του Σπύρου Χατζάρα
Ο Αλιέκσι είναι παλιάνθρωπος, και μπροστά στην κάλπη αναζητά και άλλους παλιανθρώπους για να συγκροτήσουν προοδευτικό αντιφασιστικό μέτωπο.
Ο κομμουνιστής, ο αριστερός προοδευτικός τζιχαντιστής, ο ΑΝΤΙ-ΦΑ,
ο τροτσκιστής, είναι μέλος μιας νέας φυλής, που πιστεύει πως το έγκλημα,
οι ληστείες, η ψευτιά, η κλεψιά, η διαρπαγή, η πλαστογραφία, η παραχάραξη,
η πουστιά, η πουτανιά, η λεηλασία, το εμπόριο ναρκωτικών , είναι πράξεις πολιτικές, που επιτρέπονται και επιβάλλονται σε έναν «αντιφασίστα», «επαναστάτη», που είναι αποφασισμένος να επιβάλει το συμφέρον του.
Ο Αλιέκσι, όπως κάθε προοδευτικός και Δημοκρατικός παλιάνθρωπος είναι συστηματικός ψεύτης. Και αυτός, όπως όλοι οι επαγγελματίες προοδευτικοί, έχουν το ηθικό πλεονέκτημα και αγωνίζονται για τι καλό της ανθρωπότητας, όπως και η Ιησουίτες.
Και ακριβώς, όπως οι Ιησουίτες πάλευαν με τον Σατανά, ο Αλιέκσι και η συμμορία των δικών του παλιανθρώπων, πολεμάνε με το «σκοτάδι» και τον «φασισμό».
Ο Αλιέκσι ξεκινώντας τον προεκλογικό αγώνα για της αναπόφευκτες Ευρω-εκλογές
Δήλωσε ότι «ο φασισμός δεν τσακίζεται στα λόγια, αλλά τσακίζεται στην πράξη», στην καθημερινότητα, στην ευθύνη που νιώθει ο καθένας έναντι της κοινωνίας, του πολιτισμού, της δημοκρατίας, αλλά και της ιστορίας του τόπου του».
Ορυμαγδός κούφιων αριστερών λόγων.
Ο φασισμός της προοδευτικής καθημερινότητας ,είναι οι χιλιάδες άνεργοι, τα χιλιάδες σπίτια χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα, οι πεινασμένοι, οι άρ4ωστοι χωρίς φάρμακα, τα κλειστά μαγαζιά, και οι καθημερινές ληστείες.
Για αυτήν την καθημερινότητα, ο Αλιέκσι δεν έχει τίποτα απολύτως να δηλώσει.
Αλλά, δήλωσε ότι , «ο φασισμός συντρίβεται τη στιγμή που ο κάθε άνθρωπος μετατρέπεται σε πολίτη, φορέα της αλήθειας, της μνήμης και τελικά της συλλογικής προόδου απέναντι στην οπισθοδρόμηση και τον κοινωνικό κανιβαλισμό».
Ο πρωθυπουργός του κοινωνικού κανιβαλισμού καταγγέλλει έναν «Αθέατο φασισμό» που θα κάνει αυτά που κάνει ο ίδιος στην υπηρεσία των Τραπεζιτών. Και όλα αυτά που περάσαμε και τα ψέματα και οι ψεύτικες υποσχέσεις και τα «Κάπιταλ Κοντρόλς» και τα σπίτια που τα πήρε ο τραπεζίτης, όλα αυτά ήταν «στρατηγική» για να κλείσουν τον δρόμο στον «φασισμό».
«Στην Ελλάδα της κρίσης, ο ΣΥΡΙΖΑ διεξήγαγε ένα πολιτικό αγώνα με κεντρικό στοιχείο την εναλλακτική προοπτική. Μπήκε στη μάχη, θέτοντας όχι περιφερειακά ζητήματα αλλά το κεντρικό:
Το ζήτημα της διακυβέρνησης. Καταφέρνοντας να γίνει ο βασικός πυλώνας αμφισβήτησης ενός καταρρέοντος πολιτικού συστήματος, στερώντας έτσι από τον φασισμό, που ήδη από την αρχή της κρίσης είχε σηκώσει κεφάλι, τη δυνατότητα να καλύψει αυτό το πολιτικό κενό».
Αντιφασιστικός αγώνας η εξαπάτηση. Και αντιφασιστική Νίκη τα μνημόνια.
Κάνοντας ειδική αναφορά στην «κρίση» ο Αλιέκσι τόνισε ότι «για τους φασίστες, στο έδαφος της κοινωνικής απόγνωσης, όλα επιτρέπονται και δικαιολογούνται», ακριβωβς όπως «όλα επιτρέπονται και όλα δικαιολογούνται για τους παλιανθρώπους της Δημοκρατικής αριστεράς, που μπροστά στην εκλογική συντριβή προσπαθούν να διασωθούν με μεταγραφές, εξαγορές και συγχωνεύσεις και με «Λαϊκά Μέτωπα» των διεφθαρμένων και των Παλιανθρώπων.
Σε αυτό το πλαίσιο, εμφανίστηκε και η «Γέφυρα» των κεντροαριστερών καιροσκόπων για τη συνεννόησης των προοδευτικών δυνάμεων. Το «παρών» έδωσαν ο Νίκος Μπίστης, ο Γιάννης Ραγκούσης, η Μαριλίζα Ξενογιαννακοπούλου, η πρώην τηλεφωνήτρια του ΟΤΕ και ευρωβουλευτής Άννα Καραμάνου και άλλα μικρομεσαία στελέχη του παλιού ΠΑΣΟΚ .Ενα ωραίο τίποτε μαζί με Μπίστη, Λιάκο, Ρεπούση, και επειδή οι άλλοι προοδευτικοί Κεντροαριστεροί του ΚΙΝΑΛ δεν θέλουν να κείσουν τις πόρτες στους συντρόφους , ο υπουργός ενέργειας που μίλαγε με τους Αμερικανούς ο κ. Μανιάτης δήλωσε ότι το ΚΙΝΑΛ πριν από τις εκλογές στη διάθεση των πολιτών έναν δεκάλογο προοδευτικών μεταρρυθμίσεων και προοδευτικής διακυβέρνησης.
Ο πατέρας του ληστή , και πρόεδρος της Βουλής, είπε ότι προσωπικά θα ήθελε εξάντληση της τετραετίας για να δουλέψουν όλες οι νομοθετικές πρωτοβουλίες μέσα στην κοινωνία », αλλά , «δεν μπορεί κανείς να αποκλείσει τίποτα». Με απλά λόγια οι εκλογές θα γίνουν στην ώρα τους εκτός και γίνουν νωρίτερα.
Και το ζήτημα είναι το ποσοστό των ευρωεκλογών.
Αν νομίοζoυν ότι θα πάρουν κάτι κοντά στο 20% θα το παλέψουν μέχρι τον Σεπτέμβριο για κάτι καλύτερο. Αν, τους ενημερώσουν οι χαρτορίχτρες για « 15% και πολύ σας πάει» θα κάνουν εκλογές τον Μάιο. Διότι με 15% στις ευρωεκλογές, τον Σεπτέμβριο θα πάρουν 7-8 μαζί με τους πακιστανούς οπαδούς τους.
Παρασκευή 1 Μαρτίου 2019
Πέμπτη 21 Φεβρουαρίου 2019
Ο Αλιέκσι και ο αμερικανικός παράγων κτίζουν τη νέα ΕΑΜοκρατία
του Σπυρίδωνα Χατζάρα
Το μέλλον δυστυχώς δεν θα αλλάξει από μονάχο του, αν δεν κάνουμε κάτι και Εμείς.
Ο αμερικανός ανθύπατος και ο Αλιέκσι, έχουν το μαχαίρι, και εκείνοι τρώνε το πεπόνι, μαζί με την Κόκκινη Φυλή.
Ο Νέο-Εφιάλτης, που είναι στη «σωστή πλευρά» , πήγε στο Μόναχο και είπε ότι έβαλε τις βάσεις για ένα νέο μέλλον στα Βαλκάνια γιατί «η Ιστορία δεν γράφεται από εκείνους που τρέμουν μπροστά στις αλλαγές, αλλά από εκείνους που τολμούν».
Ο «τολμηρός» Εφιάλτης έδωσε την απάντηση του διεθνισμού στην ,«ενίσχυση της εθνικής ρητορείας και του εθνικισμού». Αυτή είναι η πολιτική ουσία, στις ΗΠΑ, την Ευρώπη, και στην Ψωροκώσταινα.
Οι «Δημοκρατικοί» του Σόρος και οι «Ψυχοπαθείς» Νέοσυντηρητικοί αποτελούν τις δυο όψεις της ίδιας διατραπεζικής Κοινοπραξίας.
Με αντίπαλο το Πατριωτικό Κίνημα που έκτισε ο Στηβ Μπάνον, γύρω από την υποψηφιότητα του Τραμπ. Στην Ευρώπη ,αυτή η Μεγάλη διατραπεζική Κοινοπραξία είναι η Μέρκελ και Μακρόν που θα αντιμετωπίσουν στις Κάλπες τον Μάιο, τον Σαλβίνι και την Λε Πεν. Εδώ σε εμάς η Μεγάλη Διατραπεζική Κοινοπραξία, συγκεντρώνει 60%.
To «Πρώτο Ψέμα» που είναι και αυτό στη «σωστή διεθνιστική πλευρά» δημοσίευσε νέα ΤΚ9 δημοσκόπηση της «Marc» που είναι η πιο «φιλική» προς το «Τζάκι» του Κούλις-Μαρεβα, που δίνει στην πρόθεση ψήφου για το Δήμο της Αθήνας 38,3%.στον ομομήτριου αδελφό του Κούλις. Δεύτερος έρχεται ο ιχθυοπαραγωγός Παύλος Γερουλάνος με 12% και ο υποψήφιος δήμαρχος του ΣΥΡΙΖΑ, Νάσος Ηλιόπουλος έχει 10,1%,. Συνολικά η Κοινοπραξία έχει 58,3% και ο Ηλίας Κασιδιάρης έχει 8,1%.
Ο Φαλακρομουσάτος εκπρόσωπος της κυβέρνησης είπε ότι ο Αλιεκσι ακολουθεί τη στρατηγική συγκρότησης «ευρύτερου προοδευτικού πόλου» και ότι «η κυβέρνηση καλύπτει ένα πολύ ευρύτερο φάσμα δυνάμεων και δεν περιορίζεται στα πολιτικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ».
Αυτό το «Αντιδεξιό μέτωπο», που οικοδομεί με μεταγραφές, εξαγορές και συγχωνεύσεις , η αμερικανική πρεσβεία, και το διαφήμιζε και η Πατσαβούρα του Ιβάν , θα κάνει «προοδευτικές αλλαγές» και «μεταρρυθμίσεις» για να διασφαλίσει το «προοδευτικό μας αύριο».
Το «Αντιδεξιό μέτωπο», της Cia είναι ότι και to EAM της SoE.
Τότε γύρω από τον Πλουμπίδη ήσαν οι Τσριμώκοι, οι Σβώλοι, οι Σοφιανόπουλοι, οι αριστεροί Φιλελεύθεροι, και τώρα ο θίασος περιλαμβάνει τα «μπαλώματα» ,Θάνος Μωραΐτης, Άγγελος Τόλκας, Τέρενς Κουίκ, Κατερίνα Παπακώστα ,Έλενα Κουντουρά , Θανάση Παπαχριστόπουλο, Βασίλη Κόκκαλη , Σπύρο Δανέλλη, Κώστα Ζουράρι, Θεοδώρα Μεγαλοκονόμου, Θανάσης Θεοχαρόπουλο, Σταύρο Θεοδωράκη, Γιώργο Μαυρωτά, Γιάνη ΣαΡαγκούση, Ευάγγελο Αντώναρο, κλπ.
Ο Εφιάλτης Αλιέκσι και ο αμερικανικός παράγων κτίζουν τη νέα ΕΑΜοκρατία.
Η ενημέρωση είναι απόλυτα ελεγχόμενη.. Από τη «Λύση για τα κόκκινα δάνεια», το «Ισχυρό πλαίσιο προστασίας για την πρώτη κατοικία», και την «Ομπρέλα προστασίας για 200.000 δανειολήπτες», στο «Αντιδεξιό μέτωπο», και τη «μάχη για τις προοδευτικές αλλαγές». Βρισκόμαστε στο απόλυτο μηδέν.
Στην Ιταλία ο Σαλβίνι άνοιξε τον προεκλογικό αγώνα με το σύνθημα ότι «η Κεντρική Τράπεζα της Ιταλίας ανήκει στο λαό της Ιταλίας και όχι σε οποιονδήποτε άλλο» ,και τόνισε ότι «η Κυβέρνηση της Ρώμης θα πρέπει να αναλάβει τον έλεγχο του αποθεμάτων χρυσού τον οποίο κακώς έχει η Κεντρική Τράπεζα» και ζήτησε Από την ηγεσία της Κεντρικής Τράπεζας της Ιταλίας να παραιτηθεί, διότι απέτυχε να αποτρέψει την τραπεζική κρίση στην Ιταλία..
Εμείς ασχολιόμαστε με την «Άκαρπη η πολύωρη συνάντηση κυβερνητικού κλιμακίου – αγροτών» , ο «Ριζοσπάστης φωνάζει «Έξω οι εργοδότες από τα συνδικάτα!» και η Κριστίν συμβουλεύει ότι , «Η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ελλάδα πρέπει να μειώσουν τα επίπεδα της ανεργίας των νέων μέσω μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας».Με αυτό το «μενού» δεν πάμε πουθενά απολύτως. Η μάλλον, κατεβαίνουμε εις τον Αδην ολοταχώς. Βυθιζόμαστε στην κινουμένη άμμο του Σουρβάιβορ.
Με δυο λόγια, ο Αλιέκσι, το ΕΑΜ, το ΝΑΤΟ και η αμερικανική πρεσβεία έχουν τολμηρό σχέδιο, επιβίωσης, με μεταρρυθμίσεις.
Οι φιλελέ-ντιντίδες της Βάρκιζας, περιμένουν οδηγίες , και στον Εθνικό πατριωτικό χωρο «τρείς λαλούν και δυο χορεύουν».
Με αφορμή την πλατφόρμα Σαλβίνι επαναλαμβάνω ότι το μέγα πολιτικό και οικονομικό ζήτημα, δεν είναι η πάταξη της «φοροδιαφυγής» των «πολλών», ούτε η κατάργηση του Τόκου και του εμπορίου του χρήματος.
Το ζήτημα είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής των λίγων και αφορολόγητων και η δίκαιη φορολόγηση από τα Κράτη των εισοδημάτων από τους τόκους των «αφορολόγητων» διεθνών εμπόρων χρήματος. Είναι απλό. Σαν το αυγό του Κολόμβου. Και οι αριστεροί και δημοκράτες "Ιακωβίνοι", που ζήτησαν ισότητα ενώπιον θεού και ανθρώπων, και ισότητα των δυο φύλων δεν διεκδίκησαν ποτέ ισότητα μπροστά στον Εβραίο Τραπεζίτη.
Απέναντι στο Προοδευτικό Μέτωπο, της Cia και την Νέα ΕΑΜοκρατία πρέπει να αντιτάξουμε τη Νέα Εθνική Αντίσταση. Ενότητα και Αγώνα για να ξημερώσει η Λευτεριά.
Το μέλλον δυστυχώς δεν θα αλλάξει από μονάχο του, αν δεν κάνουμε κάτι και Εμείς.
Ο αμερικανός ανθύπατος και ο Αλιέκσι, έχουν το μαχαίρι, και εκείνοι τρώνε το πεπόνι, μαζί με την Κόκκινη Φυλή.
Ο Νέο-Εφιάλτης, που είναι στη «σωστή πλευρά» , πήγε στο Μόναχο και είπε ότι έβαλε τις βάσεις για ένα νέο μέλλον στα Βαλκάνια γιατί «η Ιστορία δεν γράφεται από εκείνους που τρέμουν μπροστά στις αλλαγές, αλλά από εκείνους που τολμούν».
Ο «τολμηρός» Εφιάλτης έδωσε την απάντηση του διεθνισμού στην ,«ενίσχυση της εθνικής ρητορείας και του εθνικισμού». Αυτή είναι η πολιτική ουσία, στις ΗΠΑ, την Ευρώπη, και στην Ψωροκώσταινα.
Οι «Δημοκρατικοί» του Σόρος και οι «Ψυχοπαθείς» Νέοσυντηρητικοί αποτελούν τις δυο όψεις της ίδιας διατραπεζικής Κοινοπραξίας.
Με αντίπαλο το Πατριωτικό Κίνημα που έκτισε ο Στηβ Μπάνον, γύρω από την υποψηφιότητα του Τραμπ. Στην Ευρώπη ,αυτή η Μεγάλη διατραπεζική Κοινοπραξία είναι η Μέρκελ και Μακρόν που θα αντιμετωπίσουν στις Κάλπες τον Μάιο, τον Σαλβίνι και την Λε Πεν. Εδώ σε εμάς η Μεγάλη Διατραπεζική Κοινοπραξία, συγκεντρώνει 60%.
To «Πρώτο Ψέμα» που είναι και αυτό στη «σωστή διεθνιστική πλευρά» δημοσίευσε νέα ΤΚ9 δημοσκόπηση της «Marc» που είναι η πιο «φιλική» προς το «Τζάκι» του Κούλις-Μαρεβα, που δίνει στην πρόθεση ψήφου για το Δήμο της Αθήνας 38,3%.στον ομομήτριου αδελφό του Κούλις. Δεύτερος έρχεται ο ιχθυοπαραγωγός Παύλος Γερουλάνος με 12% και ο υποψήφιος δήμαρχος του ΣΥΡΙΖΑ, Νάσος Ηλιόπουλος έχει 10,1%,. Συνολικά η Κοινοπραξία έχει 58,3% και ο Ηλίας Κασιδιάρης έχει 8,1%.
Ο Φαλακρομουσάτος εκπρόσωπος της κυβέρνησης είπε ότι ο Αλιεκσι ακολουθεί τη στρατηγική συγκρότησης «ευρύτερου προοδευτικού πόλου» και ότι «η κυβέρνηση καλύπτει ένα πολύ ευρύτερο φάσμα δυνάμεων και δεν περιορίζεται στα πολιτικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ».
Αυτό το «Αντιδεξιό μέτωπο», που οικοδομεί με μεταγραφές, εξαγορές και συγχωνεύσεις , η αμερικανική πρεσβεία, και το διαφήμιζε και η Πατσαβούρα του Ιβάν , θα κάνει «προοδευτικές αλλαγές» και «μεταρρυθμίσεις» για να διασφαλίσει το «προοδευτικό μας αύριο».
Το «Αντιδεξιό μέτωπο», της Cia είναι ότι και to EAM της SoE.
Τότε γύρω από τον Πλουμπίδη ήσαν οι Τσριμώκοι, οι Σβώλοι, οι Σοφιανόπουλοι, οι αριστεροί Φιλελεύθεροι, και τώρα ο θίασος περιλαμβάνει τα «μπαλώματα» ,Θάνος Μωραΐτης, Άγγελος Τόλκας, Τέρενς Κουίκ, Κατερίνα Παπακώστα ,Έλενα Κουντουρά , Θανάση Παπαχριστόπουλο, Βασίλη Κόκκαλη , Σπύρο Δανέλλη, Κώστα Ζουράρι, Θεοδώρα Μεγαλοκονόμου, Θανάσης Θεοχαρόπουλο, Σταύρο Θεοδωράκη, Γιώργο Μαυρωτά, Γιάνη ΣαΡαγκούση, Ευάγγελο Αντώναρο, κλπ.
Ο Εφιάλτης Αλιέκσι και ο αμερικανικός παράγων κτίζουν τη νέα ΕΑΜοκρατία.
Η ενημέρωση είναι απόλυτα ελεγχόμενη.. Από τη «Λύση για τα κόκκινα δάνεια», το «Ισχυρό πλαίσιο προστασίας για την πρώτη κατοικία», και την «Ομπρέλα προστασίας για 200.000 δανειολήπτες», στο «Αντιδεξιό μέτωπο», και τη «μάχη για τις προοδευτικές αλλαγές». Βρισκόμαστε στο απόλυτο μηδέν.
Στην Ιταλία ο Σαλβίνι άνοιξε τον προεκλογικό αγώνα με το σύνθημα ότι «η Κεντρική Τράπεζα της Ιταλίας ανήκει στο λαό της Ιταλίας και όχι σε οποιονδήποτε άλλο» ,και τόνισε ότι «η Κυβέρνηση της Ρώμης θα πρέπει να αναλάβει τον έλεγχο του αποθεμάτων χρυσού τον οποίο κακώς έχει η Κεντρική Τράπεζα» και ζήτησε Από την ηγεσία της Κεντρικής Τράπεζας της Ιταλίας να παραιτηθεί, διότι απέτυχε να αποτρέψει την τραπεζική κρίση στην Ιταλία..
Εμείς ασχολιόμαστε με την «Άκαρπη η πολύωρη συνάντηση κυβερνητικού κλιμακίου – αγροτών» , ο «Ριζοσπάστης φωνάζει «Έξω οι εργοδότες από τα συνδικάτα!» και η Κριστίν συμβουλεύει ότι , «Η Ισπανία, η Ιταλία, η Πορτογαλία και η Ελλάδα πρέπει να μειώσουν τα επίπεδα της ανεργίας των νέων μέσω μεταρρυθμίσεων στην αγορά εργασίας».Με αυτό το «μενού» δεν πάμε πουθενά απολύτως. Η μάλλον, κατεβαίνουμε εις τον Αδην ολοταχώς. Βυθιζόμαστε στην κινουμένη άμμο του Σουρβάιβορ.
Με δυο λόγια, ο Αλιέκσι, το ΕΑΜ, το ΝΑΤΟ και η αμερικανική πρεσβεία έχουν τολμηρό σχέδιο, επιβίωσης, με μεταρρυθμίσεις.
Οι φιλελέ-ντιντίδες της Βάρκιζας, περιμένουν οδηγίες , και στον Εθνικό πατριωτικό χωρο «τρείς λαλούν και δυο χορεύουν».
Με αφορμή την πλατφόρμα Σαλβίνι επαναλαμβάνω ότι το μέγα πολιτικό και οικονομικό ζήτημα, δεν είναι η πάταξη της «φοροδιαφυγής» των «πολλών», ούτε η κατάργηση του Τόκου και του εμπορίου του χρήματος.
Το ζήτημα είναι η πάταξη της φοροδιαφυγής των λίγων και αφορολόγητων και η δίκαιη φορολόγηση από τα Κράτη των εισοδημάτων από τους τόκους των «αφορολόγητων» διεθνών εμπόρων χρήματος. Είναι απλό. Σαν το αυγό του Κολόμβου. Και οι αριστεροί και δημοκράτες "Ιακωβίνοι", που ζήτησαν ισότητα ενώπιον θεού και ανθρώπων, και ισότητα των δυο φύλων δεν διεκδίκησαν ποτέ ισότητα μπροστά στον Εβραίο Τραπεζίτη.
Απέναντι στο Προοδευτικό Μέτωπο, της Cia και την Νέα ΕΑΜοκρατία πρέπει να αντιτάξουμε τη Νέα Εθνική Αντίσταση. Ενότητα και Αγώνα για να ξημερώσει η Λευτεριά.
Σάββατο 9 Φεβρουαρίου 2019
Η πλήρης απόδειξη βάσει εγγράφων της δολοφονίας και του Μεταξά και του Κορυζή
του Σπυρίδωνα Χατζάρα
Στις 7 Φεβρουαρίου 1941 έληξε η μάχη της Κυρηναϊκής, με την παράδοση και των τελευταίων από τους 130.000 άνδρες της ιταλικής 10ης Στρατιάς.
Στις οκτώ Φεβρουαρίου επισκέφθηκε τον Αλέξανδρο Κορυζή στο γραφείο του ο Άγγλος Πρέσβης Μάιλκλ Πάλερετ και τον ρώτησε εάν παρέμενε ισχυρά η δήλωση του Μεταξά της 18ης Ιανουαρίου ότι «η μεταφορά αγγλικών στρατιωτικών δυνάμεων εις την Μακεδονίαν θα γινόταν όταν τα γερμανικά στρατεύματα θα εισήρχοντο εις την Βουλγαρία».
Ο Κορυζής που δεν γνώριζε καμία τέτοια «δέσμευση» , ζήτησε από τον Πάλερετ να του δώσει χρόνο για να συμβουλευτεί τους «φακέλους». Στην πραγματικότητα ρώτησε τον Γεώργιο, ο οποίος του επιβεβαίωσε την «δέσμευση», η οποία όμως δεν υπήρχε στα χαρτιά του πρωθυπουργού αλλά μόνο στο αντίγραφο του Πάλερετ, και επειδή «δεν υπήρχε» , αυτή η δέσμευση οι Άγγλοι και ο βασιλιάς, «έβγαλαν από τη Μέση» τον Μεταξά .
Ο Πάλερετ επέστρεψε στις 9 το βράδυ στο γραφείο του πρωθυπουργού και ο Κορυζής του απάντησε σύμφωνα με τις οδηγίες του Βασιλιά ότι η (ανύπαρκτη) ρητή συμφωνία , που «έγινε τόσο πρόσφατα», παραμένει ισχυρά, και του έδωσε και μια «νότα». Κατόπιν τούτου ο Τσόλρτσιλ την επομένη 9η Φεβρουαρίου, διάταξε την προετοιμασία για την αποστολή στην Ελλάδα από την Αίγυπτο, μιας «Δύναμης».
Το βαλκανικό μέτωπο του Τσωρτσιλ είχε ανοίξει.
Το ίδιο βράδυ, ο Κορυζής, για δική του διασφάλιση συνέταξε ένα σημείωμα προς τον βασιλιά, στο οποία περίεγραφε τα γεγονότα αλλά προσέθετε τις «γνωστές» θέσεις του «αείμνηστου Μεταξά», ότι η δύναμη που θα αποστελλόταν θα έπρεπε να είναι ισχυρή, ώστε να έχει αποτρεπτικό ρόλο και να μην είναι απλά η αιτία που θα προκαλέσει σίγουρα την εισβολή.
Το σημείωμα έχει ως ακολούθως: «Επισκεφθείς με σήμερον την 12:30 μεσ. ο Πρεσβευτής της Αγγλίας επανήλθεν επί συνομιλίας ήν έσχε μετ’ αυτού, ο αείμνηστος Μεταξάς την 17η Ιανουαρίου, ε.ε εν σχέσει προς ενδεχομένην επίθεσιν των Γερμανών εναντίον της Ελλάδος διά της Μακεδονίας. Μοί έθεσε δέ το ερώτημα εάν η γενομένη προς αυτόν δήλωσις, καθ’ ην ή μεταφορά αγγλικών στρατιωτικών δυνάμεων εις τήν Μακεδονίαν θά ελάμβανε χώραν όταν γερμανικά στρατεύματα διαβαίνοντα τον Δούναβιν ή τά σύνορα της Δοβρουτσάς θά εισήρχοντο εις τήν Βουλγαρίαν, παρέμενεν ισχυρά. Παρακάλεσα τον ΙΙρεσβευτήν της Αγγλίας όπως επανέλθη τήν εσπέραν ίνα τω απαντήσω , καθόσον τήν στιγμήν εκείνην δεν είχον ύπ' όψει όλόκληρον τον σχετικόν φάκελον. Δεχθείς τον Σερ Μάικλ Πάλερετ την 9 μμ τω ενεχείρισα το συνημμένον σημείωμα δι ου εδήλουν ότι εθεώρουν έν ισχύι την γενομένην τόσον προσφάτως και τόσον ρητήν συμφωνίαν. Επέστησα όμως συγχρόνως τήν προσοχήν της βρετανικής κυβερνήσεως επί της ανάγκης ή άποσταλησομένη στρατιωτική βοήθεια ειναι σοβαρά, δια να αποβή δυνατή ή αποτελεσματική άμυνα της Ελλάδος. Και τούτο, διότι η πρόωρος αποστολή ανεπαρκών βρεταννικών δυνάμεων εις Ελλάδα ενώ δέν θά ήδύνατο να αποτρέψη την είσβολήν, ενείχε τον κίνδυνον να θεωρηθη ως πρόκλησις και νά προκαλέσει τήν επίθεσιν, ήτις θα απέβαινεν αποτελεσματική λόγω της ανεπαρκείας των αμυντικών δυνάμεων. Λόγω της σοβαρότητος του ζητήματος έκρινα αναγκαίον όπως συν τη άνακοινώσει του δοθέντος σημειώματος εις τον έν Λονδίνω Πρεσβευτήν μας δοθώσιν αύτω οδηγίαι προς ανάπτυξιν και υποστήριξιν των ημετέρων ως άνωτέρω απόψεων παρά τω Υπουργώ των Εξωτερικών της Μεγάλης Βρεταννίας. Το σημείωμα που εδωσε στον Πάλερετ ανέφερε:
Nous persistons dans notre ferme résolution de résister à tout prix contre une attaque allemande. Ayant lié son sort à celui de la Grande Bretagne et ayant une confiance absolue en sa grande alliée, la Grèce continuera à combattre à ses côtés jusqu'à la victoire finale. Nous répétons la déclaration faite le 18 janvier dernier par feu le Président Metaxas, suivant laquelle l'envoi d'une force britannique en Macédoine, n'aurait lieu que si les troupes allemandes en traversant le Danube ou la frontière de la Dobroudja pénétraient en Bulgarie . Reste à fixer à quoi s'éléverait et comment serait composée la force britannique qui serait envoyée en Macédoine dans nette éventualité, afin que le Gouvernement de S.M. Britannique soit en mesure de juger si, malgré le sacrifice que la Grèce est prête à Subir en résistant contre l'agresseur avec les faibles forces dont elle dispose sur le front Macédonien, les forces britanniques qui seraient expédiées seraient suffisantes avec les forces dont dispose la Grèce, pour enrayer l'attaque Allemand et pour encourager en même temps Yougoslavie et la Turquie à participer à la lutte. Car, il est certain que l'envoi prématuré de forces insuffisantes serait considéré par l'Allemagne comme une provocation et aurait comme conséquence immédiate de brusquer le déclanchement de l'attaque allemande contre la Grèce, en excluant dans ce cas, même le faible espoir que cette attaque pourrait être évitée. Les considérations exposées ci-haut ont comme seul but de fournir au Gouvernement de S.M. Britannique l'occasion d'examiner sérieusement la question sous cet angle, toute réserve étant exclue de notre part en ce qui concerne les obligations assumées par nous conformément à l'Aide-Mémoire du 18 janvier 1941 Le Gouvernement Royal serait heureux de connaître le point de vue du Gouvernement de S.M. Britannique sur ce qui précède.
«Επιμένουμε στην σταθερή απόφασή μας να αντισταθούμε με κάθε κόστος στη γερμανική επίθεση. Έχοντας συνδέσει τις τύχες μας της με την Μεγάλη Βρετανία, και έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στον μεγάλο της σύμμαχο , η Ελλάδα θα συνεχίσει να πολεμά στο πλευρό του μέχρι την τελική νίκη. Επαναλαμβάνουμε τη δήλωση που έκανε στις 18 Ιανουαρίου ο τελευτήσας Πρόεδρος Μεταξάς, ότι η αποστολή βρετανικής δύναμης στη Μακεδονία, θα πραγματοποιηθεί μόνο εφόσον τα γερμανικά στρατεύματα, διασχίζοντας το Δούναβη ή τα σύνορα της Δοβρουτσάς περάσουν στη Βουλγαρία . Μένει να καθαρισθεί η σύνθεση της βρετανικής δύναμης που θα σταλεί στη Μακεδονία ώστε κατ την κρίση της κυβέρνησης της Α.Μ να είναι σε θέση να αντισταθεί αποτελεσματικά ενάντια στον επιτιθέμενο μαζί με τις ασθενείς διαθέσιμες δυνάμεις στο Μακεδονικό Μέτωπο. Οι βρετανικές δυνάμεις που θα αποσταλούν θα πρέπει να είναι επαρκής για να σταματήσουν τη γερμανική επίθεση και να ενθαρρύνουν τη Γιουγκοσλαβία και τη Τουρκίας να συμμετάσχουν στον αγώνα. Γιατί είναι βέβαιο ότι η πρόωρη αποστολή ανεπαρκών δυνάμεων θα θεωρηθεί από τη Γερμανία ως πρόκληση και θα οδηγήσει σε άμεση εκδήλωση της γερμανικής επίθεσης εναντίον της Ελλάδας, αποκλείοντας εν προκειμένω, ακόμη και την αμυδρή ελπίδα ότι αυτή η επίθεση θα μπορούσε να αποφευχθεί. Τα εκτεθέντα παραπάνω έχουν προορισμό μόνο να δώσουν την ευκαιρία στην κυβέρνηση της Α.Υ να εξετάσει σοβαρά το ζήτημα από την άποψη αυτή, και δεν αφορούν στις υποχρεώσεις που ανελήφθησαν από εμάς Σύμφωνα με το υπόμνημα της 18 Ιανουαρίου 1941 Η βασιλική κυβέρνηση θα ήθελα να πληροφορηθεί τις απόψεις της κυβέρνησης της Αυτού Μεγαλειότητας. Στις 10 Φεβρουαρίου ο Κορυζής έστειλε οδηγίες στον πρέσβη στο Λονδίνο Χ. Σιμόπουλο για να ενημερώσει το Φόρειν Οφφις και σε αυτές τις οδηγίες εξέθεσε πολύ καλά τι πίστευε ο ίδιος για την άφιξη της αγγλικής βοήθειας».
Το επείγον τηλεγράφημα του Κορυζή της 10ης Φεβρουαρίου 1941 ανέφερε:
«Επισκεφθείς με προχθές Σάββατον Πρεσβευτής 'Αγγλίας μέ ήρώτησεν αν ισχύη συνεννόησις αυτού μετά Αειμνήστου Μέταξα γενομένη τήν 17 παρελθόντος μηνός και περιληφθείσα εις σημείωμα επιδοθεν υπ' αύτου εις Πρεσβευτήν την επομένη. Δήλωσις περί ής πρόκειται εχει ως εξής:«Μεταφορά Αγγλικών στρατιωτικών δυνάμεων είς την Μακεδονίαν θα έλάμβανε χώρα όταν γερμανικά στρατεύματα διαβαίνοντα Δούναβιν
ή σύνορα Δοβρουτσάς θά εισήρχοντο Βουλγαρίαν».
Προκειμένου περί τόσον ρητής και προσφάτου δηλώσεως, εις ήν Πρεσβευτής έφαίνετο αποδίδων πολλήν σημασίαν, έκρινα ότι ώφειλον νά δηλώσω ότι θεωρώ ταύτην ίσχυράν και επελήφθην μάλιστα της ευκαιρίας να δηλώσω προσθέτως καθορίζων σαφώς τήν θέσιν μου, ότι και ό διάδοχος του Μεταξά εμμένει εις τήν σταθεράν εκείνου απόφασιν ν΄ άντιστη αντί πάσης θυσίας εις γερμανικήν έπίθεσιν. έκρινα όμως συγχρόνως αναγκαίον νά έπιστήσω τήν προσεχήν του Πρεσβευτού επί της ανάγκης νά εξεταστεί προσωπικώς αν ή δυναμένη να δοθή παρά της Αγγλίας στρατιωτική εις τήν Ελλάδα βοήθεια, μετά διατιθεμένης ύπό της Ελλάδος εις το Μακεδονικό Μετωπον μικράς ελληνικής στρατιωτικής δυνάμεως εκ τριών μεραρχιών, θα ήτο ικανή να αποκρούσει την γερμανικήν εισβολή.
Διότι εν έναντια περιπτώσει η πρόωρος εμφάνισις ανεπαρκών αγγλικών δυνάμεων έν Μακεδονία, ένω δεν 0ά ήτο ικανή να εμποδίσει την γερμανική εισβολή, είναι βέβαιον ότι θά προκαλέσει την γερμανική κατά της Ελλάδος έπίθεσιν και αν έτι υπήρχε γερμανική πρόθεσις να μη προχωρήσει πέραν της Βουλγαρίας ο γερμανικές στρατός.
Αποστολή δέ ανεπαρκών βρεταννικών δυνάμεων εις Μακεδονίαν πιστεύομεν οτι οχι μόνον δέν θέλει ενθαρρύνει Τούρκους και Γιουγκοσλάβους είς το νά σπεύσωσιν εις βοήθειαν, αλλά ασφαλώς θά απογοητεύσει] και θά τους συγκράτησει είς τήν παθητικήν στάσιν ην τηρούν, δίδουσα μάλιστα είς αύτούς επιχειρήματα και δικαιολογίας δια τήν έξακολούθησιν της στάσεως ταύτης. Ταύτα πάντα διότι φοβούμεθα ότι ή Αγγλία κατά τήν περίοδον ταύτην, παρά πασαν έπιθυμίαν της, δέν δύναται διάθεση τάς απαιτουμένας σοβαράς δυνάμεις είς το Μακεδονικόν μέτωπον, κατόπιν μάλιστα της έξακολουθήσεως της τόσον άλλωστε επιτυχούς έκστρατείας είς Λιβύην. Απόδειξις τούτου είναι ή πρόσφατος δήλωσις Στρατηγού Ουέιβελ, γενομένη είς Μεταξάν τήν 15 παρελθόντος Ιανουαρίου, καθ' ην μόνον ώρισμέναι περιωρισμέναι δυνάμεις πυροβολικού θά ήδύναντο νά διατεθώσι. Αλλά και αν αποβή δυνατόν ήδη να σταλούν δύο ή και τρεις ακόμη μεραρχίαι, αύται απέχουσι πολύ του άριθμοΰ τών δέκα (10) μεραρχιών ών τήν όμαδικήν αποστολή ειχε ζητήσει τότε ώς ελάχιστον όριον βοηθείας ό Μεταξας διά τήν προκειμένην περίπτωσιν. Διότι κατά τάς ύπαρχούσας πληροφορίας, ή έν Ρουμανία δύναμις του γερμανικού στρατού, ανέρχεται ήδη εις 18 μεραρχίας διαρκώς αύξανομένας, τό δέ άποσταλέν ύλικόν ανταποκρίνεται είς τας άνάγκας 30 μεραρχιών. Έξ άλλου, ως γνωρίζετε, Βουλγαρία επεστράτευσε 14 μεραρχίας, έπραξε δέ τούτο ουχί βεβαίως δια να άμυνθή κατά της εισβολής του γερμανικού στρατού εις Βουλγαρίαν. Αναμφισβητήτως, ουδείς δύναται να είναι βέβαιος ότι η Γερμανία, εισβάλλουσα Βουλγαρίαν, δέν θά προχωρήση και περαιτέρω. Επειδή όμως ό κύριος αντικειμενικός αύτής σκοπός έν τη εκστρατεία ταύτη είναι νά συγκρατήσει τά Βαλκάνια και νά εμπόδιση την δημιουργίαν έν τή Βαλκανική αγγλικου μετώπου και επειδή ίσως κρίνη οτι τούτο επιτυγχάνεται και με μόνην τήν παρουσία της έν Βουλγαρία, δέν αποκλείεται ή έλπίς ν' άποφύγη τήν περαιτέρω είς τήν Ελλάδα επί του παρόντος τούλάχιστον προχώρησιν, ήν όμως άσφαλώς θά έπιχειρήση, αν έμφανισθοΰν είς Μακεδονίαν άγγλικά στρατεύματα. Οσονδήποτε δέ και αν η έλπίς αυτη είναι αμυδρά, δεν πρέπει η Αγγλία να μην εκτιμήσει δεόντως την σημασίαν αυτής, ήτις αποδεικνυομένη ως άκριβής θα απεμάκρυνεν εστω και προσωρινώς τήν καταστροφήν της Ελλάδος, τήν άπώλειαν πολυτίμων αγγλικών δυνάμεων και τήν ήθικήν μείωσιν της Αγγλίας και θά εδιδεν είς τήν Ελλάδα τον χρόνον νά τερματίση νικηφόρως τον έν Αλβανία άγώνα, οπότε τό μεγαλύτερον μέρος του εκεί στρατού μας θά ήδύνατο νά μεταφερθή και χρησιμοποιηθή είς Μακεδονίαν.
Ακριβώς δέ και διά τον πρόσθετον τούτον λόγον ύπογραμμίζομεν τήν εξαιρετικώς έπείγουσαν άνάγκην της ταχίστης αποστολής πολεμεφοδίων και άεροπλάνων ώς διά προηγουμένων διαβημάτων εχομεν ζητήσει.
Πάντως ή Ελλάς ό,τι ύπεσχέθη θά το έκτελέση πιστώς και περί τούτου ούδεμία πρέπει νά μείνη είς τήν άγγλικήν Κυβέρνησαν άμφιβολία. Θέτομεν όμως τάς ανωτέρω σκέψεις δι΄ ύμών ύπ' όψει της βρεταννικής Κυβερνήσεως, όπως μελετήση ταύτας επισταμένως και κρίνη επί τη βάσει των δυναμένων νά διατεθώσι δυνάμεων αν πρέπει ή αποστολή βρεταννικού στρατού είς Μακεδονίαν να ένεργηθή άμα τή εισβολή του γερμανικού στρατού είς Βουλγαρίαν ή άμα τή επιθέσει αύτου κατά της ' Ελλάδος.
Δέν μας διαφεύγει βεβαίως ότι έν τή τελευταία ταύτη περιπτώσει η απώλεια του χρόνου θά είναι επιζήμια' αλλά έναντι της καταστροφής της Ελλάδος, ήτις είναι βεβαία έν περιπτώσει προώρου αποστολής ανεπαρκών βρεταννικών δυνάμεων, παραμένει έστω και ή αμυδρά έλπίς ότι ή Γερμανία δέν θα κρίνη αναγκαίο να προχωρήσει και πέραν της Βουλγαρίας. Και εν τω μεταξύ τα Επιτελεία, είτε διά την μίαν είτε διά την άλλην περίπτωσιν, αναμένουν τον καθορισμό της δυνάμεως της βρεταννικής βοηθείας διά την από κοινού μελέτη του τρόπου της ελεύσεως και κατατάξεως της βοηθείας ταύτης. Τα συμπεράσματα της μελέτης ταύτης, ήτις έπαναλαμβάνομεν είναι αναγκαία και εις την μίαν και εις την άλλην περίπτωσιν, θα ανακοινωθώσιν εγκαίρως εις τας δύο Κυβερνήσεις».
Από τα έγγραφα του Κορυζή, φαίνεται η συνεργασία του Βασιλιά με τον πα΄λερετ και την SoE για να τον εξαπατήσουν και να τον πείσουν ότι ο Μεταξάς είχε δεσμευτεί στην άφιξη της Αγγλικής βοηθείας εάν και εφόσον οι Γερμανοί έμπαιναν στην Βουλγαρία.
Ο Κορυζής επέμεινε στην γραμμή Μεταξά για τις δέκα μεραρχίες και είχε την ελπίδα ότι θα μπορούσε οι Γερμανοί να μην επιτεθούν.
Από τον συνδυασμό των γεγονότων φαίνεται ότι η δολοφονία του Μεταξά είχε αποφασιστεί στις συνομιλίες της 31ης Δεκεμβρίου, και είχαν γίνει οι προετοιμασίες και ότι στο διήμερο 15-17 Ιανουαρίου, του δόθηκε μια τελευταία ευκαιρία να μείνει ζωντανός, αλλά δεν την εκμεταλλευτηκε. Το δηλητήριο του δόθηκε είτε στις 18 είτε στις 19 Ιανουαρίου και συμπίπτει με τον χρόνο που χρειάζεται το «κλοστρίντιουμ μποτουλίνουμ» να προκαλέσει την κατάρρευση του ανοσοποιητικού.
Η εμφάνιση του πλαστού εγγράφου Μεταξά, του οποίου αντίγραφο δεν υπήρχε στα χαρτιά του πρωθυπουργού, αποτελεί πλήρη απόδειξη της δολοφονίας και για τον πλέον δύσπιστο. Τ
ο έγγραφο του Κορυζή πρς τον Σιμόπουλο της 10ης Φεβρουαρίου, εξηγεί πλήρως τις είπε ο Κορυζής στον Γεώργιο στην ιδιαίτερη συνάντηση τους στην Μεγάλη Βρετάνια και επομένωςιενια σαφές γιατί τον καταδίωξαν ο Διάκος και ο Παύλος για να τον αυτοκτονήσουν.
Στις 7 Φεβρουαρίου 1941 έληξε η μάχη της Κυρηναϊκής, με την παράδοση και των τελευταίων από τους 130.000 άνδρες της ιταλικής 10ης Στρατιάς.
Στις οκτώ Φεβρουαρίου επισκέφθηκε τον Αλέξανδρο Κορυζή στο γραφείο του ο Άγγλος Πρέσβης Μάιλκλ Πάλερετ και τον ρώτησε εάν παρέμενε ισχυρά η δήλωση του Μεταξά της 18ης Ιανουαρίου ότι «η μεταφορά αγγλικών στρατιωτικών δυνάμεων εις την Μακεδονίαν θα γινόταν όταν τα γερμανικά στρατεύματα θα εισήρχοντο εις την Βουλγαρία».
Ο Κορυζής που δεν γνώριζε καμία τέτοια «δέσμευση» , ζήτησε από τον Πάλερετ να του δώσει χρόνο για να συμβουλευτεί τους «φακέλους». Στην πραγματικότητα ρώτησε τον Γεώργιο, ο οποίος του επιβεβαίωσε την «δέσμευση», η οποία όμως δεν υπήρχε στα χαρτιά του πρωθυπουργού αλλά μόνο στο αντίγραφο του Πάλερετ, και επειδή «δεν υπήρχε» , αυτή η δέσμευση οι Άγγλοι και ο βασιλιάς, «έβγαλαν από τη Μέση» τον Μεταξά .
Ο Πάλερετ επέστρεψε στις 9 το βράδυ στο γραφείο του πρωθυπουργού και ο Κορυζής του απάντησε σύμφωνα με τις οδηγίες του Βασιλιά ότι η (ανύπαρκτη) ρητή συμφωνία , που «έγινε τόσο πρόσφατα», παραμένει ισχυρά, και του έδωσε και μια «νότα». Κατόπιν τούτου ο Τσόλρτσιλ την επομένη 9η Φεβρουαρίου, διάταξε την προετοιμασία για την αποστολή στην Ελλάδα από την Αίγυπτο, μιας «Δύναμης».
Το βαλκανικό μέτωπο του Τσωρτσιλ είχε ανοίξει.
Το ίδιο βράδυ, ο Κορυζής, για δική του διασφάλιση συνέταξε ένα σημείωμα προς τον βασιλιά, στο οποία περίεγραφε τα γεγονότα αλλά προσέθετε τις «γνωστές» θέσεις του «αείμνηστου Μεταξά», ότι η δύναμη που θα αποστελλόταν θα έπρεπε να είναι ισχυρή, ώστε να έχει αποτρεπτικό ρόλο και να μην είναι απλά η αιτία που θα προκαλέσει σίγουρα την εισβολή.
Το σημείωμα έχει ως ακολούθως: «Επισκεφθείς με σήμερον την 12:30 μεσ. ο Πρεσβευτής της Αγγλίας επανήλθεν επί συνομιλίας ήν έσχε μετ’ αυτού, ο αείμνηστος Μεταξάς την 17η Ιανουαρίου, ε.ε εν σχέσει προς ενδεχομένην επίθεσιν των Γερμανών εναντίον της Ελλάδος διά της Μακεδονίας. Μοί έθεσε δέ το ερώτημα εάν η γενομένη προς αυτόν δήλωσις, καθ’ ην ή μεταφορά αγγλικών στρατιωτικών δυνάμεων εις τήν Μακεδονίαν θά ελάμβανε χώραν όταν γερμανικά στρατεύματα διαβαίνοντα τον Δούναβιν ή τά σύνορα της Δοβρουτσάς θά εισήρχοντο εις τήν Βουλγαρίαν, παρέμενεν ισχυρά. Παρακάλεσα τον ΙΙρεσβευτήν της Αγγλίας όπως επανέλθη τήν εσπέραν ίνα τω απαντήσω , καθόσον τήν στιγμήν εκείνην δεν είχον ύπ' όψει όλόκληρον τον σχετικόν φάκελον. Δεχθείς τον Σερ Μάικλ Πάλερετ την 9 μμ τω ενεχείρισα το συνημμένον σημείωμα δι ου εδήλουν ότι εθεώρουν έν ισχύι την γενομένην τόσον προσφάτως και τόσον ρητήν συμφωνίαν. Επέστησα όμως συγχρόνως τήν προσοχήν της βρετανικής κυβερνήσεως επί της ανάγκης ή άποσταλησομένη στρατιωτική βοήθεια ειναι σοβαρά, δια να αποβή δυνατή ή αποτελεσματική άμυνα της Ελλάδος. Και τούτο, διότι η πρόωρος αποστολή ανεπαρκών βρεταννικών δυνάμεων εις Ελλάδα ενώ δέν θά ήδύνατο να αποτρέψη την είσβολήν, ενείχε τον κίνδυνον να θεωρηθη ως πρόκλησις και νά προκαλέσει τήν επίθεσιν, ήτις θα απέβαινεν αποτελεσματική λόγω της ανεπαρκείας των αμυντικών δυνάμεων. Λόγω της σοβαρότητος του ζητήματος έκρινα αναγκαίον όπως συν τη άνακοινώσει του δοθέντος σημειώματος εις τον έν Λονδίνω Πρεσβευτήν μας δοθώσιν αύτω οδηγίαι προς ανάπτυξιν και υποστήριξιν των ημετέρων ως άνωτέρω απόψεων παρά τω Υπουργώ των Εξωτερικών της Μεγάλης Βρεταννίας. Το σημείωμα που εδωσε στον Πάλερετ ανέφερε:
Nous persistons dans notre ferme résolution de résister à tout prix contre une attaque allemande. Ayant lié son sort à celui de la Grande Bretagne et ayant une confiance absolue en sa grande alliée, la Grèce continuera à combattre à ses côtés jusqu'à la victoire finale. Nous répétons la déclaration faite le 18 janvier dernier par feu le Président Metaxas, suivant laquelle l'envoi d'une force britannique en Macédoine, n'aurait lieu que si les troupes allemandes en traversant le Danube ou la frontière de la Dobroudja pénétraient en Bulgarie . Reste à fixer à quoi s'éléverait et comment serait composée la force britannique qui serait envoyée en Macédoine dans nette éventualité, afin que le Gouvernement de S.M. Britannique soit en mesure de juger si, malgré le sacrifice que la Grèce est prête à Subir en résistant contre l'agresseur avec les faibles forces dont elle dispose sur le front Macédonien, les forces britanniques qui seraient expédiées seraient suffisantes avec les forces dont dispose la Grèce, pour enrayer l'attaque Allemand et pour encourager en même temps Yougoslavie et la Turquie à participer à la lutte. Car, il est certain que l'envoi prématuré de forces insuffisantes serait considéré par l'Allemagne comme une provocation et aurait comme conséquence immédiate de brusquer le déclanchement de l'attaque allemande contre la Grèce, en excluant dans ce cas, même le faible espoir que cette attaque pourrait être évitée. Les considérations exposées ci-haut ont comme seul but de fournir au Gouvernement de S.M. Britannique l'occasion d'examiner sérieusement la question sous cet angle, toute réserve étant exclue de notre part en ce qui concerne les obligations assumées par nous conformément à l'Aide-Mémoire du 18 janvier 1941 Le Gouvernement Royal serait heureux de connaître le point de vue du Gouvernement de S.M. Britannique sur ce qui précède.
«Επιμένουμε στην σταθερή απόφασή μας να αντισταθούμε με κάθε κόστος στη γερμανική επίθεση. Έχοντας συνδέσει τις τύχες μας της με την Μεγάλη Βρετανία, και έχοντας απόλυτη εμπιστοσύνη στον μεγάλο της σύμμαχο , η Ελλάδα θα συνεχίσει να πολεμά στο πλευρό του μέχρι την τελική νίκη. Επαναλαμβάνουμε τη δήλωση που έκανε στις 18 Ιανουαρίου ο τελευτήσας Πρόεδρος Μεταξάς, ότι η αποστολή βρετανικής δύναμης στη Μακεδονία, θα πραγματοποιηθεί μόνο εφόσον τα γερμανικά στρατεύματα, διασχίζοντας το Δούναβη ή τα σύνορα της Δοβρουτσάς περάσουν στη Βουλγαρία . Μένει να καθαρισθεί η σύνθεση της βρετανικής δύναμης που θα σταλεί στη Μακεδονία ώστε κατ την κρίση της κυβέρνησης της Α.Μ να είναι σε θέση να αντισταθεί αποτελεσματικά ενάντια στον επιτιθέμενο μαζί με τις ασθενείς διαθέσιμες δυνάμεις στο Μακεδονικό Μέτωπο. Οι βρετανικές δυνάμεις που θα αποσταλούν θα πρέπει να είναι επαρκής για να σταματήσουν τη γερμανική επίθεση και να ενθαρρύνουν τη Γιουγκοσλαβία και τη Τουρκίας να συμμετάσχουν στον αγώνα. Γιατί είναι βέβαιο ότι η πρόωρη αποστολή ανεπαρκών δυνάμεων θα θεωρηθεί από τη Γερμανία ως πρόκληση και θα οδηγήσει σε άμεση εκδήλωση της γερμανικής επίθεσης εναντίον της Ελλάδας, αποκλείοντας εν προκειμένω, ακόμη και την αμυδρή ελπίδα ότι αυτή η επίθεση θα μπορούσε να αποφευχθεί. Τα εκτεθέντα παραπάνω έχουν προορισμό μόνο να δώσουν την ευκαιρία στην κυβέρνηση της Α.Υ να εξετάσει σοβαρά το ζήτημα από την άποψη αυτή, και δεν αφορούν στις υποχρεώσεις που ανελήφθησαν από εμάς Σύμφωνα με το υπόμνημα της 18 Ιανουαρίου 1941 Η βασιλική κυβέρνηση θα ήθελα να πληροφορηθεί τις απόψεις της κυβέρνησης της Αυτού Μεγαλειότητας. Στις 10 Φεβρουαρίου ο Κορυζής έστειλε οδηγίες στον πρέσβη στο Λονδίνο Χ. Σιμόπουλο για να ενημερώσει το Φόρειν Οφφις και σε αυτές τις οδηγίες εξέθεσε πολύ καλά τι πίστευε ο ίδιος για την άφιξη της αγγλικής βοήθειας».
Το επείγον τηλεγράφημα του Κορυζή της 10ης Φεβρουαρίου 1941 ανέφερε:
«Επισκεφθείς με προχθές Σάββατον Πρεσβευτής 'Αγγλίας μέ ήρώτησεν αν ισχύη συνεννόησις αυτού μετά Αειμνήστου Μέταξα γενομένη τήν 17 παρελθόντος μηνός και περιληφθείσα εις σημείωμα επιδοθεν υπ' αύτου εις Πρεσβευτήν την επομένη. Δήλωσις περί ής πρόκειται εχει ως εξής:«Μεταφορά Αγγλικών στρατιωτικών δυνάμεων είς την Μακεδονίαν θα έλάμβανε χώρα όταν γερμανικά στρατεύματα διαβαίνοντα Δούναβιν
ή σύνορα Δοβρουτσάς θά εισήρχοντο Βουλγαρίαν».
Προκειμένου περί τόσον ρητής και προσφάτου δηλώσεως, εις ήν Πρεσβευτής έφαίνετο αποδίδων πολλήν σημασίαν, έκρινα ότι ώφειλον νά δηλώσω ότι θεωρώ ταύτην ίσχυράν και επελήφθην μάλιστα της ευκαιρίας να δηλώσω προσθέτως καθορίζων σαφώς τήν θέσιν μου, ότι και ό διάδοχος του Μεταξά εμμένει εις τήν σταθεράν εκείνου απόφασιν ν΄ άντιστη αντί πάσης θυσίας εις γερμανικήν έπίθεσιν. έκρινα όμως συγχρόνως αναγκαίον νά έπιστήσω τήν προσεχήν του Πρεσβευτού επί της ανάγκης νά εξεταστεί προσωπικώς αν ή δυναμένη να δοθή παρά της Αγγλίας στρατιωτική εις τήν Ελλάδα βοήθεια, μετά διατιθεμένης ύπό της Ελλάδος εις το Μακεδονικό Μετωπον μικράς ελληνικής στρατιωτικής δυνάμεως εκ τριών μεραρχιών, θα ήτο ικανή να αποκρούσει την γερμανικήν εισβολή.
Διότι εν έναντια περιπτώσει η πρόωρος εμφάνισις ανεπαρκών αγγλικών δυνάμεων έν Μακεδονία, ένω δεν 0ά ήτο ικανή να εμποδίσει την γερμανική εισβολή, είναι βέβαιον ότι θά προκαλέσει την γερμανική κατά της Ελλάδος έπίθεσιν και αν έτι υπήρχε γερμανική πρόθεσις να μη προχωρήσει πέραν της Βουλγαρίας ο γερμανικές στρατός.
Αποστολή δέ ανεπαρκών βρεταννικών δυνάμεων εις Μακεδονίαν πιστεύομεν οτι οχι μόνον δέν θέλει ενθαρρύνει Τούρκους και Γιουγκοσλάβους είς το νά σπεύσωσιν εις βοήθειαν, αλλά ασφαλώς θά απογοητεύσει] και θά τους συγκράτησει είς τήν παθητικήν στάσιν ην τηρούν, δίδουσα μάλιστα είς αύτούς επιχειρήματα και δικαιολογίας δια τήν έξακολούθησιν της στάσεως ταύτης. Ταύτα πάντα διότι φοβούμεθα ότι ή Αγγλία κατά τήν περίοδον ταύτην, παρά πασαν έπιθυμίαν της, δέν δύναται διάθεση τάς απαιτουμένας σοβαράς δυνάμεις είς το Μακεδονικόν μέτωπον, κατόπιν μάλιστα της έξακολουθήσεως της τόσον άλλωστε επιτυχούς έκστρατείας είς Λιβύην. Απόδειξις τούτου είναι ή πρόσφατος δήλωσις Στρατηγού Ουέιβελ, γενομένη είς Μεταξάν τήν 15 παρελθόντος Ιανουαρίου, καθ' ην μόνον ώρισμέναι περιωρισμέναι δυνάμεις πυροβολικού θά ήδύναντο νά διατεθώσι. Αλλά και αν αποβή δυνατόν ήδη να σταλούν δύο ή και τρεις ακόμη μεραρχίαι, αύται απέχουσι πολύ του άριθμοΰ τών δέκα (10) μεραρχιών ών τήν όμαδικήν αποστολή ειχε ζητήσει τότε ώς ελάχιστον όριον βοηθείας ό Μεταξας διά τήν προκειμένην περίπτωσιν. Διότι κατά τάς ύπαρχούσας πληροφορίας, ή έν Ρουμανία δύναμις του γερμανικού στρατού, ανέρχεται ήδη εις 18 μεραρχίας διαρκώς αύξανομένας, τό δέ άποσταλέν ύλικόν ανταποκρίνεται είς τας άνάγκας 30 μεραρχιών. Έξ άλλου, ως γνωρίζετε, Βουλγαρία επεστράτευσε 14 μεραρχίας, έπραξε δέ τούτο ουχί βεβαίως δια να άμυνθή κατά της εισβολής του γερμανικού στρατού εις Βουλγαρίαν. Αναμφισβητήτως, ουδείς δύναται να είναι βέβαιος ότι η Γερμανία, εισβάλλουσα Βουλγαρίαν, δέν θά προχωρήση και περαιτέρω. Επειδή όμως ό κύριος αντικειμενικός αύτής σκοπός έν τη εκστρατεία ταύτη είναι νά συγκρατήσει τά Βαλκάνια και νά εμπόδιση την δημιουργίαν έν τή Βαλκανική αγγλικου μετώπου και επειδή ίσως κρίνη οτι τούτο επιτυγχάνεται και με μόνην τήν παρουσία της έν Βουλγαρία, δέν αποκλείεται ή έλπίς ν' άποφύγη τήν περαιτέρω είς τήν Ελλάδα επί του παρόντος τούλάχιστον προχώρησιν, ήν όμως άσφαλώς θά έπιχειρήση, αν έμφανισθοΰν είς Μακεδονίαν άγγλικά στρατεύματα. Οσονδήποτε δέ και αν η έλπίς αυτη είναι αμυδρά, δεν πρέπει η Αγγλία να μην εκτιμήσει δεόντως την σημασίαν αυτής, ήτις αποδεικνυομένη ως άκριβής θα απεμάκρυνεν εστω και προσωρινώς τήν καταστροφήν της Ελλάδος, τήν άπώλειαν πολυτίμων αγγλικών δυνάμεων και τήν ήθικήν μείωσιν της Αγγλίας και θά εδιδεν είς τήν Ελλάδα τον χρόνον νά τερματίση νικηφόρως τον έν Αλβανία άγώνα, οπότε τό μεγαλύτερον μέρος του εκεί στρατού μας θά ήδύνατο νά μεταφερθή και χρησιμοποιηθή είς Μακεδονίαν.
Ακριβώς δέ και διά τον πρόσθετον τούτον λόγον ύπογραμμίζομεν τήν εξαιρετικώς έπείγουσαν άνάγκην της ταχίστης αποστολής πολεμεφοδίων και άεροπλάνων ώς διά προηγουμένων διαβημάτων εχομεν ζητήσει.
Πάντως ή Ελλάς ό,τι ύπεσχέθη θά το έκτελέση πιστώς και περί τούτου ούδεμία πρέπει νά μείνη είς τήν άγγλικήν Κυβέρνησαν άμφιβολία. Θέτομεν όμως τάς ανωτέρω σκέψεις δι΄ ύμών ύπ' όψει της βρεταννικής Κυβερνήσεως, όπως μελετήση ταύτας επισταμένως και κρίνη επί τη βάσει των δυναμένων νά διατεθώσι δυνάμεων αν πρέπει ή αποστολή βρεταννικού στρατού είς Μακεδονίαν να ένεργηθή άμα τή εισβολή του γερμανικού στρατού είς Βουλγαρίαν ή άμα τή επιθέσει αύτου κατά της ' Ελλάδος.
Δέν μας διαφεύγει βεβαίως ότι έν τή τελευταία ταύτη περιπτώσει η απώλεια του χρόνου θά είναι επιζήμια' αλλά έναντι της καταστροφής της Ελλάδος, ήτις είναι βεβαία έν περιπτώσει προώρου αποστολής ανεπαρκών βρεταννικών δυνάμεων, παραμένει έστω και ή αμυδρά έλπίς ότι ή Γερμανία δέν θα κρίνη αναγκαίο να προχωρήσει και πέραν της Βουλγαρίας. Και εν τω μεταξύ τα Επιτελεία, είτε διά την μίαν είτε διά την άλλην περίπτωσιν, αναμένουν τον καθορισμό της δυνάμεως της βρεταννικής βοηθείας διά την από κοινού μελέτη του τρόπου της ελεύσεως και κατατάξεως της βοηθείας ταύτης. Τα συμπεράσματα της μελέτης ταύτης, ήτις έπαναλαμβάνομεν είναι αναγκαία και εις την μίαν και εις την άλλην περίπτωσιν, θα ανακοινωθώσιν εγκαίρως εις τας δύο Κυβερνήσεις».
Από τα έγγραφα του Κορυζή, φαίνεται η συνεργασία του Βασιλιά με τον πα΄λερετ και την SoE για να τον εξαπατήσουν και να τον πείσουν ότι ο Μεταξάς είχε δεσμευτεί στην άφιξη της Αγγλικής βοηθείας εάν και εφόσον οι Γερμανοί έμπαιναν στην Βουλγαρία.
Ο Κορυζής επέμεινε στην γραμμή Μεταξά για τις δέκα μεραρχίες και είχε την ελπίδα ότι θα μπορούσε οι Γερμανοί να μην επιτεθούν.
Από τον συνδυασμό των γεγονότων φαίνεται ότι η δολοφονία του Μεταξά είχε αποφασιστεί στις συνομιλίες της 31ης Δεκεμβρίου, και είχαν γίνει οι προετοιμασίες και ότι στο διήμερο 15-17 Ιανουαρίου, του δόθηκε μια τελευταία ευκαιρία να μείνει ζωντανός, αλλά δεν την εκμεταλλευτηκε. Το δηλητήριο του δόθηκε είτε στις 18 είτε στις 19 Ιανουαρίου και συμπίπτει με τον χρόνο που χρειάζεται το «κλοστρίντιουμ μποτουλίνουμ» να προκαλέσει την κατάρρευση του ανοσοποιητικού.
Η εμφάνιση του πλαστού εγγράφου Μεταξά, του οποίου αντίγραφο δεν υπήρχε στα χαρτιά του πρωθυπουργού, αποτελεί πλήρη απόδειξη της δολοφονίας και για τον πλέον δύσπιστο. Τ
ο έγγραφο του Κορυζή πρς τον Σιμόπουλο της 10ης Φεβρουαρίου, εξηγεί πλήρως τις είπε ο Κορυζής στον Γεώργιο στην ιδιαίτερη συνάντηση τους στην Μεγάλη Βρετάνια και επομένωςιενια σαφές γιατί τον καταδίωξαν ο Διάκος και ο Παύλος για να τον αυτοκτονήσουν.
Σάββατο 26 Ιανουαρίου 2019
Ο Ρυθμιστής του Πολιτεύματος , δεσμεύεται από το άρθρο 120 του Συντάγματος.
Του Σπύρου Χατζάρα
Ο Ρυθμιστής του Πολιτεύματος, είναι προφανώς και Κουφός και Τυφλός.
Το «Κράτος Δικαίου» στις Βρυξέλλες ακούει τις φωνές των Φίλων του Χουάν από χιλιάδες μίλια μακριά, αλλά ο Πάκυς , δεν ακούει τις φωνές εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων που φώναζαν δίπλα από το προεδρικό , «Προδότη Τσίπρα Κομιτατζή».
Ο Ρυθμιστής του Πολιτεύματος δεν βλέπει κάν τηλεόραση για να πληροφορηθεί από τα «σκηνοθετημένα» δελτία ειδήσεων ότι και οι συστημικές δημοσκοπικές εταιρείες που συνερίζονται με την Βασιλίσσης Σοφίας 91 διαπιστώνουν το σαφές και ξεκάθαρο «Όχι» στην προδοτική συμφωνία του Αλιέκσι με τον σύντροφο Ζόραν.
Σύμφωνα με την δημοσκόπηση της «MRB» στις ηλικίες από 17 έως 24 ετών απάντησε «όχι» στη Κόκκινη Συμφωνία του Αλιέκσι με τους Μακεδόνες του Ζάεφ απάντησε το 67% και μόλις το 9% συμφωνεί. Στους άνω των 65 αρνητικά απάντησε το 76%. Στις ηλικίες από 25 έως 34 το 68%, το 67% στους 35- 44 ετών και το 79% στους 46 - 64 ετών.
Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της «Marc», «Όχι» στην Συμφωνία των Ψαράδων λέει το 65,7%, ενώ το 69,5% την κρίνουν συνολικά αρνητικά και το 67,4% θέλει εκλογές.
Το καλύτερο αποτέλεσμα για τον Ανθύπατο και τη Βασιλίσσης Σοφίας το πέτυχε η δημοσκόπηση της «Pulse» που παρουσιάστηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Αλαφουζόλ . Κακή θεωρεί τη Συμφωνία του Αλιέκσι το 62%. Καλή το 27%.
Ο Ρυθμιστής του Πολιτεύματος, είναι αρμόδιος να διαπιστώσει την δυσαρμονία της βούλησης του λαού με την θέληση των βουλευτών που για το δικό τους συμφέρον στηρίζουν τον Κομιτατζή Αλιέκσι και την Συμφωνία του.
Το 27%, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αμερικανός πρέσβης, δεν μπορούν να επιβάλουν την θέληση τους στο 62-69%.
Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, που δεν θέλει την Προδοτική Συμφωνία υπάρχουν υπέρ του λαού και του Έθνους και ασκούνται η μεν νομοθετική λειτουργία από τη Βουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και η εκτελεστική λειτουργία από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Κυβέρνηση.
Οι «εξουσίες» που πηγάζουν από το λαό δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε βάρος του λαού και του Εθνους.
Ο Ρυθμιστής του Πολιτεύματος , δεσμεύεται από το άρθρο 120 του Συντάγματος.
Ο Κομιτατζής Αλιέκσι και οι βουλευτές του έχουν καταφανέστατα σφετεριστεί την εξουσία που τους δόθηκε. Ο Ρυθμιστής του Πολιτεύματος έχει υποχρέωση όπως και όλοι οι Έλληνες πολίτες να αντιστέκεται με κάθε μέσο στο σφετερισμό, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή. Η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελεί θεμελιώδη υποχρέωση του Ρυθμιστή του Πολιτεύματος κ. Παυλόπουλο.
Οι 151+2 που θα ψηφίσουν την προδοτική συμφωνία πρέπει να γνωρίζουν ότι
ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται , μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία.
Δηλαδή αμέσως μετά τις επόμενες εκλογές.
Ο Ρυθμιστής του Πολιτεύματος, είναι προφανώς και Κουφός και Τυφλός.
Το «Κράτος Δικαίου» στις Βρυξέλλες ακούει τις φωνές των Φίλων του Χουάν από χιλιάδες μίλια μακριά, αλλά ο Πάκυς , δεν ακούει τις φωνές εκατοντάδων χιλιάδων Ελλήνων που φώναζαν δίπλα από το προεδρικό , «Προδότη Τσίπρα Κομιτατζή».
Ο Ρυθμιστής του Πολιτεύματος δεν βλέπει κάν τηλεόραση για να πληροφορηθεί από τα «σκηνοθετημένα» δελτία ειδήσεων ότι και οι συστημικές δημοσκοπικές εταιρείες που συνερίζονται με την Βασιλίσσης Σοφίας 91 διαπιστώνουν το σαφές και ξεκάθαρο «Όχι» στην προδοτική συμφωνία του Αλιέκσι με τον σύντροφο Ζόραν.
Σύμφωνα με την δημοσκόπηση της «MRB» στις ηλικίες από 17 έως 24 ετών απάντησε «όχι» στη Κόκκινη Συμφωνία του Αλιέκσι με τους Μακεδόνες του Ζάεφ απάντησε το 67% και μόλις το 9% συμφωνεί. Στους άνω των 65 αρνητικά απάντησε το 76%. Στις ηλικίες από 25 έως 34 το 68%, το 67% στους 35- 44 ετών και το 79% στους 46 - 64 ετών.
Σύμφωνα με τη δημοσκόπηση της «Marc», «Όχι» στην Συμφωνία των Ψαράδων λέει το 65,7%, ενώ το 69,5% την κρίνουν συνολικά αρνητικά και το 67,4% θέλει εκλογές.
Το καλύτερο αποτέλεσμα για τον Ανθύπατο και τη Βασιλίσσης Σοφίας το πέτυχε η δημοσκόπηση της «Pulse» που παρουσιάστηκε στο κεντρικό δελτίο ειδήσεων του Αλαφουζόλ . Κακή θεωρεί τη Συμφωνία του Αλιέκσι το 62%. Καλή το 27%.
Ο Ρυθμιστής του Πολιτεύματος, είναι αρμόδιος να διαπιστώσει την δυσαρμονία της βούλησης του λαού με την θέληση των βουλευτών που για το δικό τους συμφέρον στηρίζουν τον Κομιτατζή Αλιέκσι και την Συμφωνία του.
Το 27%, ο ΣΥΡΙΖΑ και ο Αμερικανός πρέσβης, δεν μπορούν να επιβάλουν την θέληση τους στο 62-69%.
Το πολίτευμα της Ελλάδας είναι Προεδρευόμενη Κοινοβουλευτική Δημοκρατία και θεμέλιο του πολιτεύματος είναι η λαϊκή κυριαρχία.
Όλες οι εξουσίες πηγάζουν από το Λαό, που δεν θέλει την Προδοτική Συμφωνία υπάρχουν υπέρ του λαού και του Έθνους και ασκούνται η μεν νομοθετική λειτουργία από τη Βουλή και τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και η εκτελεστική λειτουργία από τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας και την Κυβέρνηση.
Οι «εξουσίες» που πηγάζουν από το λαό δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν σε βάρος του λαού και του Εθνους.
Ο Ρυθμιστής του Πολιτεύματος , δεσμεύεται από το άρθρο 120 του Συντάγματος.
Ο Κομιτατζής Αλιέκσι και οι βουλευτές του έχουν καταφανέστατα σφετεριστεί την εξουσία που τους δόθηκε. Ο Ρυθμιστής του Πολιτεύματος έχει υποχρέωση όπως και όλοι οι Έλληνες πολίτες να αντιστέκεται με κάθε μέσο στο σφετερισμό, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή. Η αφοσίωση στην Πατρίδα και τη Δημοκρατία αποτελεί θεμελιώδη υποχρέωση του Ρυθμιστή του Πολιτεύματος κ. Παυλόπουλο.
Οι 151+2 που θα ψηφίσουν την προδοτική συμφωνία πρέπει να γνωρίζουν ότι
ο σφετερισμός, με οποιονδήποτε τρόπο, της λαϊκής κυριαρχίας και των εξουσιών που απορρέουν από αυτή διώκεται , μόλις αποκατασταθεί η νόμιμη εξουσία.
Δηλαδή αμέσως μετά τις επόμενες εκλογές.
Παρασκευή 4 Ιανουαρίου 2019
Με το νέο χρόνο να γίνει ο Λαός πρωταγωνιστής των εξελίξεων
του Σπύρου Χατζάρα
Το «γελαστό παιδί», ο Αλιέκσι, εγκαινίασε στη Θεσσαλονίκη το Μετρό χωρίς Μετρό, για τη μάτια της Κατίγκω μόνο , και δήλωσε ότι οι εκλογές θα γίνουν «στο τέλος της τετραετίας». «Ψάχνουμε ημερομηνία τον Οκτώβρη για εκλογές», είπε. Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της αμερικανικής πρεσβείας παράλληλα, διαπίστωσε ότι το 31,3% των βλογιοκομμένων τηλεθεατών θέλουν «εξάντληση της τετραετίας». Οτ και να λέμε εμείς για αυτούς «πέρα βρέχει».
Ο φαλακρομουσάτος πορτ παρόλ , της Κοινοπραξίας του προδοτικού Τόξου, είπε μάλιστα ότι «η κυβέρνηση έχει μπροστά της 9 μήνες» στους οποίους «σχεδιάζει πολύ συγκεκριμένες παρεμβάσεις», και «επομένως δεν τίθεται θέμα ημερομηνίας εκλογών».
Ο άθεος και αλλογενής Αλιέκσι Προδοτέσκου, παρόλο που είναι μειοψηφία στο λαό, και έχει χάσει κάθε νομιμοποίηση, σχεδιάζει με την ησυχία του, μαζί με τον ανθύπατο Πάιατ, τις επόμενες κινήσεις του. Εγκαίνια, ψιλοπαροχές στην πτωχή κομματική πελατεία, στην «εμβληματική» αύξηση του κατώτατου μισθού μετά από 7 χρόνια, στις πρωτοβουλίες για την προστασίας της πρώτης κατοικίας, την ελάφρυνση των ελεύθερων επαγγελματιών , τη διεύρυνση του εκλογικού σώματος με τους λαθραίους, ανασχηματισμό διεύρυνσης κλπ, κλπ.
Ο φαλακρομουσάτος, μίλησε ακόμα για την ολοκλήρωση της διαδικασίας της Συνταγματικής Αναθεώρησης, για την επίλυση της ιστορικής εκκρεμότητας με την Εκκλησία και πρόσθεσε ότι από τις 18 Ιανουαρίου και μετά, θα αποφασίσει ο Αλιέκσι πότε θα φέρει προς ψήφιση στην ελληνική Βουλή τη Προδοτική Συμφωνία των Ψαράδων.
Το ζήτημα αιχμής επομένως είναι τα εάν οι εκλογές γίνουν όποτε τους συμφέρει, και σύμφωνα με το δικό τους πρόγραμμα, ή εάν μπορούμε να πάρουμε την πρωτοβουλία των κινήσεων από τον Αλιέκσι και την Αμερικανική πρεσβεία.
Ο μόνος παράγοντας που μπορεί να αλλάξει τη φορά των πραγμάτων είναι ο Λαός. Ο Λαός πρέπει να πάρει την πολιτική πρωτοβουλία από τον Χαβαναγκίλκα και τους φίλους του.
Το χρονοδιάγραμμα των εξελίξεων πρέπει να το γράψει ο Λαός. Εκλογές , εδώ και τώρα , για να φύγει μια ώρα αρχύτερα η διεφθαρμένη κυβέρνηση μειοψηφίας.
Για την προδοτική συμφωνία των Ψαράδων θα πρέπει να αποφασίσει η Νέα Βουλή με φρέσκια την λαϊκή εντολή. Οι σημερινοί βουλευτές άλλωστε δεν έχουν καμιά λαϊκή εντολή για να αναγνωρίσουν τον «Μακεδονικό λαό» και την «μακεδονική γλώσσα».
Μόνο εντολή από την αμερικανική πρεσβεία έχουν οι «πρόθυμοι». Ο μόνος δημοκρατικός τρόπος για να απολέσει την πρωτοβουλία των κινήσεων η προδοτική και πρακτόρικη κυβερνώσα μειοψηφία, είναι, να κατέβη στο πεζοδρόμιο η σιωπηλή πλειοψηφία, με το σύνθημα «Φτάνει πια»! «Εκλογές εδώ και τώρα»!
Εκλογές , εδώ και τώρα, με τη θέληση του λαού, και όχι όταν το θέλουν ο άθεος και αλλογενής Αλιέκσι και ο σύντροφος Πάιατ.
Ο Λαός, μπορεί να γίνει ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων και να βάλει στην άκρη και την αμερικανική πρεσβεία και το σύντροφο Ερντογάν, που κάνει τα αδύνατα δυνατά για να χτίσει το προφίλ του Αλιέκσι και του Χάνου.
Προτείνω λοιπόν αποκλεισμούς διαρκείας των εθνικών δρόμων και πολιορκία της Βουλής μέχρι να υπογραφεί το διάταγμα διάλυσης του Σώματος και προκήρυξης των νέων εκλογών. Εκλογές εδώ και τώρα Να φορέσουμε ΟΛΟΙ ένα κίτρινο γιλέκο και αποκλείσουμε τα Τέμπη, τα Μάλγαρα και τον Ισθμό και να περικυκλώσουμε του Κοινοβούλιο, μέχρι να διαλυθεί η βουλή και να προκηρυχτούν οι εκλογές.
Η πρωτοβουλία πρέπει να ξεκινήσει από το μεγαλύτερο Κόμμα της αντιπολίτευσης, και στον αγώνα του Πεζοδρομίου θα συμμετάσχουν ΌΛΟΙ. Εθνική Ενότητα στα Οδοφράγματα.
Όπως ΄λεγε και το Πατριωτικό Δοκίμιο του 1817, «Θαρσείτε, φίλοι Έλληνες! Των αγώνων μας το στάδιον μέγα δεν είναι. Ολίγη φιλοτιμία, και η νίκη βεβαία. Μικρός σπινθήρ Πατριωτισμού, και η γενική και μερική ευδαιμονία βεβαιότατη».
Ο Αλιέκσι Χαναγκίλα και οι Συμμορίτες του από την Κόκκινη Φυλή φεύγουν. Απέρχονται.
Μετράνε μέρες, αλλά πρέπει να λάβουμε μέτρα και εμείς. Εμπρός να ρίξουμε τον Αλίεκσι. Αέρα, Αέρα, να φύγει η Χολέρα.
Το «γελαστό παιδί», ο Αλιέκσι, εγκαινίασε στη Θεσσαλονίκη το Μετρό χωρίς Μετρό, για τη μάτια της Κατίγκω μόνο , και δήλωσε ότι οι εκλογές θα γίνουν «στο τέλος της τετραετίας». «Ψάχνουμε ημερομηνία τον Οκτώβρη για εκλογές», είπε. Ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της αμερικανικής πρεσβείας παράλληλα, διαπίστωσε ότι το 31,3% των βλογιοκομμένων τηλεθεατών θέλουν «εξάντληση της τετραετίας». Οτ και να λέμε εμείς για αυτούς «πέρα βρέχει».
Ο φαλακρομουσάτος πορτ παρόλ , της Κοινοπραξίας του προδοτικού Τόξου, είπε μάλιστα ότι «η κυβέρνηση έχει μπροστά της 9 μήνες» στους οποίους «σχεδιάζει πολύ συγκεκριμένες παρεμβάσεις», και «επομένως δεν τίθεται θέμα ημερομηνίας εκλογών».
Ο άθεος και αλλογενής Αλιέκσι Προδοτέσκου, παρόλο που είναι μειοψηφία στο λαό, και έχει χάσει κάθε νομιμοποίηση, σχεδιάζει με την ησυχία του, μαζί με τον ανθύπατο Πάιατ, τις επόμενες κινήσεις του. Εγκαίνια, ψιλοπαροχές στην πτωχή κομματική πελατεία, στην «εμβληματική» αύξηση του κατώτατου μισθού μετά από 7 χρόνια, στις πρωτοβουλίες για την προστασίας της πρώτης κατοικίας, την ελάφρυνση των ελεύθερων επαγγελματιών , τη διεύρυνση του εκλογικού σώματος με τους λαθραίους, ανασχηματισμό διεύρυνσης κλπ, κλπ.
Ο φαλακρομουσάτος, μίλησε ακόμα για την ολοκλήρωση της διαδικασίας της Συνταγματικής Αναθεώρησης, για την επίλυση της ιστορικής εκκρεμότητας με την Εκκλησία και πρόσθεσε ότι από τις 18 Ιανουαρίου και μετά, θα αποφασίσει ο Αλιέκσι πότε θα φέρει προς ψήφιση στην ελληνική Βουλή τη Προδοτική Συμφωνία των Ψαράδων.
Το ζήτημα αιχμής επομένως είναι τα εάν οι εκλογές γίνουν όποτε τους συμφέρει, και σύμφωνα με το δικό τους πρόγραμμα, ή εάν μπορούμε να πάρουμε την πρωτοβουλία των κινήσεων από τον Αλιέκσι και την Αμερικανική πρεσβεία.
Ο μόνος παράγοντας που μπορεί να αλλάξει τη φορά των πραγμάτων είναι ο Λαός. Ο Λαός πρέπει να πάρει την πολιτική πρωτοβουλία από τον Χαβαναγκίλκα και τους φίλους του.
Το χρονοδιάγραμμα των εξελίξεων πρέπει να το γράψει ο Λαός. Εκλογές , εδώ και τώρα , για να φύγει μια ώρα αρχύτερα η διεφθαρμένη κυβέρνηση μειοψηφίας.
Για την προδοτική συμφωνία των Ψαράδων θα πρέπει να αποφασίσει η Νέα Βουλή με φρέσκια την λαϊκή εντολή. Οι σημερινοί βουλευτές άλλωστε δεν έχουν καμιά λαϊκή εντολή για να αναγνωρίσουν τον «Μακεδονικό λαό» και την «μακεδονική γλώσσα».
Μόνο εντολή από την αμερικανική πρεσβεία έχουν οι «πρόθυμοι». Ο μόνος δημοκρατικός τρόπος για να απολέσει την πρωτοβουλία των κινήσεων η προδοτική και πρακτόρικη κυβερνώσα μειοψηφία, είναι, να κατέβη στο πεζοδρόμιο η σιωπηλή πλειοψηφία, με το σύνθημα «Φτάνει πια»! «Εκλογές εδώ και τώρα»!
Εκλογές , εδώ και τώρα, με τη θέληση του λαού, και όχι όταν το θέλουν ο άθεος και αλλογενής Αλιέκσι και ο σύντροφος Πάιατ.
Ο Λαός, μπορεί να γίνει ο πρωταγωνιστής των εξελίξεων και να βάλει στην άκρη και την αμερικανική πρεσβεία και το σύντροφο Ερντογάν, που κάνει τα αδύνατα δυνατά για να χτίσει το προφίλ του Αλιέκσι και του Χάνου.
Προτείνω λοιπόν αποκλεισμούς διαρκείας των εθνικών δρόμων και πολιορκία της Βουλής μέχρι να υπογραφεί το διάταγμα διάλυσης του Σώματος και προκήρυξης των νέων εκλογών. Εκλογές εδώ και τώρα Να φορέσουμε ΟΛΟΙ ένα κίτρινο γιλέκο και αποκλείσουμε τα Τέμπη, τα Μάλγαρα και τον Ισθμό και να περικυκλώσουμε του Κοινοβούλιο, μέχρι να διαλυθεί η βουλή και να προκηρυχτούν οι εκλογές.
Η πρωτοβουλία πρέπει να ξεκινήσει από το μεγαλύτερο Κόμμα της αντιπολίτευσης, και στον αγώνα του Πεζοδρομίου θα συμμετάσχουν ΌΛΟΙ. Εθνική Ενότητα στα Οδοφράγματα.
Όπως ΄λεγε και το Πατριωτικό Δοκίμιο του 1817, «Θαρσείτε, φίλοι Έλληνες! Των αγώνων μας το στάδιον μέγα δεν είναι. Ολίγη φιλοτιμία, και η νίκη βεβαία. Μικρός σπινθήρ Πατριωτισμού, και η γενική και μερική ευδαιμονία βεβαιότατη».
Ο Αλιέκσι Χαναγκίλα και οι Συμμορίτες του από την Κόκκινη Φυλή φεύγουν. Απέρχονται.
Μετράνε μέρες, αλλά πρέπει να λάβουμε μέτρα και εμείς. Εμπρός να ρίξουμε τον Αλίεκσι. Αέρα, Αέρα, να φύγει η Χολέρα.
Σάββατο 8 Δεκεμβρίου 2018
Ειδική Προσφορά για την Ελληνικη Διασπορά. Το Δοκίμιο περί Πατριωτισμού του 1817 με 5 ευρώ.
Για πρώτη φορά στην Ελληνική πολιτική Ιστορία αναφέρθηκε ο «πατριωτισμός» από τον Ιωάννη Καποδίστρια το 1807 στις αναφορές του από την Λευκάδα προς τη Ιόνιο Γερουσία.
Το 1813 ο Καποδίστριας, πέρασε «γραμμή» στους Φιλογενείς «να μην ελπίζουν σε βοήθεια εκ μέρους της Ευρώπης» και έδωσε την εντολή «Πρέπει πρώτον να διαμορφώσωμεν Έλληνας και έπειτα να κάμωμεν Ελλάδα».
Τέσσερα χρόνια μετά, το 1817, πριν 201 χρόνια, καθώς, η επαναστατική προσπάθεια των Φιλογενών είχε εισέλθει στην «τελική ευθεία, κυκλοφόρησε νόμιμα στα Επτάνησα , και χέρι με χέρι σε όλο τον ελληνικό χώρο, το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού», «ως υπαγόρευμα Πατριώτου είς φιλογενείς ψυχάς» που προανήγγειλε την επερχόμενη απελευθέρωση.
Το Δοκίμιο περί Πατριωτισμού των Φιλογενών, που γράφηκε πριν από 201 χρόνια διδάχτηκε στα «Κρυφά Σχολεία», και διαμόρφωσε Έλληνες.
Τώρα κυκλοφορεί ξανά μετά από 201 χρόνια πλήρες, χωρίς περικοπές, με εκτενή ανάλυση και σχολιασμό από τον Σπύρο Χατζάρα.
Ένα βιβλίο που πρέπει να διαβάσει κάθε Έλληνας.
Τιμή 5 ευρώ
Βάζετε 5 ευρώ στον Λογαριασμό μου στην EΘNIKH
ΙΒΑΝ : GR95 0110 5260 0000 5262 0159 518
και σας το στέλνω με e-mail.
Παραγγελίες
στο deltio11@gmail.com
Τετάρτη 5 Δεκεμβρίου 2018
Τιμή και δόξα σε όσους αντιστάθηκαν στον Κομμουνισμό. Οι σφαγές των χιλιάδων Ελλήνων στα Δεκεμβριανά από την ΟΠΛΑ ήταν προσχεδιασμένες από το ΚΚΕ
του Σπυρίδωνα Χατζάρα
Οι κομμουνιστές είναι πρώτα από όλα, άτιμοι και ψεύτες. Είναι «μαέστροι» στην διαστροφή των πάντων. Τα έγκλημα, γίνεται κατόρθωμα και η προδοσία ηρωισμός. Και εμφανίζονται πάντα ως θύματα. Αυτή περίπου, είναι και η «ιστορία» που διδάσκει ο Αλιέκσι Χαβαναγκίλα στη νεολαία, για τα Δεκεμβριανά.
Οι «αθώοι κομμουνιστές» , δέχθηκαν «απρόκλητη επίθεση» στο συλλ-αλητήριο του Συντάγματος, και ακολούθησε το «αυθόρμητο ξέσπασμα», της «λαϊκής αγανάκτησης». και οι «ηρωικοί» Ελασίτες, άρχισαν να μάχονται με τους εγγλέζους ιμπεριαλιστές ,τους Χίτες και τους ταγματασφαλίτες, στις 4 Δεκεμβρίου 1944. Αυτό το σενάριο, το διόρθωσαν με την επιστροφή του Ζαχαριάδη . Το ΚΚΕ τότε αποκήρυξε τους εκτελεστές της ΟΥΛΕΝ.
Ο σ.Νίκος , το Δεκέμβριο του 1945 στη 12η Ολομέλεια , είπε ότι οι «αγριότητες» και οι «υπερβασίες» έγιναν από μέλη του Κόμματος που, είτε ήταν προβοκάτορες, είτε δεν ήταν «άξια νάναι μέλη του Κόμματος», και είπε ότι «το ΚΚΕ δεν έδωσε γραμμή για «αγριότητες» και «υπερβασίες» και ότι ,«το έψαξε και δεν υπήρχε ούτε μια περίπτωση, που νάχει δοθεί σαν γραμμή του ΚΚΕ να γίνουν αγριότητες». Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής «τα ανάξια μέλη του Κόμματος» αναλάμβαναν τις ευθύνες τους και ομολογούσαν τα εγκλήματα που έκαναν. Ωστόσο, το ΚΚΕ άλλαξε πολιτική και στη δίκη του Άσυλου της Κοκκινιάς, υποστήριξε ότι τα ,(προσωπικά), εγκλήματα των μελών του Κόμματος ήταν πολιτικά και τα κάλυπτε η αμνηστία της Βάρκιζας, γιατί «θεωρούσαν αναγκαίους τους φόνους για τη νίκη στα Δεκεμβριανά». Και αυτή ήταν η μισή αλήθεια.
Το ΚΚΕ θεωρούσε αναγκαίες τις εκτελέσεις για τη νίκη της «επανάστασης».
Οι σφαγές είχαν προαποφασιστεί από το 1942 από τους Πλουμπίδη, Ιωαννίδη, Σιάντο, και τον μέγα «δημοκράτη δάσκαλο», Γλυνό.
Ο Γλυνός, είχε προτείνει «να πιάσουν ξαφνικά, εφόσον ξέρουν που κάθεται ο καθένας, 5-6 χιλιάδες στην Αθήνα και στον Πειραιά και αντίστοιχους στην Θεσσαλονίκη και σε μερικές άλλες μεγάλες πόλεις και να τους «εξουδετερώσουν».
Ο αρχικός υπολογισμός ήταν για 15.000 «σφαγμένους» πανελλαδικά.
Στο δρόμο, η επανάσταση και η λαοκρατία, τους πολλαπλασίασαν. Το σχέδιο εφαρμόσθηκε το 1943-44 στην Πελοπόννησο, τη Στερεά, και τη Μακεδονία. Αυτό ήταν το «δόγμα » για την εξόντωση του 10% του πληθυσμού, για παραδειγματισμό και εκφοβισμό.
Η απόφαση για την κατάληψη της Αθήνας μετά την αποχώρηση των Γερμανών ελήφθη στην συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, στις 2-3 Αυγούστου 1944.
Το Σεπτέμβριο , με απόφαση του Πλουμπίδη, δόθηκε εντολή από τον πρώτο γραμματέα Βασίλη Μπαρτζιώτα,στις οργανώσεις της ΚΟΑ, να συντάξουν καταλόγους προγραφών κατά συνοικία , επάγγελμα και σωματεία.
Οι οργανώσεις έπρεπε να καταγράφουν οποιαδήποτε αντικομμουνιστική πράξη, κουβέντα, ή σχόλιο εναντίον του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Έγινε πλήρης καταγραφή όλων των αντιφρονούντων, που δεν συμπαθούσαν τον Κομμουνισμό, που είχαν συγγενείς στρατιωτικούς, αστυνομικούς, και αντάρτες Εθνικών οργανώσεων. Όλοι αυτοί έπρεπε να εξοντωθούν. Αυτές τις λίστες, τις επεξεργάστηκε το Κόμμα και οι αποφάσεις εκτέλεσης ανατέθηκαν στην ΟΠΛΑ.
Τα «χαρτάκια», και τα «καθήκοντα» μοιράστηκαν στους δολοφόνους μια μέρα πριν φύγουν οι Γερμανοί. Στις 11 Οκτωβρίου, στο αμφιθέατρο του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός. Μέσα στο αμφιθέατρο κουμάντο έκανε
ο Γιώργης Καζιάνης, ο αρχινοσοκόμος στη «Σωτηρία» και άνθρωπος του Πλουμπίδη. Ο Καζιάνης ήταν στα Δεκεμβριανά ο «στρατοπεδάρχης»στο άσυλο της Κοκκινιάς, με το επαναστατικό ψευδώνυμο «Μπάρμπας».
Το Κομματικό «μυστικό» των σφαγών, το πληροφορήθηκε η ΕΑΜική πλεμπάγια με την ανακοίνωση της ΚΕ του ΕΑΜ με αριθμό πρωτοκόλλου 7313 της 21-11-1944 και τίτλο, «Να ξεμπερδέψουμε με μιας με όλους αυτούς».
Η «Επανάσταση» του Δεκέμβρη είχε σχεδιαστεί από το Κόμμα. Άλλωστε εάν διασταυρωθούν οι ημερομηνίες με τις εντολές μετακίνησης των ανταρτικών Σωμάτων της επαρχίας στην Αθήνα, το πράγμα είναι αυταπόδεικτο.
«O κύβος ερρίφθη» , και οι μπολσεβίκοι διάβηκαν τον Ρουβίκωνα, στις 2 Δεκεμβρίου 1944.Τότε αποφασίστηκε η κατάληψη της εξουσίας, και αποχώρησε το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΚΚΕ από την «Εθνική Ενότητα».
Παρά το χρόνια που πέρασαν, και τις «εξαντλητικές» αφηγήσεις , οι «σύντροφοι» και οι «συνοδοιπόροι» τους, δεν μας έχουν αποκαλύψει ποιοι έλαβαν την απόφαση «δράσης», στις 2 Δεκεμβρίου. Η αιμοσταγής κοινοπραξία ΚΚΕ Co , ξεκίνησε έτσι τον «ηρωικό Δεκέμβρη του '44» για να πάρει την εξουσία.
Η «ταξική σύγκρουση», επεκτάθηκε στο Περιστέρι, τα Πετράλωνα, στην Κυψέλη, στο Παγκράτι, τον Βύρωνα, την Κοκκινιά, το Γαλάτσι, αλλά δεν επεκτάθηκε στο Κολωνάκι. Όλως περιέργως, η δράση της ΟΠΛΑ, του ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ, σεβάστηκε την καρδιά της αστικής Τάξης .
Εκεί δεν έγιναν ούτε ανατινάξεις κτηρίων ούτε απαγωγές ομήρων ούτε σφαγές. Όταν αποσύρθηκαν από την Αθήνα οι Ελασίτες και οι ΟΠΛΑτζήδες, άφησαν παντού πίσω τους πτώματα.
Στις 33 ημέρες της «Κόκκινης Λαοκρατικής Τρομοκρατίας», το «μακρύ χέρι του λαού», έσφαξε κυριολεκτικά, με μαχαίρια, τσεκούρια και σκεπάρνια όσους είχαν στις λίστες. Τα «περιφερειακά σφαγεία» που θυσιάστηκαν οι νεομάρτυρες του ελληνισμού ήσαν στο Περιστέρι, στο Άσυλο Κοκκινιάς, στα Τουρκοβούνια, στα διυλιστήρια της Ούλεν στο Γαλάτσι , (στον περίβολο των οποίων βρήκαν μαρτυρικό θάνατο πάνω 300 άνθρωποι) , στην Κυψέλη, στο Δρουγούτι, στον Υμηττό, στην Καισαριανή, στον Βύρωνα, στο Μπαρουτάδικο στο Αιγάλεω, στα Λατομεία Κοπανά πάνω από την Ηλιούπολη, στο Γ΄ Νεκροταφείο.
Ως τον Απρίλιο του 1945 , οπότε σταμάτησαν οι έρευνες και οι εκταφές, είχαν αναγνωριστεί 5000 πτώματα που εξετάστηκαν από τους ιατροδικαστές. Από αυτά τα 3.300 ήταν τα πτώματα των θυμάτων της ΟΠΛΑ που βρέθηκαν σε ομαδικούς τάφους ακρωτηριασμένα.
Στον ταξικό εχθρό, που εξοντώθηκε παραλαμβάνονταν 275 κληρικοί, 239 εκπαιδευτικοί, 120 ιατροί , και 264 εργάτες συνδικαλιστές. Οι Κομμουνιστές τότε κορόιδευαν, και έλεγαν ότι τα πτώματα τα έφερναν από το Κατίν.
Οι νεκροί, είτε της «Κόκκινης Τρομοκρατίας», είτε των μαχών δεν μετρήθηκαν επισήμως ποτέ. Οι ανεπίσημε καταγραφές έδειξαν ότι στην Αθήνα και τον Πειραιά είτε δολοφονήθηκαν από την ΟΠΛΑ και τις επικουρικές ομάδες του ΚΚΕ είτε ήσαν παράπλευρες απώλειες των μαχών, 15.635 άνδρες , γυναίκες και παιδιά.
Σε αυτούς πρέπει να προστεθούν οι περισσότεροι από 4000 νεκροί από τους «Ομήρους», και οι 6500 νεκροί των μαχών. (Οι κυβερνητικές δυνάμεις είχαν 3480 νεκρούς. Οι απώλειες του ΕΛΑΣ υπολογίστηκαν στους 3000. Σκοτώθηκαν και 265 εγγλέζοι).
Η κόκκινη Ηγεσία, επειδή δεν πήγαινε καλά ο ένοπλος αγώνας, διέταξε στις 24 Δεκεμβρίου 1944 συλλήψεις ομήρων. Στις 6 Ιανουαρίου 1945, όταν η ηγεσία του ΚΚΕ/ΕΛΑΣ εγκατέλειψε, μετά από 33 μέρες μαχών, τον αγώνα για την κατάληψη της πρωτεύουσας, και έδωσε τη διαταγή για υποχώρηση, τα αιματοβαμμένα καθάρματα του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ είχαν ήδη πάρει 40.000 γέρους, γυναίκες, παιδιά και άρρωστους σαν ομήρους.
Από αυτούς πάνω από το 10% πέθαναν από τις κακουχίες και την εξάντληση. Υπήρξαν όμως και εκτελέσεις όσων βραδυπορούσαν και δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν τον ρυθμό της φάλαγγας. Μεταξύ των ομήρων ήταν η σύζυγος του Εθνικού Κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά , Λέλα.
Οι «επώνυμοι», καθηγητές πανεπιστημίου και πολυτεχνείου, πρώην στρατηγοί, δικαστικοί, διανοούμενοι και ανώτεροι δημόσιοι υπάλληλοι, συγκρότησαν την «6η φάλαγγα επίλεκτων προσωπικοτήτων», από 160 περίπου άτομα που συγκροτήθηκε στον Ασπρόπυργο και αναχώρησε με κατεύθυνση τη Μάνδρα στις 3 το πρωί της 5ης Ιανουαρίου 1945 και που οδηγήθηκε τελικά μέχρι τη Λειβαδιά. Συνολικά τα θύματα στο Λεκανοπέδιο , από τις 12 Οκτωβρίου που έφυγαν οι Γερμανοί, μέχρι τη συμφωνία της Βάρκιζας ήταν πάνω από 35.000. Ο φόρος αίματος του ΚΚΕ.
Ο Αρχιεπίσκοπος και Αντιβασιλέας Δαμασκηνός υπολόγισε τον αριθμό των πάσης φύσεως θυμάτων του Δεύτερου Γύρου σε όλη την Ελλάδα σε 65.000. Πολύ αίμα . Κουβάδες αίμα, όπως ζητούσε το 1918 ο Hirsch Apfelbaum ή αλλιώς Ζηνόβιεφ.
Οι κομμουνιστές είναι πρώτα από όλα, άτιμοι και ψεύτες. Είναι «μαέστροι» στην διαστροφή των πάντων. Τα έγκλημα, γίνεται κατόρθωμα και η προδοσία ηρωισμός. Και εμφανίζονται πάντα ως θύματα. Αυτή περίπου, είναι και η «ιστορία» που διδάσκει ο Αλιέκσι Χαβαναγκίλα στη νεολαία, για τα Δεκεμβριανά.
Οι «αθώοι κομμουνιστές» , δέχθηκαν «απρόκλητη επίθεση» στο συλλ-αλητήριο του Συντάγματος, και ακολούθησε το «αυθόρμητο ξέσπασμα», της «λαϊκής αγανάκτησης». και οι «ηρωικοί» Ελασίτες, άρχισαν να μάχονται με τους εγγλέζους ιμπεριαλιστές ,τους Χίτες και τους ταγματασφαλίτες, στις 4 Δεκεμβρίου 1944. Αυτό το σενάριο, το διόρθωσαν με την επιστροφή του Ζαχαριάδη . Το ΚΚΕ τότε αποκήρυξε τους εκτελεστές της ΟΥΛΕΝ.
Ο σ.Νίκος , το Δεκέμβριο του 1945 στη 12η Ολομέλεια , είπε ότι οι «αγριότητες» και οι «υπερβασίες» έγιναν από μέλη του Κόμματος που, είτε ήταν προβοκάτορες, είτε δεν ήταν «άξια νάναι μέλη του Κόμματος», και είπε ότι «το ΚΚΕ δεν έδωσε γραμμή για «αγριότητες» και «υπερβασίες» και ότι ,«το έψαξε και δεν υπήρχε ούτε μια περίπτωση, που νάχει δοθεί σαν γραμμή του ΚΚΕ να γίνουν αγριότητες». Στο πλαίσιο αυτής της πολιτικής «τα ανάξια μέλη του Κόμματος» αναλάμβαναν τις ευθύνες τους και ομολογούσαν τα εγκλήματα που έκαναν. Ωστόσο, το ΚΚΕ άλλαξε πολιτική και στη δίκη του Άσυλου της Κοκκινιάς, υποστήριξε ότι τα ,(προσωπικά), εγκλήματα των μελών του Κόμματος ήταν πολιτικά και τα κάλυπτε η αμνηστία της Βάρκιζας, γιατί «θεωρούσαν αναγκαίους τους φόνους για τη νίκη στα Δεκεμβριανά». Και αυτή ήταν η μισή αλήθεια.
Το ΚΚΕ θεωρούσε αναγκαίες τις εκτελέσεις για τη νίκη της «επανάστασης».
Οι σφαγές είχαν προαποφασιστεί από το 1942 από τους Πλουμπίδη, Ιωαννίδη, Σιάντο, και τον μέγα «δημοκράτη δάσκαλο», Γλυνό.
Ο Γλυνός, είχε προτείνει «να πιάσουν ξαφνικά, εφόσον ξέρουν που κάθεται ο καθένας, 5-6 χιλιάδες στην Αθήνα και στον Πειραιά και αντίστοιχους στην Θεσσαλονίκη και σε μερικές άλλες μεγάλες πόλεις και να τους «εξουδετερώσουν».
Ο αρχικός υπολογισμός ήταν για 15.000 «σφαγμένους» πανελλαδικά.
Στο δρόμο, η επανάσταση και η λαοκρατία, τους πολλαπλασίασαν. Το σχέδιο εφαρμόσθηκε το 1943-44 στην Πελοπόννησο, τη Στερεά, και τη Μακεδονία. Αυτό ήταν το «δόγμα » για την εξόντωση του 10% του πληθυσμού, για παραδειγματισμό και εκφοβισμό.
Η απόφαση για την κατάληψη της Αθήνας μετά την αποχώρηση των Γερμανών ελήφθη στην συνεδρίαση της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ, στις 2-3 Αυγούστου 1944.
Το Σεπτέμβριο , με απόφαση του Πλουμπίδη, δόθηκε εντολή από τον πρώτο γραμματέα Βασίλη Μπαρτζιώτα,στις οργανώσεις της ΚΟΑ, να συντάξουν καταλόγους προγραφών κατά συνοικία , επάγγελμα και σωματεία.
Οι οργανώσεις έπρεπε να καταγράφουν οποιαδήποτε αντικομμουνιστική πράξη, κουβέντα, ή σχόλιο εναντίον του ΚΚΕ και του ΕΑΜ. Έγινε πλήρης καταγραφή όλων των αντιφρονούντων, που δεν συμπαθούσαν τον Κομμουνισμό, που είχαν συγγενείς στρατιωτικούς, αστυνομικούς, και αντάρτες Εθνικών οργανώσεων. Όλοι αυτοί έπρεπε να εξοντωθούν. Αυτές τις λίστες, τις επεξεργάστηκε το Κόμμα και οι αποφάσεις εκτέλεσης ανατέθηκαν στην ΟΠΛΑ.
Τα «χαρτάκια», και τα «καθήκοντα» μοιράστηκαν στους δολοφόνους μια μέρα πριν φύγουν οι Γερμανοί. Στις 11 Οκτωβρίου, στο αμφιθέατρο του Νοσοκομείου Ευαγγελισμός. Μέσα στο αμφιθέατρο κουμάντο έκανε
ο Γιώργης Καζιάνης, ο αρχινοσοκόμος στη «Σωτηρία» και άνθρωπος του Πλουμπίδη. Ο Καζιάνης ήταν στα Δεκεμβριανά ο «στρατοπεδάρχης»στο άσυλο της Κοκκινιάς, με το επαναστατικό ψευδώνυμο «Μπάρμπας».
Το Κομματικό «μυστικό» των σφαγών, το πληροφορήθηκε η ΕΑΜική πλεμπάγια με την ανακοίνωση της ΚΕ του ΕΑΜ με αριθμό πρωτοκόλλου 7313 της 21-11-1944 και τίτλο, «Να ξεμπερδέψουμε με μιας με όλους αυτούς».
Η «Επανάσταση» του Δεκέμβρη είχε σχεδιαστεί από το Κόμμα. Άλλωστε εάν διασταυρωθούν οι ημερομηνίες με τις εντολές μετακίνησης των ανταρτικών Σωμάτων της επαρχίας στην Αθήνα, το πράγμα είναι αυταπόδεικτο.
«O κύβος ερρίφθη» , και οι μπολσεβίκοι διάβηκαν τον Ρουβίκωνα, στις 2 Δεκεμβρίου 1944.Τότε αποφασίστηκε η κατάληψη της εξουσίας, και αποχώρησε το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ-ΚΚΕ από την «Εθνική Ενότητα».
Παρά το χρόνια που πέρασαν, και τις «εξαντλητικές» αφηγήσεις , οι «σύντροφοι» και οι «συνοδοιπόροι» τους, δεν μας έχουν αποκαλύψει ποιοι έλαβαν την απόφαση «δράσης», στις 2 Δεκεμβρίου. Η αιμοσταγής κοινοπραξία ΚΚΕ Co , ξεκίνησε έτσι τον «ηρωικό Δεκέμβρη του '44» για να πάρει την εξουσία.
Η «ταξική σύγκρουση», επεκτάθηκε στο Περιστέρι, τα Πετράλωνα, στην Κυψέλη, στο Παγκράτι, τον Βύρωνα, την Κοκκινιά, το Γαλάτσι, αλλά δεν επεκτάθηκε στο Κολωνάκι. Όλως περιέργως, η δράση της ΟΠΛΑ, του ΕΛΑΣ και του ΚΚΕ, σεβάστηκε την καρδιά της αστικής Τάξης .
Εκεί δεν έγιναν ούτε ανατινάξεις κτηρίων ούτε απαγωγές ομήρων ούτε σφαγές. Όταν αποσύρθηκαν από την Αθήνα οι Ελασίτες και οι ΟΠΛΑτζήδες, άφησαν παντού πίσω τους πτώματα.
Στις 33 ημέρες της «Κόκκινης Λαοκρατικής Τρομοκρατίας», το «μακρύ χέρι του λαού», έσφαξε κυριολεκτικά, με μαχαίρια, τσεκούρια και σκεπάρνια όσους είχαν στις λίστες. Τα «περιφερειακά σφαγεία» που θυσιάστηκαν οι νεομάρτυρες του ελληνισμού ήσαν στο Περιστέρι, στο Άσυλο Κοκκινιάς, στα Τουρκοβούνια, στα διυλιστήρια της Ούλεν στο Γαλάτσι , (στον περίβολο των οποίων βρήκαν μαρτυρικό θάνατο πάνω 300 άνθρωποι) , στην Κυψέλη, στο Δρουγούτι, στον Υμηττό, στην Καισαριανή, στον Βύρωνα, στο Μπαρουτάδικο στο Αιγάλεω, στα Λατομεία Κοπανά πάνω από την Ηλιούπολη, στο Γ΄ Νεκροταφείο.
Ως τον Απρίλιο του 1945 , οπότε σταμάτησαν οι έρευνες και οι εκταφές, είχαν αναγνωριστεί 5000 πτώματα που εξετάστηκαν από τους ιατροδικαστές. Από αυτά τα 3.300 ήταν τα πτώματα των θυμάτων της ΟΠΛΑ που βρέθηκαν σε ομαδικούς τάφους ακρωτηριασμένα.
Στον ταξικό εχθρό, που εξοντώθηκε παραλαμβάνονταν 275 κληρικοί, 239 εκπαιδευτικοί, 120 ιατροί , και 264 εργάτες συνδικαλιστές. Οι Κομμουνιστές τότε κορόιδευαν, και έλεγαν ότι τα πτώματα τα έφερναν από το Κατίν.
Οι νεκροί, είτε της «Κόκκινης Τρομοκρατίας», είτε των μαχών δεν μετρήθηκαν επισήμως ποτέ. Οι ανεπίσημε καταγραφές έδειξαν ότι στην Αθήνα και τον Πειραιά είτε δολοφονήθηκαν από την ΟΠΛΑ και τις επικουρικές ομάδες του ΚΚΕ είτε ήσαν παράπλευρες απώλειες των μαχών, 15.635 άνδρες , γυναίκες και παιδιά.
Σε αυτούς πρέπει να προστεθούν οι περισσότεροι από 4000 νεκροί από τους «Ομήρους», και οι 6500 νεκροί των μαχών. (Οι κυβερνητικές δυνάμεις είχαν 3480 νεκρούς. Οι απώλειες του ΕΛΑΣ υπολογίστηκαν στους 3000. Σκοτώθηκαν και 265 εγγλέζοι).
Η κόκκινη Ηγεσία, επειδή δεν πήγαινε καλά ο ένοπλος αγώνας, διέταξε στις 24 Δεκεμβρίου 1944 συλλήψεις ομήρων. Στις 6 Ιανουαρίου 1945, όταν η ηγεσία του ΚΚΕ/ΕΛΑΣ εγκατέλειψε, μετά από 33 μέρες μαχών, τον αγώνα για την κατάληψη της πρωτεύουσας, και έδωσε τη διαταγή για υποχώρηση, τα αιματοβαμμένα καθάρματα του ΕΛΑΣ και της ΟΠΛΑ είχαν ήδη πάρει 40.000 γέρους, γυναίκες, παιδιά και άρρωστους σαν ομήρους.
Από αυτούς πάνω από το 10% πέθαναν από τις κακουχίες και την εξάντληση. Υπήρξαν όμως και εκτελέσεις όσων βραδυπορούσαν και δεν μπορούσαν να ακολουθήσουν τον ρυθμό της φάλαγγας. Μεταξύ των ομήρων ήταν η σύζυγος του Εθνικού Κυβερνήτη Ιωάννη Μεταξά , Λέλα.
Οι «επώνυμοι», καθηγητές πανεπιστημίου και πολυτεχνείου, πρώην στρατηγοί, δικαστικοί, διανοούμενοι και ανώτεροι δημόσιοι υπάλληλοι, συγκρότησαν την «6η φάλαγγα επίλεκτων προσωπικοτήτων», από 160 περίπου άτομα που συγκροτήθηκε στον Ασπρόπυργο και αναχώρησε με κατεύθυνση τη Μάνδρα στις 3 το πρωί της 5ης Ιανουαρίου 1945 και που οδηγήθηκε τελικά μέχρι τη Λειβαδιά. Συνολικά τα θύματα στο Λεκανοπέδιο , από τις 12 Οκτωβρίου που έφυγαν οι Γερμανοί, μέχρι τη συμφωνία της Βάρκιζας ήταν πάνω από 35.000. Ο φόρος αίματος του ΚΚΕ.
Ο Αρχιεπίσκοπος και Αντιβασιλέας Δαμασκηνός υπολόγισε τον αριθμό των πάσης φύσεως θυμάτων του Δεύτερου Γύρου σε όλη την Ελλάδα σε 65.000. Πολύ αίμα . Κουβάδες αίμα, όπως ζητούσε το 1918 ο Hirsch Apfelbaum ή αλλιώς Ζηνόβιεφ.
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
.png)
