της Ελλάδος και τους μετέφερε στο Λίβανο για να συζητήσουν με τους άλλους αγγλόφρονες. Οι Άγγλοι έβαλαν τα αεροπλάνα και μετέφεραν τους Κόκκινους VIP στην Βηρυτό. Επί της υποδοχής ήταν ο Παναγιωτάκης. (Παναγιώτης Κανελλόπουλος υποδέχεται αντιπροσώπους για το συνέδριο του Λιβάνου, εκδ. Δημήτρης Παπαδήμος. Ταξιδιώτης φωτογράφος. 1943-1980, ΜΙΕΤ) 




του Σπύρου Χατζάρα
Το Χαμπάτ Μπολόνια, που έγινε το συνέδριο, απέχει 25 χιλιόμετρα, από το αεροδρόμιο της Βηρυτού, που σήμερα λέγεται Ραφικ Χαρίρι.

Το Χαμπάτ Μπολόνια, είναι πόλη στην ορεινή περιοχή του Λιβάνου , 33 χιλιόμετρα από τη Βηρυτό και μόλις 900 μέτρα πάνω από τη στάθμη της θάλασσας.


Εκεί , μέσα σε πευκοδάσος, είναι το ξενοδοχείο «Bois de Boulogne» που φιλοξένησε τη Διάσκεψη του Λιβάνου. Οι άνθρωποι του Ξενοδοχείου, τεσσάρων αστέρων σήμερα , και με δωρεάν παρκινγκ και πρόσβαση Wi-Fi, το θυμούνται ακόμα
Το Συνέδριο το οργάνωσαν οι Άγγλοι και το συντόνιζε ο πρέσβης σερ Ρέτζιναλτ Λίπερ που εκπαιδεύτηκε από τον Πρώτο πόλεμο στην αντικατασκοπία.
Ο Λίπερ έπαιξε σημαντικό ρόλο στις ελληνικές πολιτικές εξελίξεις του 1944, ιδίως για την υποστήριξη της ελληνικής μοναρχίας στο πρόσωπο του βασιλιά Γεωργίου Β.
Μετά την απελευθέρωση, ο Λίπερ μαζί με τον πάτερ Δημητριο συνεχισαν να είναι οι πηγές της Εξουσίας.
Ο Λίπερ μετά πήγε στο Μπουένος Άιρες δίπλα στον Χουάν Περόν.

Οι «αντιπρόσωποι», μαζεύτηκαν στο ξενοδοχείο «Δάσος της Βουλώνης»,
της Βηρυτού και ο Λίπερ, ο χρηματοδότης του ΚΚΕ έβαλε τους βασιλικούς αγγλόφρονες να σφίξουν τα χέρια με την Κόκκινη Συμμορία.

Στο Συνέδριο του Λιβάνου, βρίσκονταν από τη μια μεριά το ΚΚΕ και η ΠΕΕΑ, το Σοβιέτ των βουνών και από την άλλη, ήταν η κυβέρνηση του Καΐρου
υπό τον Γ. Παπανδρέου που δεν είχε καμία δύναμη εκτός απ' αυτήν που της εξασφάλιζαν οι Εγγλέζοι.
Η τρίτη κυβέρνηση, αυτή του «μέθυσου» Ράλλη, (όπως τον έλεγε η ΟΠΛΑ), αντέδρασε στην «Εθνική Ομοψυχία» του Λιβάνου με σχόλιο του «κίναιδου», (όπως τον αποκαλούσε το ΚΚΕ), που δημοσιεύτηκε στα «Αθηναϊκά Νέα» στις 3 Ιουνίου Ι944 με τον τίτλο : «Τα αποτρόπαια εγκλήματα του ΕΑΜ συνεχίζονται».

Ο Υπουργός Εσωτερικών στην Κυβέρνηση Ράλλη, Αναστάσιος Ταβουλάρης, (1882 - 1945) που ήταν αντικομουνιστής και διετέλεσε υπουργός Συγκοινωνίας στην κυβέρνηση Πάγκαλου και που εξελέγη βουλευτής Ζακύνθου το 1923,
το 1928 , το 1932 με το Κόμμα Φιλελευθέρων και το 1936 με το κόμμα των Φιλελευθέρων,  έλεγε :
 «Έλληνες τίνες πολιτικοί, παρουσιαζόμενοι ως δήθεν εκπρόσωποι Ιστορικών κομμάτων της Χώρας, αποβλέποντες εις μόνην την εξυπηρέτηση της κουφού ματαιοδοξίας των, έδωσαν προ ημερών τας χείρας εις Λίβανον, εις τούς αιμοσταγείς δολοφόνους του ΕΑΜ και τούς εκπροσώπους του Κομμουνιστικού κόμματος, τούς υπονομευτάς, δηλαδή, του Ελληνικού Έθνους και της Ελληνικής Κοινωνίας. Μεταξύ των πολιτικών αυτών, οίτινες ισχυρίζονται ότι εκπροσωπούν δήθεν τον Ελληνικόν Λαόν και οίτινες πράγματι ουδέν εκπροσωπούν, αφού εκ φόβου ή εκ συμφέροντος αυτοκαταδικασθέντες είς πλήρη αφάνειαν από μακρότατου χρόνου, εγκατέλειψαν τον λαόν
εις την δυστυχίαν του χάριν των εχθρών της Χώρας και του Λαού, των άναγραψάντων εις το πρόγραμμα των την παραχώρηση ή την αύτονόμηση τμημάτων της Ελληνικής Πατρίδος συνήφθη συμβόλαιο αιματηράς αλληλεγγύης, το όποιο θ' αποτελέσει αιώνιο στίγμα δια την πολιτική ιστορία της Ελλάδος».

Το χωριό  Χαμπάτ Μπολόνια, είναι ακόμα ένα διάσημο θέρετρο του Λιβάνου, για όλες τις εποχές, με δροσερό κλίμα το καλοκαίρι και με χιόνι το χειμώνα.

Εδώ, στις 20 Μαΐου 1944 άρχισε το μακρύ ταξείδι των Ελλήνων μέσα στη Νύχτα της ΕΑΜοκρατίας, με την υπογραφή της εθνοπροδοτικής Συμφωνίας του Λιβάνου με την οποία οι Εγγλέζοι, οι χρηματοδότες και σπόνσορες της ΚΚΕ λτδ, επέβαλαν τους συνεργάτες του Μπάλφουρ, στον σβέρκο του ελληνικού λαού, με την έγκριση του βασιλιά και των «πολιτικών» ρεταλιών , που εκπροσωπούσαν το σαρκίον τους, και τους αργυρώνητους των Αθηνών.

Οι σφαγές της ΟΠΛΑ νομιμοποιήθηκαν με το Σύμφωνο «εθνικής Ενότητας» με τους Κομμμουνιστες, που υπέγραψαν υπό την καθοδήγηση του σερ Ρέτζιναλτ Λίπερ, οι Γεώργιος Παπανδρέου, Σοφοκλής Βενιζέλος, Κωνσταντίνος Ρέντης, Γ. Εξηντάρης Σπύρος Θεοτόκης, Παναγιώτης Κανελλόπουλος Γεώργιος Καρτάλης, Κομνηνός Πυρομάγλου και ο ανιψιός του Ιωνα Δραγούμη Φίλιππος με τους Κομμουνιστές.
Το «βουνό», το εκπροσωπούσαν ο Πέτρος Ρούσος ο Μιλτιάδης Πορφυρογένης ο συνδικαλιστής Δημήτριος Στρατής από την Ανδρο, και οι συνοδοιπόροι «δημοκρατικοί», αλλά αγγλόφρωνες, Αλέξανδρος Σβώλος, Αλέξανδρος Μυλωνάς, Ιωάννης Σοφιανόπουλος, Άγγελος Αγγελόπουλος και οι τέως βουλευτής Ρεθύμνου Νίκος Ασκούτσης, και ο απότακτος βενιζελικός Στέφανος Σαράφης.
Για να καταλάβουμε ποιους εκπροσωπούσαν ο Ιωάννης Σοφιανόπουλος στις εκλογες του 1936 είχε λάβει , 13.006 ψήφους, ο Αλέξανδρος Μυλωνάς 12.333, και ο Παναγιώτης Κανελλόπουλος 9.870. Ο Σωτήριος Γκοτζαμάνης που μετείχε στην Κυβέρνηση Ιωάννη Ράλλη είχε πάρει 17.822 και 1,40%.
Οι άλλοι συμμετέχοντες Γ. Βασιλειάδης , Δ. Λόντος , Γ. Σακαλής, Σ. και Ι. Μεταξάδες Κ. Βεντήρης και Α. Σταθάτος, εκπροσωπούσαν τον εαυτό τους.


Αυτή ήταν η συμφωνία ΚΚΕ-Βασιλιά- Ιντέλιτζεντ Σερβις στο Λίβανο.

Ένα συμβόλαιο «αιματηράς αλληλεγγύης», που αποτελεί «αιώνιο στίγμα» στην πολιτική ιστορία της Ελλάδος.

Η Συμφωνία ΚΚΕ-Βασιλιά- Ιντέλιτζεντ Σέρβις στο Λίβανο, έφερε τη Σφαγή του Μιλγαλά , τα Δεκεμβριανά , τη Βάρκιζα και τον Εμφύλιο.

Η ακύρωση του Λιβάνου , αλλά όχι της Βάρκιζας, έγινε με το Δόγμα Τρούμαν, και την απόφαση των αμερικανών να τεθούν εκτός νόμου το ΚΚΕ, το ΕΑΜ και η «Εργατική Αλληλεγγύη και να εκδοθεί ο ΑΝ 509.