H XOYNTA ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΩΝ.

Πέμπτη, 10 Απριλίου 2008

Ο αγώνας του κ. Καραμανλή, υπέρ των πολλών, τώρα δικαιώνεται.

Σπύρος Χατζάρας

Πάνω από τριακόσιοι πενήντα κάτοικοι στην πυρόπληκτη Ηλεία, κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς το σπίτι , που κατάφεραν να σώσουν από την φωτιά, αφού οι τράπεζες τα έχουν κατάσχει, για παλαιά χρέη , την στιγμή που η οικονομική κατάσταση των κατοίκων της Ηλείας , βρίσκεται σε άθλιο επίπεδο. Όσοι έχουν ακόμα το αντίσκηνο θα μπορέσουν ίσως να μένουν σε αυτό.

Μετά τις καταστροφικές και φονικές πυρκαγιές του καλοκαιριού η κυβέρνηση, λόγω της προεκλογικής εκστρατείας, ανέστειλε τις αναγκαστικές εκτελέσεις για έξι μήνες σε όλους τους πυρόπληκτους νομούς. Τότε με τις πυρκαγιές, οι τράπεζες έκαναν διαφήμιση με δωρεές.

Από την στιγμή όμως, που τα θύματα της φωτιάς ψήφισαν, τον υπερασπιστή των πολλών κ. Καραμανλή , ο «νέος πατριωτισμός» των τραπεζιτών εξαντλήθηκε, όπως και η αναστολή, στις 29 Φεβρουαρίου 2008.

Σύμφωνα με έρευνα, της Γενικής Γραμματείας Καταναλωτή το 80% των πολιτών πιστεύει ότι οι τράπεζες δεν ενδιαφέρονται για το κοινωνικό σύνολο και 7 στους 10 θεωρούν, ότι οι τράπεζες λειτουργούν ασύδοτα, χωρίς κανέναν ουσιαστικό έλεγχο από την πολιτεία και τα εποπτικά όργανα. (Τράπεζα της Ελλάδας).
Το 75% των δανειοληπτών θεωρεί ότι οι όροι δανεισμού είναι άδικοι, ενώ το 80% εξ αυτών έχει δεχτεί «πίεση » για να εξοφλήσουν εγκαίρως τις δόσεις τους.

Για τέταρτη συνεχόμενη χρονιά το 2007 οι «εισηγμένες» στο χρηματιστήριο Αθηνών, Τράπεζες βρέθηκαν στην πρώτη γραμμή της κερδοφορίας . Τα συνολικά καθαρά κέρδη του κλάδου αυξήθηκαν κατά 70% και έφτασαν στα 5,7 δισ. ευρώ από 3,38 δισ. ευρώ το 2006.Βασικός αιμοδότης ο πελάτης.
Η «παράλυτη» Πολιτεία, κάνει ότι δεν βλέπει το τραπεζικό ολιγοπώλιο. Ωστόσο η τεράστια διαφορά μεταξύ των επιτοκίων καταθέσεων και των επιτοκίων χορηγήσεων που στραγγίζει τις τσέπες αλλά και το αίμα των πολιτών βγάζει μάτι.
Το μέσο επιτόκιο καταθέσεων το 2007 ήταν 2,62%. Το επιτόκιο στις πιστωτικές κάρτες 17%. Διαφορά 14,38%. Η μεγαλύτερη στην Ευρώπη αν όχι και στον κόσμο. Και όμως, η αδύναμη κυβέρνηση, κάνει ότι δεν το βλέπει. Στα καταναλωτικά δάνεια το επιτόκιο είναι 8,75%. Διαφορά 6,13%.

Από τα στοιχεία της Στατιστικής Υπηρεσίας για τους περιφερειακούς λογαριασμούς 2004 – 2006,φαίνεται ότι ο τριτογενής τομέας (οι υπηρεσίες) όπου ανήκουν οι τράπεζες, παράγει το 72% του ελληνικού ΑΕΠ. Ένα ΑΕΠ δηλαδή που στηρίζεται στη ανακύκλωση του χρέους.(Κρατικού και ιδιωτικού).Το κατά κεφαλή εθνικό προϊόν στην Αττική ήταν το 2006 ,26.212 ευρώ. Θεωρητικά κάθε τετραμελής οικογένεια θα έπρεπε να έχει ετήσιο εισόδημα 104.848 ευρώ. Σε κάθε Έλληνα αναλογούσαν το 2006 19.194 ευρώ. Στην πραγματικότητα στα19.194 ευρώ έχουν φθάσει τα ατομικά χρέη των Ελλήνων προς τις τράπεζες. Το παραγόμενο εθνικό προϊόν δεν μοιράζεται δίκαια. Δεν μοιράζεται καν άνισα.
Το εισόδημα των αγροτών μειώθηκε από 4,3% του ΑΕΠ, που ήταν το 2005, σε 3,7% . Σύμφωνα με στοιχεία της Eurostat το πραγματικό αγροτικό εισόδημα των παραγωγών περιορίστηκε , το 2007, στο 83,1% του επιπέδου του 2000.

Οι προεκλογικές υποσχέσεις του 2004 του πρωθυπουργού προς τους αγρότες είχαν την τύχη της υπογραφής του για το δημοψήφισμα για τις ταυτότητες. Ξεχάστηκαν. Τις φοροαπαλλαγές όμως για την μεγάλη ακίνητη περιουσία των τραπεζών τις θυμήθηκε ,ώστε να μην επιβαρυνθούν από την αναπροσαρμογή των αντικειμενικών αξιών.

Οι Ελληνικές Τράπεζες, το ελληνικό τραπεζικό ολιγοπώλειο, είναι υποκαταστήματα της διεθνούς «αεριτζίδικης» Ολιγαρχίας που τά έκανε θάλλασσα και τώρα ξαναανακαλύπτει το Κράτος για να φορτώσει στους φτωχούς δια του προϋπολογισμού και τις νεες ζημιές.

Το 1 τρις. δολάρια θα προσεγγίσουν οι συνολικές ζημιές από την πιστωτική κρίση, σύμφωνα με την πρόσφατη έκθεση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου. Οι Τράπεζες έχουν ζημιές 510 δισ. δολάρια. (Μέχρι σήμερα έχουν ανακοινωθεί ζημιές 225 δισ. δολάρια).Αλλά μπορεί να είναι και παραπάνω.
Οι Ασφαλιστικές εταιρείες έχουν χάσει 130 δισ. δολάρια και μερικές χρεοκόπησαν. Παράλληλα τα ιδιωτικά ασφαλιστικά ταμεία, έχασαν 160 δισ. δολάρια. Δεκάδες χιλιάδες Αμερικανοί με «ταλέντο» δεν μπορούν πια να πάνε σε γιατρό και έχασαν τις συντάξεις τους. Κάποιοι από αυτούς έχουν μείνει και άστεγοι αφού τους πήραν και το σπίτι. Για αυτούς όμως δεν έχουν χρόνο τα δελτία ειδήσεων. Και ότι δεν μεταδίδουν τα ΜΜΕ δεν υπάρχει

Το «αμερικανικό όνειρο» που προσφέρει από τηλεοράσεως και δια του Χόλυγουντ από την «εθνικά ομοιογενή» τραπεζική Χούντα και την Παγκόσμια Ολιγαρχία γίνεται ξανά εφιάλτης. Η κρίση του 1929 είναι εδώ με λιγότερες αυτοκτονίες γιατί στο διάστημα που μεσολάβησε χάθηκε το φιλότιμο..