Ο Σοφοκλής μας το είπε νωρίς. Θράσος γεννά τους Τυράννους Θράσος. Και ο Τσιπρέσκου με τον Κοτζιά με τους 153 μισθοφόρους στέκονται με Θράσος μπροστά στο 86% των Ελλήνων, που παρά την πλύση εγκεφάλου και το «Μπούρου-Μπούρου» των Τηλέ-Χαφιεδων, θεωρούν ότι η Συμφωνία της Πρέσπας είναι κακή, και λένε, ότι η συμφωνία είναι «Καλή». «Σκάσε και Σκάβε» δηλαδή! Ράους, που θα έλεγε και η Μέρκελ.
γράφει ο Σπύρος Χατζάρας
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ο ρυθμιστής του Πολιτεύματος, Και ορκίστηκε στο όνομα της Αγίας και Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδας να φυλάττει το Σύνταγμα και τους νόμους, να μεριμνά για την πιστή τους τήρηση,
να υπερασπίζεται την εθνική ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της Χώρας, να προστατεύω τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των Ελλήνων και να υπηρετεί το γενικό συμφέρον και την πρόοδο του Ελληνικού Λαού».
Ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι ρυθμιστής του Πολιτεύματος. ορκίζεται στο όνομα της Αγίας και Ομοούσιας και Αδιαίρετης Τριάδας να φυλάσσει το Σύνταγμα και τους νόμους, να μεριμνά για την πιστή τους τήρηση, να υπερασπίζεται την εθνική ανεξαρτησία και την ακεραιότητα της Χώρας, να προστατεύει τα δικαιώματα και τις ελευθερίες των Ελλήνων και να υπηρετεί το γενικό συμφέρον και την πρόοδο του Ελληνικού Λαού.
Η αφοσίωση στην Δημοκρατία αποτελεί θεμελιώδη υποχρέωση όλων των Ελλήνων.
Ο σφετερισμός, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή από τη Ροζ Χουντα Τσιπρέσκου-Καημένου, που την στηρίζουν το ΝΑΤΟ, η Cia και η Παγκόσμια Χούντα των Μαύρων Τραπεζιτών στηρίζεται στη σιωπή αυτών που έχουν ταχθεί κατά το νόμο να προστατεύουν το Πολίτευμα.
Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό του προέδρου της Δημοκρατίας, του προέδρου του Αρείου Πάγου, της εισαγγελέως του Αρείου Πάγου αλλά και στον επικεφαλής της Διέυθυνσης Προστασίας Πολιτεύματος της ΕΛ.ΑΣ.
Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία. Θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία. Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, υπάρχουν υπέρ αυτού και του Έθνους και ασκούνται όπως ορίζει το Σύνταγμα.
Από ποιο νόμο και ποιο Σύνταγμα πηγάζει η άσκηση της εξουσίας σε βάρος του λαού και του Εθνους, και ότι το 12% που θεωρεί ότι η Κόκκινη Συμφωνία της Πρέσπας των Τσιπρέσκου-Ζάεφ είναι επωφελής, μπορεί δια της βίας να επιβάλει τη θέληση του στο 86%;
Η Χουντα Τσιπρέσκου-Καημένου δεν έχει τη λαϊκή εντολή. Εξαπάτησαν και τρομοκράτησαν τον λαό με τα Κάπιταλ Κοντρόλς και απέσπασαν μια προσωρινή νόθα πλειοψηφία. Το Σύνταγμα προβλέπει διάλυση της Βουλής, για ανανέωση της λαϊκής εντολής προκειμένου να αντιμετωπιστεί εθνικό θέμα εξαιρετικής σημασίας.
Η Χουντα Τσιπρέσκου-Καημένου, μαζί με τους 153 προδότες και κάτι ρετάλια ΛΟΑΤ, τον πουστοδήμαρχο τον Λιάνη, και την Ιντελιτζένσια της παραπληροφόρησης προσπαθούν να επιμηκύνουν τη ζωή τους δια της βίας.
Η Δημοκρατία έγινε Ολιγαρχία του Ροζ Πολτού!
Οι 153 και η Μαρξιστική-Τραπεζική πρωτοπορία, το 2% προσπαθούν να επιβληθούν στο 86% επειδή το θέλουν το ΝΑΤΟ, η Cia, οι Μαύροι Τραπεζίτες, το Διευθυντηριο των Βρυξελλών και η Ψωροελίτ.
Η ανατροπή της Ολιγαρχίας του Ροζ Πολτού και της Χουντας Τσιπρέσκου-Καημένου, μαζί με τους 153 προδότες είναι καθήκον όλων των Ελλήνων. Από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας ως τον πιο φτωχό και ανώνυμο Έλληνα.
-Ζήτω η Δημοκρατία και η Λαϊκή Κυριαρχία!
- Κάτω η Χούντα Τσιπρέσκου-
Καημένου!
ΚΑΤΩ ΧΟΥΝΤΑ ΤΩΝ ΤΡΑΠΕΖΙΤΩΝ.ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΞΕΝΗ ΚΑΙ ΝΤΟΠΙΑ ΟΛΙΓΑΡΧΙΑ.ΟΧΙ ΣΤΟΥΣ ΣΟΡΟΣ.ΣΤΟΠ ΣΤΑ ΚΑΡΤΕΛ.Η ΕΛΛΑΔΑ ΑΝΗΚΕΙ ΣΤΟΥΣ ΕΛΛΗΝΕΣ.ΛΑΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ.ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ.ΚΟΙΝΩΝΙΚΗ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ.Η ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.Η ΚΥΠΡΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΛΛΗΝΙΚΗ.
Κυριακή 24 Ιουνίου 2018
Σάββατο 2 Ιουνίου 2018
Εμπρός για ενα Ευρώ Αντιδικατορικό Μέτωπο
του Σπύρου Χατζάρα
Πριν δέκα χρόνια ,την επομένη της ανθρωποθυσίας στην Μάρφιν, με συνέλαβαν μπροστά στη Βουλή, γιατί φώναζα μαζί με άλλους λίγους φίλους, «Κάτω η Χούντα του ΔΝΤ».
Τότε, έλεγα, ότι μπροστά στη Βουλή έκαναν βόλτες τα τεθωρακισμένα του ΔΝΤ, όπως και το 67, και το 73. Μόνο, που τις ερπύστριες το 67 και το 73, τις άκουγαν όλοι, και το 2010, μόνον οι ευφυείς.
Από το 2009 με την συγκρότηση της Επιτροπής Εθνικής Σωτηρίας, ως κίνημα του Ανωνύμου Έλληνος , καλούσα σε ένα πλατύ Αντιδικτατορικό Μέτωπο για την διάσωση της Πατρίδας, την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και την αποτροπή της εγκαθίδρυσης της δικτατορίας της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης.
Στην προκήρυξη της Επιτροπής Εθνικής Σωτηρίας που έγραψα τότε, έλεγα ότι , «η χούντα των διεθνών Τραπεζιτών ορίζει τα ελληνικά πράγματα, χρησιμοποιώντας ελληνοποιημένους, και Έλληνες πράκτορες διεθνών οργανώσεων, που χρησιμοποιούν την δοτή εξουσία τους σε βάρος του ελληνικού λαού», και τόνιζα ότι «η Παγκόσμια Χουντική Διακυβέρνηση» , «χτυπάει την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό πισώπλατα , και δολοφονικά, με σκοπό την υποδούλωση και τον εξανδραποδισμό μας».
Πέρασαν οκτώ χρόνια, και ψηφίσαμε πέντε φορές. Ζήσαμε, με ανοιχτή τη Βουλή, την μεθοδευμένη χρεοκοπία της χώρας, από την ίδια την δωσίλογη κυβέρνηση του Παπαεβραίου, σε συνεργασία με τον Σόρος την Γκολντμαν Ζαξ και το ΔΝΤ. Ζήσαμε τα μνημόνια, και τις ψηφοφορίες κατά διαταγή των τραπεζιτών.
Ζήσαμε την κατάργηση του Κράτους Δικαίου. Ζήσαμε την καταστροφή όλων των κατακτήσεων του φτωχού λαού. Των κατακτήσεων των εργαζομένων. Την πλήρη κατάργηση των μισθολογικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων , τη φτώχεια, την πείνα, τις κατασχέσεις, τις αυτοκτονίες συμπολιτών μας για χρέη, τις δολοφονίες γερόντων από τους Παπανδρέλληνες, το κλείσιμο μαγαζιών και επιχειρήσεων, και ταυτόχρονα την εισβολή των μουσουλμάνων εποίκων, την παραχώρηση του εθνικού εναέριου χώρου στην Τουρκία, την επιστροφή των δολοφόνων της ΣΝΟΦ και των φασιστοειδών Τσάμηδων, εν δόξη και τιμή στην Ελλάδα, και τη δρομολόγηση του ξεπουλήματος της Μακεδονίας.
Το στρατιωτικό καθεστώς της «επάρατης επταετίας», των «μαύρων Συνταγματαρχών», παρά το κλείσιμο της βουλής, και τη φυλάκιση ορισμένων για πολιτικούς λόγους, αύξησε τους μισθούς και βελτίωσε τη ζωή των αγροτών των εργατών και των συνταξιούχων.
Για την ανατροπή εκείνου του καθεστώτος υπήρξε ο «αντιδικτατορικός αγώνας». Για την εντροπή της Χούντας των Μαύρων Τραπεζιτών, χρειάζεται ένα ευρύ Αντιδικτατορικό Παλλαϊκό Μέτωπο. Αυτό χρειαζόμαστε τώρα.
«Αντιδικτατορικό αγώνα» και «Αντιδικτατορική Ενότητα».
Όσα συμβαίνουν τώρα στην Ιταλία, είναι σε μεγέθυνση αυτά που έγιναν εδώ.
Το αναίμακτο πραξικόπημα στην Ιταλία έγινε στο Πί και Φί.
Η Μπουντεσμπανγκ έβγαλε τα αθόρυβα τανκ στους δρόμους της Ρώμης.
Ο Καραγκιόζης Ματαρέλα , ακριβώς όπως ο Κοκός με τον Γαρουφαλιά, το 1965, αρνήθηκε να διορίσει τους υπουργούς που του πρότειναν, η Λεγκα και το Κίνημα των Πέντε Αστέρων, που έχουν τη δεδηλωμένη.
Ο Ντι Μάιο δήλωσε:« Ας μας πουν, λοιπόν, ότι ο εκλογές είναι άχρηστες και ότι τις κυβερνήσεις τις αποφασίζουν οι οίκοι αξιολόγησης και τα χρηματοπιστωτικά λόμπι. Και το θέμα είναι ότι αν ξαναψηφίσουμε, και πάρουμε το 80% και ξαναπροτείνουμε τον Σαβόνα, θα μας πουν και πάλι όχι».
Ο Ματέο Σαλβίνι δήλωσε: «Αυτό δεν είναι δημοκρατία, δεν είναι σεβασμός της λαϊκής ψήφου. Το πραξικόπημα Ματαρέλα είναι ο τελευταίος σπασμός των ισχυρών εξουσιών που θέλουν μια Ιταλία σκλάβα, φτωχή και επισφαλή. Οι εκλογές θα είναι ένα δημοψήφισμα, και ο λαός θα απαντήσει στις κάστες κι αυτούς τους κυρίους του σπρεντ!».
Πριν το πραξικόπημα της Μπούντεσμπανγκ ο Σαλβίνι είχε δηλώσει ότι η νέα κυβέρνηση, θα ήταν μια πραγματική κυβέρνηση και όχι κυβέρνηση ανδρεικέλων σαν τον απίθανο Ρέντσι που τον πήραν από δήμαρχο οι τραπεζίτες και τον έκαναν πρωθυπουργό.
Μπροστα στην εξέγερση του λαού, οι Τραπεζίτες που δήλωναν ότι θα μάθουν στους Ιταλούς πως να ψηφίζουν έκαναν πίσω.Κυβέρνηση του λαού στην Ιταλία.
Ότι γίνεται στην Ιταλία ισχύει και για εμάς. Ο απίθανος Ρέντσι είναι ο απίθανος Τσοπρά. Και οι δυο ανδρείκελα των τραπεζιτών. Και τους δυο , τους «έφτιαξαν», οι «κάστες και τα σπρεντ». Στη θέση του Κοταρέλι , ήταν ο Παπαδήμιος, ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος.
Το «δημοψήφισμα» που έγινε στην Ιταλία πρέπει να γίνει και στην Ελλάδα.
Όλα τα κόμματα του δωσιλογικού τόξου, όλα τα κόμματα των Συνεργατών της Χούντας της Μαύρων Τραπεζιτών, είναι ένα πράγμα. Νέα Δημοκρατία και Κούλης, Κίνημα Φώφης, ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας, ΚΚΕ ΕΠΕ, Ημιανεξάρτητοι Έλληνες και Σια, αποτελούν ένα ενιαίο χουντικό εσμό.
Δωσίλογοι συνεργάτες των κυρίων με τα σπρεντ.
Και αυτούς πρέπει να διώξουμε οικοδομώντας ένα Αντιδικτατορικό Μέτωπο, για την Λαική Κυριαρχία σαν αυτή που υπόσχονται στην Ιταλία η Λίγκα του Βορρά και το Κίνημα των Πέντε Αστέρων.
Κάτω η Χούντα!
Και στην Ιταλία και στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη.
Πριν δέκα χρόνια ,την επομένη της ανθρωποθυσίας στην Μάρφιν, με συνέλαβαν μπροστά στη Βουλή, γιατί φώναζα μαζί με άλλους λίγους φίλους, «Κάτω η Χούντα του ΔΝΤ».
Τότε, έλεγα, ότι μπροστά στη Βουλή έκαναν βόλτες τα τεθωρακισμένα του ΔΝΤ, όπως και το 67, και το 73. Μόνο, που τις ερπύστριες το 67 και το 73, τις άκουγαν όλοι, και το 2010, μόνον οι ευφυείς.
Από το 2009 με την συγκρότηση της Επιτροπής Εθνικής Σωτηρίας, ως κίνημα του Ανωνύμου Έλληνος , καλούσα σε ένα πλατύ Αντιδικτατορικό Μέτωπο για την διάσωση της Πατρίδας, την υπεράσπιση της Δημοκρατίας και την αποτροπή της εγκαθίδρυσης της δικτατορίας της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης.
Στην προκήρυξη της Επιτροπής Εθνικής Σωτηρίας που έγραψα τότε, έλεγα ότι , «η χούντα των διεθνών Τραπεζιτών ορίζει τα ελληνικά πράγματα, χρησιμοποιώντας ελληνοποιημένους, και Έλληνες πράκτορες διεθνών οργανώσεων, που χρησιμοποιούν την δοτή εξουσία τους σε βάρος του ελληνικού λαού», και τόνιζα ότι «η Παγκόσμια Χουντική Διακυβέρνηση» , «χτυπάει την Ελλάδα και τον ελληνικό λαό πισώπλατα , και δολοφονικά, με σκοπό την υποδούλωση και τον εξανδραποδισμό μας».
Πέρασαν οκτώ χρόνια, και ψηφίσαμε πέντε φορές. Ζήσαμε, με ανοιχτή τη Βουλή, την μεθοδευμένη χρεοκοπία της χώρας, από την ίδια την δωσίλογη κυβέρνηση του Παπαεβραίου, σε συνεργασία με τον Σόρος την Γκολντμαν Ζαξ και το ΔΝΤ. Ζήσαμε τα μνημόνια, και τις ψηφοφορίες κατά διαταγή των τραπεζιτών.
Ζήσαμε την κατάργηση του Κράτους Δικαίου. Ζήσαμε την καταστροφή όλων των κατακτήσεων του φτωχού λαού. Των κατακτήσεων των εργαζομένων. Την πλήρη κατάργηση των μισθολογικών και συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων , τη φτώχεια, την πείνα, τις κατασχέσεις, τις αυτοκτονίες συμπολιτών μας για χρέη, τις δολοφονίες γερόντων από τους Παπανδρέλληνες, το κλείσιμο μαγαζιών και επιχειρήσεων, και ταυτόχρονα την εισβολή των μουσουλμάνων εποίκων, την παραχώρηση του εθνικού εναέριου χώρου στην Τουρκία, την επιστροφή των δολοφόνων της ΣΝΟΦ και των φασιστοειδών Τσάμηδων, εν δόξη και τιμή στην Ελλάδα, και τη δρομολόγηση του ξεπουλήματος της Μακεδονίας.
Το στρατιωτικό καθεστώς της «επάρατης επταετίας», των «μαύρων Συνταγματαρχών», παρά το κλείσιμο της βουλής, και τη φυλάκιση ορισμένων για πολιτικούς λόγους, αύξησε τους μισθούς και βελτίωσε τη ζωή των αγροτών των εργατών και των συνταξιούχων.
Για την ανατροπή εκείνου του καθεστώτος υπήρξε ο «αντιδικτατορικός αγώνας». Για την εντροπή της Χούντας των Μαύρων Τραπεζιτών, χρειάζεται ένα ευρύ Αντιδικτατορικό Παλλαϊκό Μέτωπο. Αυτό χρειαζόμαστε τώρα.
«Αντιδικτατορικό αγώνα» και «Αντιδικτατορική Ενότητα».
Όσα συμβαίνουν τώρα στην Ιταλία, είναι σε μεγέθυνση αυτά που έγιναν εδώ.
Το αναίμακτο πραξικόπημα στην Ιταλία έγινε στο Πί και Φί.
Η Μπουντεσμπανγκ έβγαλε τα αθόρυβα τανκ στους δρόμους της Ρώμης.
Ο Καραγκιόζης Ματαρέλα , ακριβώς όπως ο Κοκός με τον Γαρουφαλιά, το 1965, αρνήθηκε να διορίσει τους υπουργούς που του πρότειναν, η Λεγκα και το Κίνημα των Πέντε Αστέρων, που έχουν τη δεδηλωμένη.
Ο Ντι Μάιο δήλωσε:« Ας μας πουν, λοιπόν, ότι ο εκλογές είναι άχρηστες και ότι τις κυβερνήσεις τις αποφασίζουν οι οίκοι αξιολόγησης και τα χρηματοπιστωτικά λόμπι. Και το θέμα είναι ότι αν ξαναψηφίσουμε, και πάρουμε το 80% και ξαναπροτείνουμε τον Σαβόνα, θα μας πουν και πάλι όχι».
Ο Ματέο Σαλβίνι δήλωσε: «Αυτό δεν είναι δημοκρατία, δεν είναι σεβασμός της λαϊκής ψήφου. Το πραξικόπημα Ματαρέλα είναι ο τελευταίος σπασμός των ισχυρών εξουσιών που θέλουν μια Ιταλία σκλάβα, φτωχή και επισφαλή. Οι εκλογές θα είναι ένα δημοψήφισμα, και ο λαός θα απαντήσει στις κάστες κι αυτούς τους κυρίους του σπρεντ!».
Πριν το πραξικόπημα της Μπούντεσμπανγκ ο Σαλβίνι είχε δηλώσει ότι η νέα κυβέρνηση, θα ήταν μια πραγματική κυβέρνηση και όχι κυβέρνηση ανδρεικέλων σαν τον απίθανο Ρέντσι που τον πήραν από δήμαρχο οι τραπεζίτες και τον έκαναν πρωθυπουργό.
Μπροστα στην εξέγερση του λαού, οι Τραπεζίτες που δήλωναν ότι θα μάθουν στους Ιταλούς πως να ψηφίζουν έκαναν πίσω.Κυβέρνηση του λαού στην Ιταλία.
Ότι γίνεται στην Ιταλία ισχύει και για εμάς. Ο απίθανος Ρέντσι είναι ο απίθανος Τσοπρά. Και οι δυο ανδρείκελα των τραπεζιτών. Και τους δυο , τους «έφτιαξαν», οι «κάστες και τα σπρεντ». Στη θέση του Κοταρέλι , ήταν ο Παπαδήμιος, ο Σαμαράς και ο Βενιζέλος.
Το «δημοψήφισμα» που έγινε στην Ιταλία πρέπει να γίνει και στην Ελλάδα.
Όλα τα κόμματα του δωσιλογικού τόξου, όλα τα κόμματα των Συνεργατών της Χούντας της Μαύρων Τραπεζιτών, είναι ένα πράγμα. Νέα Δημοκρατία και Κούλης, Κίνημα Φώφης, ΣΥΡΙΖΑ και Τσίπρας, ΚΚΕ ΕΠΕ, Ημιανεξάρτητοι Έλληνες και Σια, αποτελούν ένα ενιαίο χουντικό εσμό.
Δωσίλογοι συνεργάτες των κυρίων με τα σπρεντ.
Και αυτούς πρέπει να διώξουμε οικοδομώντας ένα Αντιδικτατορικό Μέτωπο, για την Λαική Κυριαρχία σαν αυτή που υπόσχονται στην Ιταλία η Λίγκα του Βορρά και το Κίνημα των Πέντε Αστέρων.
Κάτω η Χούντα!
Και στην Ιταλία και στην Ελλάδα και σε όλη την Ευρώπη.
Παρασκευή 1 Ιουνίου 2018
Το αριστερό Φάντασμα του ΙΔΕΑ και ο Πραξικοπηματίας Παπάγος
Με αφορμή το Κίνημα Παπάγου-Πιουριφόι
για τον έλληνα ντε Γκώλ, της 31ης Μαίου 1951
Του Σπύρου Χατζάρα
Ο Αρχιστράτηγος Αλ. Παπάγος , στις 29 Μαΐου υπέβαλε οριστική παραίτησή από την αρχηγία του στρατεύματος, στον ανιψιό του Παύλο, με το πρόσχημα «λόγους υγείας», και διαβεβαίωσε τον πρωθυπουργό Σ,Βενιζέλο ότι δεν επρόκειτο να πολιτευθεί.
Στην πραγματικότητα, ο Στρατάρχης, παραιτήθηκε μετά από μια πικρόχολη συζήτηση με το ανιψιό του Βασιλιά Παύλο, προς τον οποίο διαμαρτυρήθηκε διότι ο διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του Βασιλιά, διέδιδε πως ο Παπάγος έχασε την εμπιστοσύνη των Ανακτόρων και διότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Συντονισμού, Θρησκευμάτων και Παιδείας Γεώργιος Παπανδρέου άφηνε εναντίον του αιχμές, χαρακτηρίζοντας την περιοδεία του, στις φρουρές της Βορείου Ελλάδας, ως «προεκλογική».
Το μεσημέρι της 30ής Μαΐου, στα γραφεία του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ) στα Παλαιά Ανάκτορα ολοκληρώθηκαν οι οι τριήμερες εργασίες του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου (ΑΣΣ), όπου συμμετείχε σύσσωμη η στρατιωτική ηγεσία της χώρας, υπό τον Παπάγο, ο οποίος ανακοίνωσε , κατ' ιδίαν, στον αντιστράτηγο Στ. Κιτριλάκη, ότι έχει υποβάλει την παραίτησή του από την αρχιστρατηγία των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Παρόντες και ο υποστράτηγος Κωνσταντίνος Δόβας και ο ταξίαρχος Θ. Παπαθανασιάδη .
Ο Κιτριλάκης ανελαβε να ενημερωσει του άλλους.
Ο Παπάγος εφυγε για το σπίτι του στην Εκάλη.
Οι «αλλοι’ αποφάσισαν να συναντηθούν στις 5 το απόγευμα, με αποκλειστικό θέμα την παραίτηση του αρχιστράτηγου.
Οι στρατηγοί αποφάσισαν να ζητήσουν από τον Παπάγο να ανακαλέσει την παραίτησή του και μετεβη στην Εκάλη τριανδρία από τους αντιστράτηγους Θρασύβουλο Τσακαλώτο, Θ. Γρηγορόπουλο και Δ. Τσιγγούνη.
Ο πρωθυπουργός Σοφοκλής Βενιζέλος κάλεσε στο πολιτικό γραφείο τους δημοσιογράφους, και εκανε την ακόλουθη δήλωση.
«Ο Αρχιστράτηγος κ. Παπάγος υπέβαλε χθες την 29ην τρέχοντος την παραίτησίν του. Τόσον ο Βασιλεύς, όσον και η Κυβέρνησις δι' εμού προσεπαθήσαμεν να μεταπείσωμεν τον στρατάρχην. Δυστυχώς η απόφασίς του είναι ανέκκλητος. Ηναγκάσθη ένεκα τούτου η κυβέρνησις μετά μεγάλης λύπης να την αποδεχθή, διότι στηρίζεται εις λόγους υγείας, οίτινες δεν επιτρέπουν εις τον στρατάρχην να συνεχίση προς το παρόν το γόνιμον αλλά επίμοχθον έργον του. Εκφράζω την βαθυτάτην λύπην, διότι εις τόσον κρισίμους στιγμάς αι ένοπλοι δυνάμεις της χώρας στερούνται των πολυτίμων υπηρεσιών του».
Παράλληλα ο πρωθυπουργός έδωσε στη δημοσιότητα και την επιστολή του βασιλιά Παύλου προς τον θείο του στρατάρχη.
Ο Παπάγος, του οποίου στενός σύμβουλος υπήρξε ο Μέγας Δάσκαλος της Στοάς Ησίοδος Ιωάννης Διάκος ετοίμαζε σε συνεργασία με τους Αμερικανούς, το πολιτικό του μέλλον. Και στο πλαίσιο αυτό έκανε το πραξικόπημα της 31ης Μαΐου, του οποίου ψυχή ήταν ο στενός του συνεργάτης στο Γενικό Επιτελείο και στέλχος του ΙΔΕΑ συνταγματάρχης Νικόλαος Γωγούσης, που δεν συμμετείχε στο Κίνημα.
Στις 10.15΄ το βράδυ η είδηση της παραίτησης μεταδόθηκε από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών .Ήταν η αρχή μιας μακράς νύχτας…
Εκείνη την ώρα , συγκεντρώθηκαν στα γραφεία του Μετοχικού Ταμείου Στρατού οι πρωταγωνιστές του πραξικοπήματος Παπάγου-Πιοριφόι, με επικεφαλής τους ταξίαρχους Α. Χρηστέα και Στ. Ταβουλάρη. Το κίνημα έγινε για να επιστρέψει στο Στρατό ο λαοπρόβλητος Στρατάρχης, αλλά στόχευε στην ανάδυση του «πολιτικού άστρου» του Αλέξανδρου Παπάγου.
Αυτό ήταν το τρίτο πραξικόπημα του Παπάγου μετά τα Κινήματα του 1935 και 1936.
Πρωταγωνιστές ήταν ο συνταγματάρχης Διονύσιος Παπαδόπουλος τέως πράκτορας της SoE και διοικητής του Τάγματος Μελιγαλά, που ήταν διοικητής του Συντάγματος Βαρέων Οπλών Πεζικού στο Χαϊδάρι και ο ΣΔΑ, συνταγματάρχης Γεώργιος Κουρούκλης.
Αυτοί οι δυο κινητοποίησαν λόχους πεζικού και έθεσαν υπό τον έλεγχό τους τα Γενικά Επιτελεία που έδρευαν στον χώρο των Παλαιών Ανακτόρων , όπου έδρασε ο τότε λοχαγός Δημ. Ιωαννίδης, τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και το αεροδρόμιο του Τατοΐου.
Οι κινηθέντες αξιωματικοί δεν είχαν σκοπό τους την κατάληψη της εξουσίας, δεν επιχείρησαν να συλλάβουν την πολιτειακή, πολιτική ή στρατιωτική ηγεσία και η κατάληψη του ραδιοσταθμού έγινε για να μην χρησιμοποιηθεί από τον αντίπαλο. Το Κίνημα ήταν περιδοσμένο στο λεκανοπέδιο και για αυτό δεν κινητοποιήθηκε το Γ΄ Σώμα.
Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία πιάστηκε στον ύπνο και όταν έμαθε ότι κάτι γίνεται , διαπίστωσε ότι οι υφιστάμενοι αξιωματικοί δεν υπάκουαν τους στρατηγούς.
Ο Παπάγος, που «ενημερώθηκε» για την «αναταραχή» εμφανίστηκε γύρω στις 6.30 το πρωί στο Επιτελείο μίλησε προς τα στελέχη, και καταδίκασε την απειθαρχία. Και όλα επανήλθαν στον κανονικό ρυθμό.
Την αρχιστρατηγία ανέλαβε προσωπικά ο ανιψιός Παύλος αλλά ο απόλυτος Άρχων ήταν για μια ακόμα φορά ο θείος Παπάγος.
Το κίνημα της 31ης Μαΐου, απέδειξε ότι στο εσωτερικό του στρατεύματος υπήρχαν δυνάμεις που δεν προσέβλεπαν στο Στέμμα ως πόλο της δεξιάς , αλλά αναζητούσαν προστασία από τους συμμάχους και τον Παπάγο.
Η αριστερά ανέπτυξε ολόκληρη μυθολογία για τν ΙΔΕΑ, και δεκάδες λαμπροί μελετητες της νεότερης ιστορίας αγωνίζεται να εξηγήσουν το πως και γιατί
ο Παπάγος δεν γνώριζε τι ποιούσαν οι «θαυμαστές» του αξιωματικοί.
Ο Πρωθυπουργός Βενιζέλος εξέφρασε την κατάπληξη του για την ύπαρξη στρατιωτικού συνδέσμου και είπε ότι θα λάβει αυστηρά μέτρα.
Στις 3 Ιουνίου, άρχισαν οι ανακρίσεις από τον υποστράτηγο Βασιλόπουλο .
Στις 4 Ιουνίου επισκέφτηκε (μυστικά) τον Παπάγο στην Εκάλη ο Αμερικανός Ανθύπατος Πιουριφόυ, και το γεγονός που προκάλεσε εκτεταμένες αναλύσεις του ελεγχόμενου Τύπου.
Στις 15 Ιουνίου, με διαταγή της ΑΣΔΑΝ τιμωρήθηκαν, με περιορισμό «κατ' οίκον», οι πρωτεργάτες του κινήματος του ΙΔΕΑ, και στην συνέχεια αποστρατεύτηκαν προαγόμενοι στον επόμενο βαθμό τρεις Ταξίαρχοι , ο Ηρ. Κοντόπουλος, ο Στ. Ταβουλάρης και ο Αλ. Χρηστέας, οι συνταγματάρχες Διονυσιος Παπαδοπούλος, Κ. Αναγνωστόπουλος, Δ. Καραχάλιος, Δ. Τσαμπάτος και Γεώργιος Κουρούκλης, και οι αντισυνταγματάρχες Π. Χριστοπούλος, Τηλ. Ζακυνθινός και Ν. Παρλαβάντζος . Όλοι οι άλλοι έμεινα στα γραφεία τους.
Εκείνες της ημέρες , ο αμερικανικός Τύπος ήταν έξω φρενών με τον Παύλο και τη Φρειδερίκη, που με τα λεφτά του Τρούμαν (2.280.000.000 δολάρια, ωε το 1951), ήθελαν να αγοράσουν μια θαλαμηγό, που την αγόρασαν τελικά για το Πολεμικό Ναυτικό.
Στις 30 Ιουλίου 1951 δημοσιεύτηκε το Διάταγμα για τη διάλυση Βουλής και την προκήρυξη εκλογών για τις 9 Σεπτεμβρίου.
Τέσσερεις ημέρες μετά, στις 3 Αυγούστου, ο θείος Παπάγος «έχων επίγνωσιν της σοβαρότητος των στιγμών που διέρχεται η πατρίς και σταθμίσας τας ευθύνας του έναντι της ιστορίας...», ανακοίνωσε την κάθοδο του στην πολιτική, ως ο Ντε Γκολ της Ελλάδας , και αμέσως τον υιοθέτησαν το συγκρότημα Λαμπράκη, η εφημερίς του θανόντος Γεωργίου Βλάχου «Καθημερινή» και η«Εστία» της Οικογενείας Κύρου. Την ίδια ήμερα, με πρωτοβουλία των I. Πασαλίδη, Δ. Μαριόλη, Στ. Χατζήμπεη, Μιχ. Κύρκου ιδρύθηκε η «Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά» (ΕΔΑ), στην οποία προσχώρησαν και τα στελέχη της «Ένωσης Δημοκρατικών Αριστερών», του θανόντος στις 27 Ιουλίου Ιωάννη Σοφιανόπουλου.
Ο Παύλος όταν έμαθε τα νέα, κάλεσε το Στρατηγό Τσακαλώτο ως αρχηγός τους Στρατεύματος και τον διέταξε να συλλάβει τον Παπάγο, με το αιτιολογικό ότι «διατηρούσε τας υποχρεώσεις στρατιωτικού εν ενεργεία και έπρεπε προηγουμένως να λάβει την άδειά του...». Ο Τσακαλώτος, πέτυχε να μεταπείσει τον Άνακτα.
Στις 6 Αυγούστου δημιουργήθηκε ο Ελληνικός Συναγερμός, και αμέσως προσχώρησαν το Λαϊκό Ενωτικό Κόμμα, που το αποτελούσαν το Εθνικό Ενωτικό Κόμμα του Παναγιώτη Κανελλόπουλου και ο Στέφανος Στεφανόπουλος με τους φίλους του και το Νέο Κόμμα του Σπύρου Μαρκεζίνη.
Στις 11 Αυγούστου έγινε η πρώτη ραδιοφωνική ομιλία του Παπάγου , που έστειλε μήνυμα λήθης και κάλεσε τους πάντες «να λησμονήσουν το παρελθόν», ζήτησε μακροθυμία απέναντι των αντιπάλων, κάλεσε σε ενότητα (τους δεξιούς) και προειδοποίησε «τους αμετανοήτους» με κυρώσεις.
για τον έλληνα ντε Γκώλ, της 31ης Μαίου 1951
Του Σπύρου Χατζάρα
Ο Αρχιστράτηγος Αλ. Παπάγος , στις 29 Μαΐου υπέβαλε οριστική παραίτησή από την αρχηγία του στρατεύματος, στον ανιψιό του Παύλο, με το πρόσχημα «λόγους υγείας», και διαβεβαίωσε τον πρωθυπουργό Σ,Βενιζέλο ότι δεν επρόκειτο να πολιτευθεί.
Στην πραγματικότητα, ο Στρατάρχης, παραιτήθηκε μετά από μια πικρόχολη συζήτηση με το ανιψιό του Βασιλιά Παύλο, προς τον οποίο διαμαρτυρήθηκε διότι ο διευθυντής του Πολιτικού Γραφείου του Βασιλιά, διέδιδε πως ο Παπάγος έχασε την εμπιστοσύνη των Ανακτόρων και διότι ο αντιπρόεδρος της κυβέρνησης και υπουργός Συντονισμού, Θρησκευμάτων και Παιδείας Γεώργιος Παπανδρέου άφηνε εναντίον του αιχμές, χαρακτηρίζοντας την περιοδεία του, στις φρουρές της Βορείου Ελλάδας, ως «προεκλογική».
Το μεσημέρι της 30ής Μαΐου, στα γραφεία του Γενικού Επιτελείου Στρατού (ΓΕΣ) στα Παλαιά Ανάκτορα ολοκληρώθηκαν οι οι τριήμερες εργασίες του Ανωτάτου Στρατιωτικού Συμβουλίου (ΑΣΣ), όπου συμμετείχε σύσσωμη η στρατιωτική ηγεσία της χώρας, υπό τον Παπάγο, ο οποίος ανακοίνωσε , κατ' ιδίαν, στον αντιστράτηγο Στ. Κιτριλάκη, ότι έχει υποβάλει την παραίτησή του από την αρχιστρατηγία των Ελληνικών Ενόπλων Δυνάμεων.
Παρόντες και ο υποστράτηγος Κωνσταντίνος Δόβας και ο ταξίαρχος Θ. Παπαθανασιάδη .
Ο Κιτριλάκης ανελαβε να ενημερωσει του άλλους.
Ο Παπάγος εφυγε για το σπίτι του στην Εκάλη.
Οι «αλλοι’ αποφάσισαν να συναντηθούν στις 5 το απόγευμα, με αποκλειστικό θέμα την παραίτηση του αρχιστράτηγου.
Οι στρατηγοί αποφάσισαν να ζητήσουν από τον Παπάγο να ανακαλέσει την παραίτησή του και μετεβη στην Εκάλη τριανδρία από τους αντιστράτηγους Θρασύβουλο Τσακαλώτο, Θ. Γρηγορόπουλο και Δ. Τσιγγούνη.
Ο πρωθυπουργός Σοφοκλής Βενιζέλος κάλεσε στο πολιτικό γραφείο τους δημοσιογράφους, και εκανε την ακόλουθη δήλωση.
«Ο Αρχιστράτηγος κ. Παπάγος υπέβαλε χθες την 29ην τρέχοντος την παραίτησίν του. Τόσον ο Βασιλεύς, όσον και η Κυβέρνησις δι' εμού προσεπαθήσαμεν να μεταπείσωμεν τον στρατάρχην. Δυστυχώς η απόφασίς του είναι ανέκκλητος. Ηναγκάσθη ένεκα τούτου η κυβέρνησις μετά μεγάλης λύπης να την αποδεχθή, διότι στηρίζεται εις λόγους υγείας, οίτινες δεν επιτρέπουν εις τον στρατάρχην να συνεχίση προς το παρόν το γόνιμον αλλά επίμοχθον έργον του. Εκφράζω την βαθυτάτην λύπην, διότι εις τόσον κρισίμους στιγμάς αι ένοπλοι δυνάμεις της χώρας στερούνται των πολυτίμων υπηρεσιών του».
Παράλληλα ο πρωθυπουργός έδωσε στη δημοσιότητα και την επιστολή του βασιλιά Παύλου προς τον θείο του στρατάρχη.
Ο Παπάγος, του οποίου στενός σύμβουλος υπήρξε ο Μέγας Δάσκαλος της Στοάς Ησίοδος Ιωάννης Διάκος ετοίμαζε σε συνεργασία με τους Αμερικανούς, το πολιτικό του μέλλον. Και στο πλαίσιο αυτό έκανε το πραξικόπημα της 31ης Μαΐου, του οποίου ψυχή ήταν ο στενός του συνεργάτης στο Γενικό Επιτελείο και στέλχος του ΙΔΕΑ συνταγματάρχης Νικόλαος Γωγούσης, που δεν συμμετείχε στο Κίνημα.
Στις 10.15΄ το βράδυ η είδηση της παραίτησης μεταδόθηκε από τον Ραδιοφωνικό Σταθμό Αθηνών .Ήταν η αρχή μιας μακράς νύχτας…
Εκείνη την ώρα , συγκεντρώθηκαν στα γραφεία του Μετοχικού Ταμείου Στρατού οι πρωταγωνιστές του πραξικοπήματος Παπάγου-Πιοριφόι, με επικεφαλής τους ταξίαρχους Α. Χρηστέα και Στ. Ταβουλάρη. Το κίνημα έγινε για να επιστρέψει στο Στρατό ο λαοπρόβλητος Στρατάρχης, αλλά στόχευε στην ανάδυση του «πολιτικού άστρου» του Αλέξανδρου Παπάγου.
Αυτό ήταν το τρίτο πραξικόπημα του Παπάγου μετά τα Κινήματα του 1935 και 1936.
Πρωταγωνιστές ήταν ο συνταγματάρχης Διονύσιος Παπαδόπουλος τέως πράκτορας της SoE και διοικητής του Τάγματος Μελιγαλά, που ήταν διοικητής του Συντάγματος Βαρέων Οπλών Πεζικού στο Χαϊδάρι και ο ΣΔΑ, συνταγματάρχης Γεώργιος Κουρούκλης.
Αυτοί οι δυο κινητοποίησαν λόχους πεζικού και έθεσαν υπό τον έλεγχό τους τα Γενικά Επιτελεία που έδρευαν στον χώρο των Παλαιών Ανακτόρων , όπου έδρασε ο τότε λοχαγός Δημ. Ιωαννίδης, τους ραδιοφωνικούς σταθμούς και το αεροδρόμιο του Τατοΐου.
Οι κινηθέντες αξιωματικοί δεν είχαν σκοπό τους την κατάληψη της εξουσίας, δεν επιχείρησαν να συλλάβουν την πολιτειακή, πολιτική ή στρατιωτική ηγεσία και η κατάληψη του ραδιοσταθμού έγινε για να μην χρησιμοποιηθεί από τον αντίπαλο. Το Κίνημα ήταν περιδοσμένο στο λεκανοπέδιο και για αυτό δεν κινητοποιήθηκε το Γ΄ Σώμα.
Η πολιτική και στρατιωτική ηγεσία πιάστηκε στον ύπνο και όταν έμαθε ότι κάτι γίνεται , διαπίστωσε ότι οι υφιστάμενοι αξιωματικοί δεν υπάκουαν τους στρατηγούς.
Ο Παπάγος, που «ενημερώθηκε» για την «αναταραχή» εμφανίστηκε γύρω στις 6.30 το πρωί στο Επιτελείο μίλησε προς τα στελέχη, και καταδίκασε την απειθαρχία. Και όλα επανήλθαν στον κανονικό ρυθμό.
Την αρχιστρατηγία ανέλαβε προσωπικά ο ανιψιός Παύλος αλλά ο απόλυτος Άρχων ήταν για μια ακόμα φορά ο θείος Παπάγος.
Το κίνημα της 31ης Μαΐου, απέδειξε ότι στο εσωτερικό του στρατεύματος υπήρχαν δυνάμεις που δεν προσέβλεπαν στο Στέμμα ως πόλο της δεξιάς , αλλά αναζητούσαν προστασία από τους συμμάχους και τον Παπάγο.
Η αριστερά ανέπτυξε ολόκληρη μυθολογία για τν ΙΔΕΑ, και δεκάδες λαμπροί μελετητες της νεότερης ιστορίας αγωνίζεται να εξηγήσουν το πως και γιατί
ο Παπάγος δεν γνώριζε τι ποιούσαν οι «θαυμαστές» του αξιωματικοί.
Ο Πρωθυπουργός Βενιζέλος εξέφρασε την κατάπληξη του για την ύπαρξη στρατιωτικού συνδέσμου και είπε ότι θα λάβει αυστηρά μέτρα.
Στις 3 Ιουνίου, άρχισαν οι ανακρίσεις από τον υποστράτηγο Βασιλόπουλο .
Στις 4 Ιουνίου επισκέφτηκε (μυστικά) τον Παπάγο στην Εκάλη ο Αμερικανός Ανθύπατος Πιουριφόυ, και το γεγονός που προκάλεσε εκτεταμένες αναλύσεις του ελεγχόμενου Τύπου.
Στις 15 Ιουνίου, με διαταγή της ΑΣΔΑΝ τιμωρήθηκαν, με περιορισμό «κατ' οίκον», οι πρωτεργάτες του κινήματος του ΙΔΕΑ, και στην συνέχεια αποστρατεύτηκαν προαγόμενοι στον επόμενο βαθμό τρεις Ταξίαρχοι , ο Ηρ. Κοντόπουλος, ο Στ. Ταβουλάρης και ο Αλ. Χρηστέας, οι συνταγματάρχες Διονυσιος Παπαδοπούλος, Κ. Αναγνωστόπουλος, Δ. Καραχάλιος, Δ. Τσαμπάτος και Γεώργιος Κουρούκλης, και οι αντισυνταγματάρχες Π. Χριστοπούλος, Τηλ. Ζακυνθινός και Ν. Παρλαβάντζος . Όλοι οι άλλοι έμεινα στα γραφεία τους.
Εκείνες της ημέρες , ο αμερικανικός Τύπος ήταν έξω φρενών με τον Παύλο και τη Φρειδερίκη, που με τα λεφτά του Τρούμαν (2.280.000.000 δολάρια, ωε το 1951), ήθελαν να αγοράσουν μια θαλαμηγό, που την αγόρασαν τελικά για το Πολεμικό Ναυτικό.
Στις 30 Ιουλίου 1951 δημοσιεύτηκε το Διάταγμα για τη διάλυση Βουλής και την προκήρυξη εκλογών για τις 9 Σεπτεμβρίου.
Τέσσερεις ημέρες μετά, στις 3 Αυγούστου, ο θείος Παπάγος «έχων επίγνωσιν της σοβαρότητος των στιγμών που διέρχεται η πατρίς και σταθμίσας τας ευθύνας του έναντι της ιστορίας...», ανακοίνωσε την κάθοδο του στην πολιτική, ως ο Ντε Γκολ της Ελλάδας , και αμέσως τον υιοθέτησαν το συγκρότημα Λαμπράκη, η εφημερίς του θανόντος Γεωργίου Βλάχου «Καθημερινή» και η«Εστία» της Οικογενείας Κύρου. Την ίδια ήμερα, με πρωτοβουλία των I. Πασαλίδη, Δ. Μαριόλη, Στ. Χατζήμπεη, Μιχ. Κύρκου ιδρύθηκε η «Ενιαία Δημοκρατική Αριστερά» (ΕΔΑ), στην οποία προσχώρησαν και τα στελέχη της «Ένωσης Δημοκρατικών Αριστερών», του θανόντος στις 27 Ιουλίου Ιωάννη Σοφιανόπουλου.
Ο Παύλος όταν έμαθε τα νέα, κάλεσε το Στρατηγό Τσακαλώτο ως αρχηγός τους Στρατεύματος και τον διέταξε να συλλάβει τον Παπάγο, με το αιτιολογικό ότι «διατηρούσε τας υποχρεώσεις στρατιωτικού εν ενεργεία και έπρεπε προηγουμένως να λάβει την άδειά του...». Ο Τσακαλώτος, πέτυχε να μεταπείσει τον Άνακτα.
Στις 6 Αυγούστου δημιουργήθηκε ο Ελληνικός Συναγερμός, και αμέσως προσχώρησαν το Λαϊκό Ενωτικό Κόμμα, που το αποτελούσαν το Εθνικό Ενωτικό Κόμμα του Παναγιώτη Κανελλόπουλου και ο Στέφανος Στεφανόπουλος με τους φίλους του και το Νέο Κόμμα του Σπύρου Μαρκεζίνη.
Στις 11 Αυγούστου έγινε η πρώτη ραδιοφωνική ομιλία του Παπάγου , που έστειλε μήνυμα λήθης και κάλεσε τους πάντες «να λησμονήσουν το παρελθόν», ζήτησε μακροθυμία απέναντι των αντιπάλων, κάλεσε σε ενότητα (τους δεξιούς) και προειδοποίησε «τους αμετανοήτους» με κυρώσεις.