Το ΚΚΕ του Μπάλφουρ και οι χαφιέδες Πλουμπίδης και Σιάντος

Οι κόκκινοι πράκτορες των Άγγλων
και η αντεθνική τους αντιπολίτευση

Γράφει ο Σπύρος Χατζάρας

Ο αρχιτέκτονας της Ελληνικής Πομπηίας, που προκάλεσε με τα λάθη και την ανικανότητα του την κατάρρευση του ελληνικού Μετώπου, ο στρατάρχης Άρτσιμπαλντ Ουέιβελ, τον Σεπτέμβριο του 1941 υπέβαλε έκθεση για τις επιχειρήσεις στην Ελλάδα, με την οποία κατηγορούσε τον Μεταξά έπειδή, «απέκρουσε την προταθείσα αγγλική βοήθεια», διότι, «η απόβαση αγγλικών στρατευμάτων θα μπορούσε να προκαλέσει τη γερμανική επίθεση», και που, «ήλπιζε ότι η Γερμανία δεν θα επετίθετο κατά της Ελλάδας».

Οι κατηγορίες του Ουέιβελ κατά του Μεταξά, εξηγούν πλήρως γιατί αποφασίστηκε και οργανώθηκε η δολοφονία του.

Οι «επιφυλάξεις» όμως της αγγλικής πολιτικής προς το πρόσωπο του Μεταξά, αντιστοιχούνται με τις προσωπικές επιθέσεις εναντίον του από τους «Κόκκινους» συνεργάτες του δικτύου Μπάλφουρ, και αποδεικνύουν τη βαθειά σχέση των Κομμουνιστών με τις αγγλικές μυστικές υπηρεσίες.

Ο συνεργάτης της SOE Θανάσης Κλάρας, «στον λόγο της Λαμίας» υποστήριξε ότι « ο Μεταξάς, ήτανε πάντα πράχτορας του ΙΙ γραφείου του γερμανικού επιτελείου, από τον καιρό που σπούδαζε στη στρατιωτική σχολή της Γερμανίας».

Τη θέση αυτή την είχε διατυπώσει στις 24 Δεκεμβρίου 1938, το Πολιτικό Γραφείο του ΚΚΕ σε προκήρυξή του, που έλεγε ότι «ο Μεταξάς, είναι κατάσκοπος των Γερμανών».
Και ο συντάκτης αυτής της προκήρυξης ήταν ο χαφιές του Μπάλφουρ Νίκος Πλουμπίδης. Ότι έλεγαν ο χαφιές Αρης και ο χαφιές Πλουμπίδης το έλεγαν οι «εν Λονδίνω», όπως έραψε στο ημερολόγιο του στις 15 Ιανουαρίου 1941, λίγο πριν δολοφονηθεί ο Μεταξάς: «Έχει γούστο με όλα αυτά να με ξαναβγάλουν οί έν Λονδίνω γερμανόφιλον».

«Να με ξαναβγάλουν», «οί έν Λονδίνω γερμανόφιλον».
Τα κείμενα αποτελούν πλήρη απόδειξη.

Το ΚΚΕ, ο χαφιές Αρης και ο χαφιές Πλουμπίδης ήσαν, « His Master(Mπάλφουρ) Voice».

Στις 13 Ιουνίου 1937, το δίδυμο Σιάντου- Πλουμπίδη, έλεγε ότι , «η αεροπορία του δικτάτορα Μεταξά δεν αποβλέπει στην υπεράσπιση της ανεξαρτησίας και της ακεραιότητας της Ελλάδας. Πρόκειται να χρησιμοποιηθεί για λογαριασμό του Χίτλερ», και, στις 5 Νοεμβρίου 1937, το ΚΚΕ, δηλαδή οι Σιάντος και Πλουμπίδης, σε μανιφέστο της Κεντρικής Επιτροπής, έλεγαν ότι τα οχυρωματικά έργα στη «Γραμμή Μεταξά», γίνονταν με την επίβλεψη των...χιτλερικών, ότι η Ελλάδα μετατράπηκε σε στρατηγικό στήριγμα του Χίτλερ, και ότι «η μοναρχομεταξική Ελλάδα, είναι παιχνίδι στα χέρια των Χίτλερ και Μουσολίνι, και θα συρθεί στον πολεμικό ανεμοστρόβιλο που εξαπολύουν τα φασιστικά κράτη».

Αυτές οι επιθέσεις του δικτύου Μπάλφουρ , έγιναν στο πλαίσιο της προπαρασκευής του Κινήματος της Κρήτης, στο οποίο συνέπραττε το ΚΚΕ με τους Μητσοτάκη και Κόμπανυ, με σύνδεσμο τον Μάρκο Βαφειάδη. Πολλοί, μιλούν για την επιρροή του Μανιαδάκη στην προσωρινή ΚΕ του ΚΚΕ, ενώ κανείς δεν θέλει να ξέρει για το ΚΚΕ του Μπάλφουρ.

Αμέσως μετά την κήρυξη του πολέμου, ο Μεταξάς μετέφερε στην Αθήνα το Νίκο Ζαχαριάδη, και μετά διαπραγματεύσεις που έκανε ο Μανιαδάκης συμφώνησαν ένα πολιτικό πλαίσιο που προέβλεπε «τις μεταπολεμικές παραχωρήσεις προς το λαό», δυό μήνες πριν υποσχεθεί ο Ρούζβελτ τις «τέσσερεις ελευθερίες» στις 6 Ιανουαρίου 1941.

Ο Νίκος Ζαχαριάδης έδωσε πλήρη στήριξη στον Μεταξά, λέγοντας,«στον πόλεμο αυτό, που τον διευθύνει η κυβέρνηση Μεταξά, όλοι μας πρέπει να δώσουμε όλες μας τις δυνάμεις, δίχως επιφύλαξη», και τόνιζε , (πριν από τον Στάλιν), ότι ο πόλεμος ήταν πατριωτικός: «Σήμερα, όλοι οι Έλληνες παλεύουμε για τη λευτεριά, την τιμή, την εθνική μας ανεξαρτησία. Η πάλη θα είναι πολύ δύσκολη και πολύ σκληρή. Μα, ένα έθνος που θέλει να ζήσει πρέπει να παλεύει, αψηφώντας τους κινδύνους και τις θυσίες. Ο λαός της Ελλάδας διεξάγει σήμερα έναν πόλεμο εθνικοαπελευθερωτικό, ενάντια στο φασισμό του Μουσολίνι». Και ο Ζαχαριάδης υποσχόταν αυτό που του υποσχέθηκαν ο Μεταξάς και ο Μανιαδάκης. Μια καινούρια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση. «Έπαθλο για τον εργαζόμενο λαό και επιστέγασμα για το σημερινό του αγώνα πρέπει να είναι και θα είναι μια καινούρια Ελλάδα της δουλειάς, της λευτεριάς, λυτρωμένη από κάθε ξενική ιμπεριαλιστική εξάρτηση».
Ο Ζαχαριάδης έκανε ένα βήμα ακόμα.
Στο γράμμα του προς τον Μεταξά της 26ης Νοεμβρίου 1940 ζητούσε : 1) Ελληνοϊταλική ειρήνη και ουδετερότητα δίχως καμιά εδαφική, οικονομική, πολιτική ζημία σε βάρος της Ελλάδας, 2) οι πολεμικές δυνάμεις της Αγγλίας να φύγουν όλες άπ' τα χώματα και τα νερά της Ελλάδας, 3) να ζητηθεί αμέσως μεσολάβηση από την κυβέρνηση της Ε.Σ.Σ.Δ.

Σε απάντηση, το ΚΚΕ του Μπλάφουρ, ο Πλουμπίδης, που βρισκόταν στη Σωτηρία υπό την προστασία της αγγλικής αντικατασκοπίας εξέδωσε Μανιφέστο στις 7 Δεκεμβρίου 1940, που έλεγε: «Ο πόλεμος αυτός που προκλήθηκε από τη βασιλομεταξική σπείρα, που διατάχτηκε από τους εγγλέζους ιμπεριαλιστές, δεν μπορεί να έχει την παραμικρή σχέση με την υπεράσπιση της πατρίδος μας. Ούτε είναι βέβαια «πόλεμος κατά του φασισμού», όπως δήλωσε κυνικά ο αρχιφασίστας Μεταξάς, ο δήμιος του λαού μας. Μα ούτε και πόλεμος για την απελευθέρωση των ελληνικών μειονοτήτων της Αλβανίας άπ’ το ζυγό του ιταλικού φασισμού και της Αλβανικής αστοτσιφλικάδικης κλίκας, γι’ αυτό ο πόλεμος αυτός δεν μπορεί νάχει καμμιά σχέση με την ελευθερία».

Την ίδια στιγμή, το παράνομο ΚΚΕ, εισέπραττε τα εμβάσματα από τη Μόσχα μέσω της γερμανικής πρεσβείας.

Ο Ζαχαριάδης κατάλαβε το ρόλο του Πλουμπίδη, που τον κάλυπτε ο συνεργάτης του Σιάντος. Μετά την επιστροφή του Ζαχαριάδη αποκλείστηκε από την ηγεσία του ΚΚΕ, αλλά επανέκαμψε, το 1947, όταν οι άλλοι είχαν βγει στο «βουνό».

Μετά την «ελληνική κατάρρευση» η βρετανική προπαγάνδα διοχέτευσε στον βρετανικό Τύπο, ρεπορτάζ που κατηγορούσαν την «5η Φάλαγγα», και τους «διαφόρους Κουίσλιγκ εις την κυβέρνησιν», «οι όποιοι, προσεπάθησαν νά ενσπείρουν τον πανικόν». «Γερμανόφιλοι επίσης ήσαν πολλοί Γενικοί Διοικηταί, Νομάρχαι και ανώτεροι δημόσιοι υπάλληλοι». Καί ένώ ό Ελληνικός Λαός πολεμούσε λεοντόκαρδα», η «5η Φάλαγγα σκόρπιζε την ηττοπάθεια». «Εις τάς Αθήνας διεδόθη ότι έπεσε ή Λάρισα μία εβδομάδα πριν την κατάληψη της», «ο υποστράτηγος Παπαδήμας, υπουργός των Στρατιωτικών και οι συνάδελφοι του των Ναυτικών και της Αεροπορίας έδιδαν διμήνους άδειας εις τους κληρωτούς του 1941 και εις άλλους έφεδρους και διά διαφόρων άλλων μέτρων έφεραν τον πανικόν». «Το Γενικό Στρατηγείο εύρίσκετο έν πλήρει αγνοία της καταστάσεως τού μετώπου» «ενώ η Ελληνική Στρατιά της Αλβανίας ανεδιπλούτο κανονικώς εις την πεδιάδα τής Κορυτσάς άνευ απωλειών, ο ραδιοφωνικός σταθμός τών Αθηνών μετέδιδε ανακοινωθέν διά του οποίου παριστάνετο ότι το μέτωπον του Ολύμπου είχε διασπασθή και ότι ό Ελληνικός Στρατός εύρίσκετο εν διαλύσει, και συγχρόνως ό αρχιστράτηγος Παπάγος υπέβαλεν εις τον πρωθυπουργόν Κορυζήν έκθεσιν τόσον απογοητευτική ώστε έφερεν αυτόν εις αύτοκτονίαν».

Η αγγλική προπαγάνδα στόχευε φυσικά να καλύψει τις αγγλικές ευθύνες για τις τεράστιες και μάταιες απώλειες των ιδίων των Άγγλων, και να ρίξουν όλη την ευθύνη στους Έλληνες.

Ακριβώς ότι διέδωσε η αγγλική προπαγάνδα στον αγγλικό τύπο τον Μάιο του 1941, επανέλαβε στις 10 Οκτωβρίου 1941 το ΕΑΜ/SOE/KKE.

« Υποδουλωθήκαμε στον ξένο κατακτητή όχι γιατί μας έλειψε το θάρρος κι ο ηρωισμός, μα γιατί προδόθηκε ο αγώνας μας, γιατί κρατηθήκαμε διασπασμένοι και σκλάβοι εσωτερικά, γιατί ο λαός μας καταληστεύθηκε αντί να προετοιμαστεί για την εθνική άμυνα, γιατί γαλουχήθηκαν στις γραμμές μας η διαφθορά κι η προδοσία, γιατί οι Τσολάκογλου και Σία, αυτοί που αποσύνθεσαν το μέτωπο και χτύπησαν πισώπλατα τον φαντάρο, τον τσολιά, τον Κύπριο και Δωδεκανήσιο εθελοντή, τον ήρωα της Κρήτης, παίζαν ηγετικό ρόλο τότε». Scripta manent !

Η ταύτιση της αγγλικής προπαγάνδας με το ΕΑΜ/SOE/KKE είναι 100%. « His Master(Mπάλφουρ) Voice».

Και ο Ζαχαριάδης είχε απόλυτο δίκιο που τους αποκαλούσε χαφιέδες και πράκτορες.
Στην 7η Ολομέλεια της ΚΕ του ΚΚΕ το 1950 είχε αποκαλύψει ότι είχε λάβει «μήνυμα» από τον Γκεόργκι Δημητρόφ, ότι στην καθοδήγηση του ΚΚΕ «υπάρχει χαφιές» που συνεργαζόταν συγκεκριμένο άγγλο αξιωματικό».
Ο Ζαχαριάδης ήξερε ότι και ο Σιάντος και ο Πλουμπίδης και ο Καραγιώργης ήσαν πράκτορες των Άγγλων, όπως και πολλοί άλλοι. Αλλά το δίκτυο των πρακτόρων αγιοποίησε τα πρακτόρια που βγήκαν περιστερές. Όπως στη Σοβιετική Ένωση όλα τα κόκκινα καθάρματα που εκτέλεσε ο Στάλιν «αποκαταστάθηκαν».

ΥΓ. Θα συνεχίσουμε…..