Ο κακός ανακριτής (Bundesbank) ,και ο καλός (Αμερικανικές τράπεζες) έχουν κοινό στόχο. Να «σπάσει» ο κρατούμενος.
( Ο ελληνικός λαός ).
Του Σπύρου Χατζάρα
Η πρόταση που είχα κάνει τον Ιανουάριο του 2008, από το Δελτίο των 11, προς την κυβέρνηση Καραμανλή, να σπάσει το Καρτελ των 16 τραπεζών, που αγοράζουν το ελληνικό χρέος, και να δανειστεί σε (υποτιμώμενα) δολάρια, από την Κίνα και τη Ρωσία. ήταν βαθιά επαναστατική. Ανέτρεπε «τα διεθνή χρηματοπιστωτικά δεδομένα».Εάν την είχαν αποδεχθεί, το δημόσιο χρέος, θα ήταν τώρα μικρότερο κατά 25 δις ευρώ, και τα επιτόκια δανεισμού της χώρας πολύ χαμηλότερα .
Ο χορός των επιθέσεων κατά της ελληνικής οικονομίας, και του ελληνικού λαού, ξεκίνησε μόλις διέρρευσε η πληροφορία, ότι η ελληνική κυβέρνηση, συζητά με την Κίνα, για την αγορά ελληνικών ομολόγων.
Η ελληνική κίνηση δεν αποτελεί από μόνη της κίνδυνο για το « τραπεζικό σύστημα»,αλλά αποτελεί κακό προηγούμενο. Η προσπάθεια των ανθρωποφάγων τραπεζιτών, είναι σε πρώτη φάση να αποτραπεί αυτή η κίνηση. Εάν τούτο δεν γίνει δυνατό να συρρικνωθεί σε συμβολικό επίπεδο. Αλλά η «επικοινωνιακή καταιγίδα» στοχεύει στην αποθάρρυνση των μιμητών. Εάν η «Ελληνική πρωτοβουλία» γίνει «μόδα», τότε ανατρέπεται ο σχεδιασμός στήριξης της αμερικανικής οικονομίας, που κάθεται σε μια φούσκα 2 τετράκις εκατ. δολαρίων.
Ο σχεδιασμός της «εξυγίανσης» που ξεκίνησε με την χρεοκοπία της Lehman στηρίζεται στην ανατροπή του δικτύου ασφαλείας για τους εργαζόμενους και τους ο πολίτες που δημιουργήθηκε στην Ευρώπη. Έτσι δεν θα αποτελεί πρότυπο το ευρωπαϊκό κοινωνικό κράτος, για τους Αμερικανούς .
Αυτές είναι οι διεθνείς προτεραιότητες.
Λίγες μέρες πριν τον κρίσιμο Δεκέμβρη, όπου κρίνονται ζωτικά εθνικά συμφέροντα, η «Παγκόσμια Διακυβέρνηση », βγάζει όλο της το οπλοστάσιο, στην πρώτη γραμμή, για να υποχρεώσει την Ελλάδα, να αποδεχθεί, τις λύσεις που θέλουν να της επιβάλλουν.
Τον ρόλο του «κακού» τον ανέλαβε η Γερμανική Κεντρική Τράπεζα, επειδή επιδιώκει να κατοχυρώσει στο περιθώριο αυτής της επίθεσης τα ιδιαίτερα γερμανικά συμφέροντα στην Ελλάδα. Τον ρόλο του «καλού» ανέλαβαν οι αμερικανικές τράπεζες, οι οποίες πρόκειται να μας δανείσουν με υψηλά επιτόκια , μετά την απόφαση, κ. Τρισέ να αποσύρει ρευστότητα, επειδή φοβάται τον …πληθωρισμό.
http://hatzaras.blogspot.com/2009/11/blog-post_21.html
Η καημένη η κ.Μέρκελ, δεν είπε λέξη για το κόλπο Τρισέ-Τραπεζών , και στα στενά περιθώρια κινήσεων που έχει ζήτησε να συναντηθεί με την ηγεσία της Bundesbank
Για να συζητήσουν το , «τί μπορούμε να πράξουμε για να αποφύγουμε μια χρηματοπιστωτική κρίση η οποία θα αποδειχθεί τροχοπέδη στην οικονομική ανάκαμψη», ενώ τονίσε ότι , «ο περιορισμός των πιστώσεων για τη Γερμανία είναι εξαιρετικά κρίσιμος», και ότι « θα αποτρέψει οποιαδήποτε μείωση της προσφοράς πιστώσεων σε μεσαίες και μεγάλες επιχειρήσεις».(Για τις μικρές δεν γίνεται λόγος)
Το σκηνικό για «την ελληνική χρεοκοπία» το έστησαν οι Γερμανοί Τραπεζίτες.
Η Bundesbank, που δεν επιθυμεί εκπλήξεις στον χώρο της ευρωζώνης, στέλνει στην Ελλάδα την «επιτροπή από στελέχη της Κομισιόν και του ΔΝΤ, για να ελέγξει τα δημοσιονομικά της Ελλάδας». Κι αυτό όχι μόνον για την Ελλάδα, αλλά κυρίως διότι το ελληνικό παράδειγμα θα μπορούσε να λειτουργήσει και ως ντόμινο για άλλες οικονομίες της ΟΝΕ (πχ της Ιρλανδίας ή της Πορτογαλίας).
Η συνταγή που θέλουν να επιβάλλουν περιλαμβάνει: Μείωση 7,5% μισθών και των συντάξεων για όλους τους δημόσιους υπαλλήλους και τις ΔΕΚΟ και πάγωμα μισθών και συντάξεων στον ιδιωτικό τομέα, συρρίκνωση του δημόσιου τομέα με άρση της μονιμότητας ώστε να γίνουν απολύσεις, μείωση των αμυντικών δαπανών ,(«αφού έτσι κι αλλιώς δεν σας προφυλάσσουν, μην τις κάνετε»!) κ.ά.
Το πρόγραμμα των «εγχώριων συνεργατών» των Τραπεζιτών περιλαμβάνει: «Τονώσεις των πραγματικά υγιών κέντρων επιχειρηματικότητας, εξάρθρωση των «κυκλωμάτων των προμηθειών , διακοπή των αγροτικών επιδοτήσεων και μείωση του μισθολογικού κόστους της παραγωγής στην Ελλάδα».
Οι «καλές» αμερικανικές Τράπεζες προσέφεραν επικοινωνιακή στήριξη στην ελληνική κυβέρνηση υποστηρίζοντας ωστόσο το σενάριο του ΔΝΤ σε περίπτωση που δεν εφαρμοστούν όλα όσα περιλαμβάνει το σενάριο . «Η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει και ούτε θα έρθει κοντά στη χρεοκοπία λέει η Morgan Stanley που θεωρεί ότι το πιθανότερο σενάριο είναι να τεθεί η χώρα υπό τη στενή δημοσιονομική παρακολούθηση της Ε.Ε. τον Ιανουάριο και αυτό θα πιέσει την κυβέρνηση να λάβει με τον καιρό σκληρά μέτρα.Ακόμα και στο χειρότερο πιθανό σενάριο, η Ελλάδα δεν θα χρεοκοπήσει, αφού η Ε.Ε. αναμένεται να παρέμβει, κάνοντας διαθέσιμα κεφάλαια με τη μορφή του έκτακτου δανεισμού.Βέβαια, η Morgan Stanley δεν αποκλείει το ενδεχόμενο η Ε.Ε. να αποφύγει μια τέτοια παρέμβαση για λόγους παραδειγματισμού. Σε αυτή την περίπτωση το ρόλο αυτό θα παίξει το ΔΝΤ
Η Goldman Sachs τονίζει ότι , η ελληνική οικονομία χρειάζεται επειγόντως δημοσιονομική προσαρμογή και μάλιστα μεγάλης κλίμακας και είναι στο χέρι της ελληνικής κυβέρνησης να μετριάσει τις πιέσεις των αγορών.Εάν τα σχέδια δημοσιονομικής προσαρμογής γίνουν πιο αξιόπιστα, θα μπορούσαν να περιορίσουν τις πιέσεις της αγοράς».
«Το δημοσιονομικό ζήτημα είναι το κρίσιμο σημείο και σ' αυτό πρέπει η κυβέρνηση να δώσει άμεσα λύσεις», γράφει η κ. Μιράντα Ξαφά, έως πρόσφατα στέλεχος του ΔΝΤ.
Η Ελλάδα εμφανίζεται από την επικοινωνιακή καταιγίδα ως το μαύρο πρόβατο της Ευρωζώνης, με μεγαλύτερο κίνδυνο χρεοκοπίας από την Ιρλανδία. Φυσικά κανείς δεν «ανησυχεί» για το έλλειμμα της Βρετανίας, που θα ξεπεράσει κατά πολύ την ήδη «εκτροχιασμένη» πρόβλεψη των 175 δισ. στερλινών, και την οποία «προειδοποίησε» η Fitch για πιθανή υποβάθμιση «αν δεν σταματήσει την εκτύπωση», «φρέσκου» χρήματος, την οποία αποκαλεί κατ’ ευφημισμό «ποσοτική χαλάρωση» της νομισματικής πολιτικής!
Οι εκθέσεις της Citigroup και της BNP-Paribas, ( από το καρτέλ των 16),σημείωσαν ότι «αν οι ελληνικές τράπεζες αντιμετωπίσουν πρόβλημα στη χρηματοδότησή τους ενδέχεται να τραβήξουν ρευστότητα από την περιοχή της ΝΑ Ευρώπης, όπου έχουν σημαντική παρουσία, προκαλώντας ντόμινο αποσταθεροποίησης» . Ένα ακόμα ευφάνταστο σενάριο, που ανθεί στο τρέχον περιβάλλον τρομολαγνείας των «αγορών».
Η ουσία, λοιπόν της «επικοινωνιακής καταιγίδας» για την ελληνική οικονομία είναι πολιτική και όχι οικονομική.
Και η απάντηση θα πρέπει να είναι ανάλογη .
Πολιτικά μέτρα.
Και τέτοια πολιτικά μέτρα, είναι το σπάσιμο του καρτέλ των δανειστών, η φορολόγηση των τόκων των ομολόγων του ελληνικού δημοσίου, και η απαίτηση για πολιτικό έλεγχο, στην Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα.
Ο πρωθυπουργός αναφερόμενος στην επικοινωνιακή καταιγίδα δήλωσε ότι: «Δεν πρόκειται να γίνουμε κυβέρνηση υπό ομηρία. Εάν χρειαστεί, θα συγκρουστούμε για να υπερασπιστούμε τις θέσεις και τα δίκαια της χώρας».
Το «εάν χρειαστεί», αφήνει πολύ χώρο για συμβιβασμούς. που δεν θα μας βγουν σε καλό.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου