Οι Μαυρογιαλούροι ήταν υποπροϊόν της ΕΑΜοκρατίας και Αγγλοκρατίας

Μετά τις σφαγές στον Μελιγαλά τον Σεπτέμβριο και το Κιλκίς τον Νοέμβριο του 1944 και μετά από 32 ημέρες ανθρωποθυσιών κατά τα Δεκεμβριανά, οι Άγγλοι απομάκρυναν από την κυβέρνηση τους «αιματοβαμμένους» «αντικομουνιστές» και διόρισαν τους «Αφανείς» ή «Άφαντους» για να συνδιαλλαγούν με την Αριστερά. 

 Αυτό το πολιτικό προσωπικό ήταν οι φελλοί και οι χλεχλέδες του «καλού κόσμου», που διακωμωδούσε το παλιό ελληνικό σινεμά, που ήταν πολύ πιο πολιτικό από ότι πιστεύουν πολλοί. Η αργυρώνητη και Κλεπτοκρατική «καλή κοινωνία» βγήκε «ατσαλάκωτη» από την κατοχή και τα Δεκεμβριανά. 

Ιδού και τρία ονόματα το νέο «πολιτικό» προσωπικό: 

 Υπουργός ο Τζων Γκλαβάνης. Γιος του Αλευροβιομήχανου Κωνσταντίνου Γκλαβάνη από το Βόλο .Σπούδασε Εμπορικές Επιστήμες στην Εμπορική Σχολή του Μάντσεστερ στο Ηνωμένο Βασίλειο. Υπουργός, ο Μικές Μαυρογορδάτος . Γεννήθηκε στην Μασσαλία και ήταν γιος του Ιάκωβου Μαυρογορδάτου, γόνου της ομώνυμης χιώτικης οικογένειας, και της Αικατερίνης Ράλλη. Υπουργός ο Αθανάσιος Σμπαρούνης , αδελφός του μεγαλοκλινικάρχη Νικολάου Σμπαρούνη.. Ήταν παντρεμένος με την Γεωργία Μαρκεζίνη. Ισόβιο μέλος της British Royal Economic Society of London. Υπηρέτησε σε Διευθυντικές θέσεις του Υπουργείου Οικονομικών από το 1925 έως το 1943 οπότε έφυγε στο Κάιρο όπου διορίστηκε Γενικός Διευθυντής του (ανυπάρκτου) Υπουργείου Οικονομικών της Εξόριστης Κυβέρνησης. Μαζί με τον Κυριάκο Βαρβαρέσο (Διοικητή της Τράπεζας της Ελλάδος, επί κεφαλής) και τον Αλέξανδρο Αργυρόπουλο (Διευθυντή του Υπουργείου Εξωτερικών) ορίστηκαν από την κυβέρνηση Γεωργίου Παπανδρέου , να εκπροσωπήσουν την Ελλάδα στην Νομισματική και Δημοσιονομική Διάσκεψη των Ηνωμένων Εθνών στο Μπρέττον Γουντς (1-22 Ιουλίου 1944) κατά την οποία αποφασίστηκε η ίδρυση του Διεθνούς Νομισματικού Ταμείου και της Παγκόσμιας Τράπεζας. Με την επιστροφή του έγινε υπουργός.

Στις 23 Απριλίου 1941,οι Γερμανοί μπήκαν στη Λαμία και η Άγγλοι έδωσαν το σύνθημα της φυγής. Ο εστεμμένος Τενεκές, δραπέτευσε διά νυκτός εξ Αθηνών με τον σύμβουλό του Πάλερετ ,και τον Τσουδερόν του, (της Τραπέζης), με VIP πτήση με ένα υδροπλάνο Σάντερλαντ για την Κρήτη . Η «κυβέρνηση», ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Κυριάκος Βαρβαρέσος, ο Υποδιοικητής Γεώργιος Μαντζαβίνος, και τα στελέχη της Λαζαρίδης, Λεβή και Κοσμίδης αναχώρησαν τη νύχτα της 22ας Απριλίου από τα Μέγαρα με το Β. Όλγα. Πιο δίπλα φορτώθηκαν στα «Πάνθηρ» και «Ιέραξ» οι ανάλγητοι και αργυρώνητοι VIP των Αθηνών, με τις γυναίκες, τα τέκνα, τις πενθερές, τις κουβερνάντες- και τα μπαούλα τους. Στο πλοίο της χαράς εκτός από τον ποιητή Σέφερη και την σύζυγο που παντρεύτηκε εσπευσμένα για να της βγάλει εισιτήριο, ανέβηκε και ο Ναυαρχούκος Πέτρος Βούλγαρης . Τέκνον της κωλοοικογένειας της Ύδρας των δολοφόνων του Καποδίστρια. Γεννήθηκε το 1883 και ήταν γιος του Γεωργίου Βούλγαρη και της Αρχόντως Ι. Βατσαξή.

 Ο προπάππος του, Νικόλαος Βούλγαρης ήταν αδελφός του Γεωργίου Βούλγαρη, κοτζάμπαση της Ύδρας. Ήταν υποστηρικτής του Ελευθερίου Βενιζέλου. Το 1935 με το κίνημα των Βενιζελικών αποστρατεύτηκε με το βαθμό του υποναυάρχου . Στη συνέχεια εργάστηκε ως γενικός διευθυντής στις επιχειρήσεις του Μποδοσάκη. Στο Καίρο φάνηκε χρήσιμος .Το Μάρτιο του 1943 ο Εμμανουήλ Τσουδερός του ανέθεσε το υπουργείο Αεροπορίας και τον Απρίλιο του 1944, μετά το κίνημα του ναυτικού ο πρωθυπουργός Σοφοκλής Βενιζέλος τον επανέφερε στο στράτευμα με το βαθμό του αντιναυάρχου και τον έκανε αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Ναυτικού και αρχηγός Στόλου. 

Στις 8 Απριλίου του 1945, ο Δαμασκηνός και οι Άγγλοι τον έχρισαν πρωθυπουργό.

 Σπυρίδων Χατζάρας