Προς όλους τους φίλους αναγνώστες
Αγαπητοί φίλοι, αναγνώστες και αναγνώστριες.
Οι ζωές όλων μας σχεδόν, ανατράπηκαν. Κανείς μας βγήκε αλώβητος από τις «μεταρρυθμίσεις».
Ο δικός μου επαγγελματικός χώρος καταστράφηκε.
Η αλήθεια δεν βρίσκει χορηγό .
Η ενημέρωση αντικαταστάθηκε από την επικοινωνία και οι δημοσιογράφοι από τους ρουφιάνους.
Τη μάχη, της πραγματικής ενημέρωσης κόντρα σε όλα τα οργανωμένα συμφέροντα τη δίνω κι εγώ με όσες δυνάμεις έχω, και από εδώ και από το «δελτίο των 11». Αλλά ο κόμπος έφτασε στο χτένι.
Χρειάζομαι την έμπρακτη συμπαράστασή σας στην μάχη που δίνω.
Άμα βάλλεται από 5 ευρώ το μήνα, όσοι μπορείτε και ιδίως οι φίλοι από τις ΗΠΑ και τον Καναδά, θα βγούμε πέρα.
Όσοι πιστεύετε πως αυτό το μετερίζι, αξίζει μια βοήθεια βάλτε ένα χεράκι.
ΙΒΑΝ : GR95 0110 5260 0000 5262 0159 518
ΚΩΔΙΚΟΣ SWIFT ΤΡΑΠΕΖΑΣ-ΒIC: ΕΤΗΝGRΑΑ
Σπύρος Χατζάρας
Παρασκευή 11 Αυγούστου 2017
Σάββατο 5 Αυγούστου 2017
Όλοι μαζί μπορούμε! (Που λέει και ο Σκάααααιιιιιι!)
Προς όλους τους φίλους αναγνώστες του
«Σπυρίδωνα Αλεξάνδρου Χατζάρα»
Αγαπητοί φίλοι, αναγνώστες και αναγνώστριες.
Οι ζωές όλων μας όταν οι μάγκες έκαναν την κρίση ευκαιρία ανατράπηκαν. Κανείς μας βγήκε αλώβητος από τις «μεταρρυθμίσεις». Ο δικός μου επαγγελματικός χώρος καταστράφηκε. Η αλήθεια δεν βρίσκει χορηγό , και ο ΕΔΟΕΑΠ έκοψε την ασπιρίνη.
Η ενημέρωση αντικαταστάθηκε από την επικοινωνία και οι δημοσιογράφοι από τους ρουφιάνους Τη μάχη, της πραγματικής ενημέρωσης κόντρα σε όλα τα οργανωμένα συμφέροντα τη δίνω κι εγώ με όσες δυνάμεις έχω, και από εδώ και από το «δελτίο των 11». Αλλά ο κόμπος έφτασε στο χτένι.
Χρειάζομαι την έμπρακτη συμπαράστασή σας στην μάχη που δίνω.
Άμα βάλλεται από 5 ευρώ το μήνα, όσοι μπορείτε και ιδίως οι φίλοι από τις ΗΠΑ θα βγούμε πέρα.
Όσοι πιστεύετε πως αυτό το μετερίζι, αξίζει μια βοήθεια βάλτε ένα χεράκι.
ΙΒΑΝ : GR95 0110 5260 0000 5262 0159 518
ΚΩΔΙΚΟΣ SWIFT ΤΡΑΠΕΖΑΣ-ΒIC: ΕΤΗΝGRΑΑ
Σπύρος Χατζάρας
«Σπυρίδωνα Αλεξάνδρου Χατζάρα»
Αγαπητοί φίλοι, αναγνώστες και αναγνώστριες.
Οι ζωές όλων μας όταν οι μάγκες έκαναν την κρίση ευκαιρία ανατράπηκαν. Κανείς μας βγήκε αλώβητος από τις «μεταρρυθμίσεις». Ο δικός μου επαγγελματικός χώρος καταστράφηκε. Η αλήθεια δεν βρίσκει χορηγό , και ο ΕΔΟΕΑΠ έκοψε την ασπιρίνη.
Η ενημέρωση αντικαταστάθηκε από την επικοινωνία και οι δημοσιογράφοι από τους ρουφιάνους Τη μάχη, της πραγματικής ενημέρωσης κόντρα σε όλα τα οργανωμένα συμφέροντα τη δίνω κι εγώ με όσες δυνάμεις έχω, και από εδώ και από το «δελτίο των 11». Αλλά ο κόμπος έφτασε στο χτένι.
Χρειάζομαι την έμπρακτη συμπαράστασή σας στην μάχη που δίνω.
Άμα βάλλεται από 5 ευρώ το μήνα, όσοι μπορείτε και ιδίως οι φίλοι από τις ΗΠΑ θα βγούμε πέρα.
Όσοι πιστεύετε πως αυτό το μετερίζι, αξίζει μια βοήθεια βάλτε ένα χεράκι.
ΙΒΑΝ : GR95 0110 5260 0000 5262 0159 518
ΚΩΔΙΚΟΣ SWIFT ΤΡΑΠΕΖΑΣ-ΒIC: ΕΤΗΝGRΑΑ
Σπύρος Χατζάρας
Η συμφωνία αμοιβαίου Συμφέροντος του Ιωάννη Μεταξά με τους «Έξωθεν Άνωθεν»
του Σπύρου Χατζάρα
Ο πράκτορας των ΑΘΕΑΤΩΝ Χαίμ Ρακόφσκι , κατά την ανάκριση του στη Μόσχα, τα μεσάνυχτα της 26ης Ιανουαρίου 1938, από τον πράκτορα της Γενικής Διεύθυνσης Κρατικής Ασφάλειας Ρεμ Ντιβάλ, αποκάλυψε ότι οι συμφωνίες, του Λένιν, με το Γερμανικό Γενικό Επιτελείο, και η συμφωνία του Τρότσκι με τους ΑΘΕΑΤΟΥΣ, υλοποιούντο χωρίς να έχουν υπογραφεί. «Δεν υπάρχουν γραπτά ντοκουμέντα. Η μόνη εγγύηση, για την υλοποίηση της συμφωνίας, βρίσκεται στο αμοιβαίο συμφέρον. Η Εγγύηση, ανεξάρτητα από τη σημασία και το ειδικό το βάρος της συμφωνίας, είναι, ότι η εφαρμογή της ,είναι επωφελής για τις δύο πλευρές», είπε.
Ο Ρακόφσκι, ήταν ο «αγγελιοφόρος»,της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης προς τον Στάλιν, και μετέφερε ένα σχέδιο συμφωνίας, « αμοιβαίου συμφέροντος», μεταξύ των αθέατων «Εκείνων» και του ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης, τον οποίο οι «Αθέατοι» διαβεβαίωναν ,ότι στόχος τους, δεν ήταν πλέον η καταστροφή της Σοβιετικής Ένωσης , και η εκτέλεση του , αλλά η καταστροφή της Ευρώπης, και η ανάδειξη της ΕΣΣΔ, σε «συνέταιρο» των ΗΠΑ.
Μια τέτοια συμφωνία «αμοιβαίου συμφέροντος» έκλεισε το 1936 και ο Ιωάννης Μεταξάς, με μεσολαβητή τον Ιωάννη Διάκο. Η συμφωνία έκλεισε στο διάστημα Μάρτιος-Αύγουστος. Είναι ενδεικτική και χαρακτηριστική η αναφορά του στα γεγονότα της 5ης Μαρτίου στο ημερολόγιο του.
«1936. 5 Μαρτίου, Πέμπτη. Θ. Αγγελόπουλος ειδοποιεί συμβαίνοντα στρατόν. Απαντώ, συσταίνω Βασιλέα να μου δώση Υπουργείον Στρατιωτικών. Σκυλακάκης, Διάκος παρόντες- αποφασίζω να σπεύσω ο ίδιος. Ενθαρρύνουν.-Μεταβαίνω Ανάκτορα. Με Βασιλιά. Να παραλάβω αμέσως. Εγκρίνει. Καλεί Δεμερτζήν. Παραίτησις Παπάγου, Πλατή.- Ορκίζομαι. Επεισόδιο με ιερέα. 3 Υπουργείον με Δεμέστιχαν. Καταλαμβάνω. Δραστήρια μέτρα. Τηλεφώνημα. Επίσκεψις Πλατή. Απειλαί του. Απαντώ δριμύτατα. Τον προκαλώ. «Μόνον νεκρός θα εξέλθω εντεύθεν». Τον απομακρύνω.
-Μερικοί συγκεντώθησαν. Πάσα αντίδρασις ματαία.5μ.μ. Απολύτως κύριος της καταστάσεως».
Με τη συμφωνία αυτή ο Μεταξάς, αποδέχτηκε την αγγλοκρατία, με όλο το σκυλολόι και τα παραφερνάλια της, αλλά μπόρεσε να ανακουφίσει τον ελληνικό λαό, κάνοντας «αυτονόητα» πράγματα, που για τα διεφθαρμένα καθεστώτα των αργυρώνητων βενιζελικών και βασιλοφρόνων ήταν «αδιανόητα». Ταυτόχρονα του επετράπη να προστατεύει το λαό και τη νεολαία από τη Κόκκινη Φυλή.
Οι «δημοκρατικοί» είχαν παραδώσει τους αγρότες λεία στους τοκογλύφους.
Ο Μεταξάς έβγαλε τον τοκογλύφο από την παραγωγική διαδικασία, με τη ρύθμιση των αγροτικών χρεών το 1937 και την ολοκλήρωση της αγροτικής μεταρρύθμισης, και την αύξηση του αγροτικού εισοδήματος με την βελτίωση των τιμών των προϊόντων. Αυξήθηκε η καλλιεργούμενη γη με εκχερσώσεις και αντιπλημμυρικά έργα. Ιδρύθηκαν οι Λαχαναγορές, ελήφθησαν μέτρα για παροχή υγιών σπόρων, προστατεύτηκαν οι σιτοπαραγωγοί, ιδρύθηκαν η επιτροπή προστασίας καπνού, το Ινστιτούτου Οίνου και Αμπέλου ,και κατασκευάστηκαν οινοδεξαμενές.Υπήρξε μέριμνα για την σταφίδα, και μειώθηκε η φορολογία του ελαίου. Επιπλέον ο «δικτάτορας» Μεταξάς, έδωσε τίτλους ιδιοκτησίας της γης και κατάργησε τη φορολογία στο ελαιόλαδο που είχαν επιβάλει οι «βενιζελικοί» και οι «αντιβενιζελικοί» λελέδες, για να ξεπληρώνουν την τότε «τρόικα», και ταυτόχρονα έστειλε στα αζήτητα το ΚΚΕ.
Στη δίκη της Ο.Π.Λ.Α., στο έκτακτο Στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης το 1947, ο κατηγορούμενος κομμουνιστής Αλβανός Ακίνδυνος, περιέγραψε ως εξής την ένταξη του στο «κίνημα». «Είμαι από το χωριό Αγία Παρασκευή Μυτιλήνης. Το 1932 οργανώθηκα στο ΚΚΕ. Από τότε που οργανώθηκα, σαν πρόεδρος του Συνεταιρισμού ακτημόνων, πάλεψα να πάρω τα τσιφλίκια, τα ανταλλάξιμα… Πάλεψα επίσης ενάντια στους φόρους για το λάδι και τους φοροεισπράκτορες… Παλέψαμε για την αναστολή των ενταλμάτων, για να τα πληρώνουν οι αγρότες όταν θα έχουν συγκομιδή».
Ο "φασίστας" μπαρμπαΓιάννης επέβαλε τις ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ και το «κατώτατο όριο μισθών των ιδιωτικών υπαλλήλων» και το ελάχιστο «ημερομίσθιο εργατών βιομηχανίας», που καταργήθηκαν από τους «εκσυγχρονιστές» και τα μνημόνια. Μέχρι το 1938 υπογράφηκαν 237 συλλογικές συμβάσεις , και απαγορεύθηκε η χρησιμοποίηση ανηλίκων σε εργασίες. Το μέσο ημερομίσθιο του εργάτη σε τρία χρόνια, μέχρι το 1939 αυξήθηκε κατά 27% χωρίς απεργίες, και η απασχόληση αυξήθηκε κατά 24,8%. Εφαρμόστηκε η Κυριακάτικη αργία, που επεβλήθη σε 80 πόλεις και χωριά, και οι 15 ημέρες ετήσιας υποχρεωτικής άδειας. Θεσμοθετήθηκε η αργία της Κυριακής και για τους δημοσιογράφους.. Θεσμοθετήθηκε και οργανώθηκε η νοσηλεία όλων των εργαζομένων. Ιδρύθηκε η Σχολή Κοινωνικής Προνοίας, Ιδρύθηκε η Σχολή Νοσοκόμων, δημιουργήθηκαν ιατρεία για την παρακολούθηση των εγκύων, καταπολεμήθηκε η ελονοσία με την δημιουργία σε όλη τη χώρα 42 ιατρείων, ενώ άνοιξαν 51 ιατρεία για τα τραχώματα. Νοσηλεύτηκαν 7124 παιδιά . Οργανώθηκαν μαθητικά συσσίτια για 50.000 παιδιά. Επίσης οργανώθηκαν συσσίτια απόρων ανέργων σε 48 πόλεις της Ελλάδος.
Ο "φασίστας" μπαρμπαΓιάννης, άρχισε να χτίζει «εργατικές κατοικίες», επέβαλε την εφαρμογή του 8ώρου και το 48ώρου και ξεκίνησε τη λειτουργία του ΙΚΑ, που στις 31/5/1939 είχε 759.000 ασφαλισμένους. Καθιερώθηκε επίσης ο θεσμός των «κλειστών» επαγγελμάτων για να τρώνε ψωμί οι επαγγελματίες και κατωχυρώθηκαν δικαιώματα σε πλήθος κατηγορίες επαγγελματιών, που καταργήθηκαν με τους «εκσυγχρονιστές» και τα μνημόνια. Τον Οκτώβριο του 1939 ιδρύθηκε η «Εργατική Οργάνωσις Μετακινήσεως και Προστασίας Ανέργων» δηλαδή ο πρόδρομος του σημερινού ΟΑΕΔ, ο οργανισμός που φρόντιζε για παροχή επιδομάτων ανεργίας και την γεωγραφική μετακίνηση ανέργων σε περιοχές που υπήρχε ανάγκη παροχής εργασίας.(ΦΕΚ 419 /2-10-1939).
Όλα αυτά όμως δημιούργησαν μια καλύτερη ζωή για το εργατικό δυναμικό και την αγροτιά,της Ελλάδας. Αυτή ήταν η προσφορά του μπαρμπαΓιάννη.
Δηλαδή τα «οράματα» για τα οποία «πάλευαν» οι κομμουνιστές, για καλύτερο μεροκάματο, για τίτλους γης στους ακτήμονες και πληρωμή του φόρου ελαιολάδου όταν θα έχουν συγκομιδή οι αγρότες, τα συνέτριψε ο Μεταξάς. Ακόμα ,ιδρύθηκε η Ραδιοφωνία, ιδρύθηκαν η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών ,
η Φοιτητική Εστία, ο Οργανισμός Εκδόσεων Σχολικών Βιβλίων. Ο.Ε.Σ.Β, 1450 Νυκτερινά Σχολεία, παιδικές εξοχές, παιδικά αναρρωτήρια. Ακόμα, κατασκευάστηκε το κτήριο του σιδηροδρομικού σταθμού στη Θεσσαλονίκη, δημιουργήθηκαν τα Αεροδρόμια Αθηνών,(στο Χασάνι), Θεσσαλονίκης και Κρήτης, έγιναν λιμενικά έργα ,ανεγέρθηκαν Νοσοκομεία, χτίστηκε το Νοσοκομείο Σωτηρία στην Αθήνα για τους πνευμονοπαθείς, κτίστηκαν 866 νέες προσφυγικές κατοικίες, Δικαστικά Μέγαρα , κατασκευάστηκε το Βασικό δίκτυο υπονόμων της Αθήνας. έγιναν αντιπλημμυρικά έργα και αποξηραντικά έργα, ανεγέρθηκαν 329 Σχολεία, χτίστηκε το Κολυμβητήριο Αθηνών , και δημιουργήθηκε ο Ηλεκτρικός σιδηρόδρομος Αθηνών –Κηφισιάς.
Την περίοδο 1936-1938 τέλος ιδρύθηκαν 567 παραγωγικές μονάδες.
Σε λίγο χρόνο έγιναν πολλά υπέρ του λαού. Υπέρ των πολλών. Και ο μπαρμπαΓιάννης είχε γίνει ο πατέρας του Έθνους.
Μέρα με τη μέρα αποκτούσε ευρεία λαϊκή βάση, και με τις νίκες στον πόλεμο με τους Ιταλούς, αν έκανε εκλογές τον Γενάρη του ΄41 θα τις κέρδιζε με 60%, και από δοτός θα γινόταν Κυρίαρχος. Για αυτό τον δολοφόνησαν.
Η συμφωνία αμοιβαίου Συμφέροντος δεν εξυπηρετούσε πλέον το συμφέρον των Άνωθεν και τον έβγαλαν από την μέση.
Ο πράκτορας των ΑΘΕΑΤΩΝ Χαίμ Ρακόφσκι , κατά την ανάκριση του στη Μόσχα, τα μεσάνυχτα της 26ης Ιανουαρίου 1938, από τον πράκτορα της Γενικής Διεύθυνσης Κρατικής Ασφάλειας Ρεμ Ντιβάλ, αποκάλυψε ότι οι συμφωνίες, του Λένιν, με το Γερμανικό Γενικό Επιτελείο, και η συμφωνία του Τρότσκι με τους ΑΘΕΑΤΟΥΣ, υλοποιούντο χωρίς να έχουν υπογραφεί. «Δεν υπάρχουν γραπτά ντοκουμέντα. Η μόνη εγγύηση, για την υλοποίηση της συμφωνίας, βρίσκεται στο αμοιβαίο συμφέρον. Η Εγγύηση, ανεξάρτητα από τη σημασία και το ειδικό το βάρος της συμφωνίας, είναι, ότι η εφαρμογή της ,είναι επωφελής για τις δύο πλευρές», είπε.
Ο Ρακόφσκι, ήταν ο «αγγελιοφόρος»,της Παγκόσμιας Διακυβέρνησης προς τον Στάλιν, και μετέφερε ένα σχέδιο συμφωνίας, « αμοιβαίου συμφέροντος», μεταξύ των αθέατων «Εκείνων» και του ηγέτη της Σοβιετικής Ένωσης, τον οποίο οι «Αθέατοι» διαβεβαίωναν ,ότι στόχος τους, δεν ήταν πλέον η καταστροφή της Σοβιετικής Ένωσης , και η εκτέλεση του , αλλά η καταστροφή της Ευρώπης, και η ανάδειξη της ΕΣΣΔ, σε «συνέταιρο» των ΗΠΑ.
Μια τέτοια συμφωνία «αμοιβαίου συμφέροντος» έκλεισε το 1936 και ο Ιωάννης Μεταξάς, με μεσολαβητή τον Ιωάννη Διάκο. Η συμφωνία έκλεισε στο διάστημα Μάρτιος-Αύγουστος. Είναι ενδεικτική και χαρακτηριστική η αναφορά του στα γεγονότα της 5ης Μαρτίου στο ημερολόγιο του.
«1936. 5 Μαρτίου, Πέμπτη. Θ. Αγγελόπουλος ειδοποιεί συμβαίνοντα στρατόν. Απαντώ, συσταίνω Βασιλέα να μου δώση Υπουργείον Στρατιωτικών. Σκυλακάκης, Διάκος παρόντες- αποφασίζω να σπεύσω ο ίδιος. Ενθαρρύνουν.-Μεταβαίνω Ανάκτορα. Με Βασιλιά. Να παραλάβω αμέσως. Εγκρίνει. Καλεί Δεμερτζήν. Παραίτησις Παπάγου, Πλατή.- Ορκίζομαι. Επεισόδιο με ιερέα. 3 Υπουργείον με Δεμέστιχαν. Καταλαμβάνω. Δραστήρια μέτρα. Τηλεφώνημα. Επίσκεψις Πλατή. Απειλαί του. Απαντώ δριμύτατα. Τον προκαλώ. «Μόνον νεκρός θα εξέλθω εντεύθεν». Τον απομακρύνω.
-Μερικοί συγκεντώθησαν. Πάσα αντίδρασις ματαία.5μ.μ. Απολύτως κύριος της καταστάσεως».
Με τη συμφωνία αυτή ο Μεταξάς, αποδέχτηκε την αγγλοκρατία, με όλο το σκυλολόι και τα παραφερνάλια της, αλλά μπόρεσε να ανακουφίσει τον ελληνικό λαό, κάνοντας «αυτονόητα» πράγματα, που για τα διεφθαρμένα καθεστώτα των αργυρώνητων βενιζελικών και βασιλοφρόνων ήταν «αδιανόητα». Ταυτόχρονα του επετράπη να προστατεύει το λαό και τη νεολαία από τη Κόκκινη Φυλή.
Οι «δημοκρατικοί» είχαν παραδώσει τους αγρότες λεία στους τοκογλύφους.
Ο Μεταξάς έβγαλε τον τοκογλύφο από την παραγωγική διαδικασία, με τη ρύθμιση των αγροτικών χρεών το 1937 και την ολοκλήρωση της αγροτικής μεταρρύθμισης, και την αύξηση του αγροτικού εισοδήματος με την βελτίωση των τιμών των προϊόντων. Αυξήθηκε η καλλιεργούμενη γη με εκχερσώσεις και αντιπλημμυρικά έργα. Ιδρύθηκαν οι Λαχαναγορές, ελήφθησαν μέτρα για παροχή υγιών σπόρων, προστατεύτηκαν οι σιτοπαραγωγοί, ιδρύθηκαν η επιτροπή προστασίας καπνού, το Ινστιτούτου Οίνου και Αμπέλου ,και κατασκευάστηκαν οινοδεξαμενές.Υπήρξε μέριμνα για την σταφίδα, και μειώθηκε η φορολογία του ελαίου. Επιπλέον ο «δικτάτορας» Μεταξάς, έδωσε τίτλους ιδιοκτησίας της γης και κατάργησε τη φορολογία στο ελαιόλαδο που είχαν επιβάλει οι «βενιζελικοί» και οι «αντιβενιζελικοί» λελέδες, για να ξεπληρώνουν την τότε «τρόικα», και ταυτόχρονα έστειλε στα αζήτητα το ΚΚΕ.
Στη δίκη της Ο.Π.Λ.Α., στο έκτακτο Στρατοδικείο της Θεσσαλονίκης το 1947, ο κατηγορούμενος κομμουνιστής Αλβανός Ακίνδυνος, περιέγραψε ως εξής την ένταξη του στο «κίνημα». «Είμαι από το χωριό Αγία Παρασκευή Μυτιλήνης. Το 1932 οργανώθηκα στο ΚΚΕ. Από τότε που οργανώθηκα, σαν πρόεδρος του Συνεταιρισμού ακτημόνων, πάλεψα να πάρω τα τσιφλίκια, τα ανταλλάξιμα… Πάλεψα επίσης ενάντια στους φόρους για το λάδι και τους φοροεισπράκτορες… Παλέψαμε για την αναστολή των ενταλμάτων, για να τα πληρώνουν οι αγρότες όταν θα έχουν συγκομιδή».
Ο "φασίστας" μπαρμπαΓιάννης επέβαλε τις ΣΥΛΛΟΓΙΚΕΣ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ και το «κατώτατο όριο μισθών των ιδιωτικών υπαλλήλων» και το ελάχιστο «ημερομίσθιο εργατών βιομηχανίας», που καταργήθηκαν από τους «εκσυγχρονιστές» και τα μνημόνια. Μέχρι το 1938 υπογράφηκαν 237 συλλογικές συμβάσεις , και απαγορεύθηκε η χρησιμοποίηση ανηλίκων σε εργασίες. Το μέσο ημερομίσθιο του εργάτη σε τρία χρόνια, μέχρι το 1939 αυξήθηκε κατά 27% χωρίς απεργίες, και η απασχόληση αυξήθηκε κατά 24,8%. Εφαρμόστηκε η Κυριακάτικη αργία, που επεβλήθη σε 80 πόλεις και χωριά, και οι 15 ημέρες ετήσιας υποχρεωτικής άδειας. Θεσμοθετήθηκε η αργία της Κυριακής και για τους δημοσιογράφους.. Θεσμοθετήθηκε και οργανώθηκε η νοσηλεία όλων των εργαζομένων. Ιδρύθηκε η Σχολή Κοινωνικής Προνοίας, Ιδρύθηκε η Σχολή Νοσοκόμων, δημιουργήθηκαν ιατρεία για την παρακολούθηση των εγκύων, καταπολεμήθηκε η ελονοσία με την δημιουργία σε όλη τη χώρα 42 ιατρείων, ενώ άνοιξαν 51 ιατρεία για τα τραχώματα. Νοσηλεύτηκαν 7124 παιδιά . Οργανώθηκαν μαθητικά συσσίτια για 50.000 παιδιά. Επίσης οργανώθηκαν συσσίτια απόρων ανέργων σε 48 πόλεις της Ελλάδος.
Ο "φασίστας" μπαρμπαΓιάννης, άρχισε να χτίζει «εργατικές κατοικίες», επέβαλε την εφαρμογή του 8ώρου και το 48ώρου και ξεκίνησε τη λειτουργία του ΙΚΑ, που στις 31/5/1939 είχε 759.000 ασφαλισμένους. Καθιερώθηκε επίσης ο θεσμός των «κλειστών» επαγγελμάτων για να τρώνε ψωμί οι επαγγελματίες και κατωχυρώθηκαν δικαιώματα σε πλήθος κατηγορίες επαγγελματιών, που καταργήθηκαν με τους «εκσυγχρονιστές» και τα μνημόνια. Τον Οκτώβριο του 1939 ιδρύθηκε η «Εργατική Οργάνωσις Μετακινήσεως και Προστασίας Ανέργων» δηλαδή ο πρόδρομος του σημερινού ΟΑΕΔ, ο οργανισμός που φρόντιζε για παροχή επιδομάτων ανεργίας και την γεωγραφική μετακίνηση ανέργων σε περιοχές που υπήρχε ανάγκη παροχής εργασίας.(ΦΕΚ 419 /2-10-1939).
Όλα αυτά όμως δημιούργησαν μια καλύτερη ζωή για το εργατικό δυναμικό και την αγροτιά,της Ελλάδας. Αυτή ήταν η προσφορά του μπαρμπαΓιάννη.
Δηλαδή τα «οράματα» για τα οποία «πάλευαν» οι κομμουνιστές, για καλύτερο μεροκάματο, για τίτλους γης στους ακτήμονες και πληρωμή του φόρου ελαιολάδου όταν θα έχουν συγκομιδή οι αγρότες, τα συνέτριψε ο Μεταξάς. Ακόμα ,ιδρύθηκε η Ραδιοφωνία, ιδρύθηκαν η Στέγη Γραμμάτων και Τεχνών ,
η Φοιτητική Εστία, ο Οργανισμός Εκδόσεων Σχολικών Βιβλίων. Ο.Ε.Σ.Β, 1450 Νυκτερινά Σχολεία, παιδικές εξοχές, παιδικά αναρρωτήρια. Ακόμα, κατασκευάστηκε το κτήριο του σιδηροδρομικού σταθμού στη Θεσσαλονίκη, δημιουργήθηκαν τα Αεροδρόμια Αθηνών,(στο Χασάνι), Θεσσαλονίκης και Κρήτης, έγιναν λιμενικά έργα ,ανεγέρθηκαν Νοσοκομεία, χτίστηκε το Νοσοκομείο Σωτηρία στην Αθήνα για τους πνευμονοπαθείς, κτίστηκαν 866 νέες προσφυγικές κατοικίες, Δικαστικά Μέγαρα , κατασκευάστηκε το Βασικό δίκτυο υπονόμων της Αθήνας. έγιναν αντιπλημμυρικά έργα και αποξηραντικά έργα, ανεγέρθηκαν 329 Σχολεία, χτίστηκε το Κολυμβητήριο Αθηνών , και δημιουργήθηκε ο Ηλεκτρικός σιδηρόδρομος Αθηνών –Κηφισιάς.
Την περίοδο 1936-1938 τέλος ιδρύθηκαν 567 παραγωγικές μονάδες.
Σε λίγο χρόνο έγιναν πολλά υπέρ του λαού. Υπέρ των πολλών. Και ο μπαρμπαΓιάννης είχε γίνει ο πατέρας του Έθνους.
Μέρα με τη μέρα αποκτούσε ευρεία λαϊκή βάση, και με τις νίκες στον πόλεμο με τους Ιταλούς, αν έκανε εκλογές τον Γενάρη του ΄41 θα τις κέρδιζε με 60%, και από δοτός θα γινόταν Κυρίαρχος. Για αυτό τον δολοφόνησαν.
Η συμφωνία αμοιβαίου Συμφέροντος δεν εξυπηρετούσε πλέον το συμφέρον των Άνωθεν και τον έβγαλαν από την μέση.
Παρασκευή 4 Αυγούστου 2017
Τα 200 χρόνια του Ελληνικού Πατριωτικού και Εθνικού Κινήματος
Εμπρός λοιπόν οι αληθινοί Πατριώτες να γιορτάσουμε τα 200 χρόνια τους ελληνικού πατριωτικού
και Εθνικού Κινήματος
του Σπύρου Χατζάρα
και Εθνικού Κινήματος
Πριν μερικά χρόνια, ο αγράμματος και αστοιχείωτος εκσυγχρονιστής
Θ. Πάγκαλος, σε διάλεξή του στην Οξφόρδη, χαρακτήρισε, τους επαναστάτες του 1821, «ένα μάτσο αδαείς χωρικούς…», και τόνισε ότι «μετά από την απελευθέρωση ψήφιζαν οποιονδήποτε θα μπορούσε να εξυπηρετήσει τα συμφέροντά τους».
Όσα είπε τότε ο Πάγκαλος, ήσαν αληθινά για τους ιδιοτελείς και ιδιωφελείς πελάτες των ξένων δανειστών , ( Ρότσιλντ), της Στοάς του Λονδίνου και της θυγατέρα της στην Αχαρνών.
Η πλαστογραφημένη «καθεστωτική εκδοχή», για την εθνικοαπελευθερωτική Επανάσταση , δημιουργήθηκε, για να αποσιωπηθεί η επαναστατική δραστηριότητα των Πατριωτών, των «Φίλων του Γένους», που είχαν επικεφαλής τον Ιωάννη Καποδίστρια, και ταυτόχρονα για να εξυπηρετηθούν οι δολοφόνοι του Καποδίστρια , που επανέκτησαν τον έλεγχο του «ανεξάρτητου» ελληνικού κράτους, μετά την δολοφονία.
Το 2014, διάφορες οργανώσεις δήθεν «πατριωτών» και μη, εόρτασαν τα 200 χρόνια του «Φαντάσματος» της Αγγλικής Προπαγάνδας, της ουδέποτε ιδρυθείσης και μηδέποτε υπαρξάσης, «Φιλικής», και για να τιμήσουν τον δικό τους ,της Στοάς της Λευκάδος, τον λαδέμπορα , το λαμόγιο παραμυθατζή και πλαστογράφο Ξάνθο.
Έτσι λοιπόν, «στις 14 Σεπτεμβρίου του 1814 συναντήθηκαν στην Οδησσό τρεις άνδρες ελληνικής καταγωγής έχοντας στο μυαλό τους μιαν αλλόκοτη ιδέα: να συστήσουν μια μυστική εταιρεία η οποία θα οργάνωνε την Ελληνική Επανάσταση εναντίον της πανίσχυρης Οθωμανικής Αυτοκρατορίας. Τα άτομα αυτά δεν διέθεταν κάποιο ιδιαίτερο κύρος, κάποια ξεχωριστή ικανότητα, πλούτη ή έστω τα απαραίτητα πνευματικά εφόδια που να δικαιολογεί στο ελάχιστο το εγχείρημά τους, το οποίο αντικειμενικά στερείτο σοβαρότητας και… τύχης. Κι όμως, στην Ιστορία δεν είναι ούτε η πρώτη ούτε η τελευταία φορά που το ανθρωπίνως αδύνατο γίνεται δυνατό».
Έτσι λέει η Στοά. Και η ΕΔΑ. Και ο Πάγκαλος.
Όμως, το 1817, πριν 200 χρόνια, κυκλοφόρησε νόμιμα στα Επτάνησα , και χέρι με χέρι σε όλο τον ελληνικό χώρο, το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού», «ως υπαγόρευμα Πατριώτου είς φιλογενείς ψυχάς» και προανήγγειλε στους Φιλογενείς την επερχόμενη απελευθέρωση, τονίζοντας : «Θαρσείτε Έλληνες! Των αγώνων σας το στάδιον μέγα δεν είναι. Ολίγη φιλοτιμία και η νίκη είναι βεβαία. Μικρός σπινθήρ πατριωτισμού και η γενική και μερική ευδαιμονία βεβαιοτάτη».
Ετσι τέθηκαν οι βάσεις τους ελληνικού εθνικιστικού κινήματος, καθώς, η επαναστατική προσπάθεια των Φιλογενών είχε εισέλθει στην «τελική ευθεία». Της έκδοσης αυτής είχε προηγηθεί η σύγκρουση των Ελλήνων πατριωτών με τον «Ιόνιο λαό» που ζητούσε στο Συνέδριο της Βιέννης,την προστασία του βρετανικό Στέμματος.
Το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού»,ήταν η απάντηση στα επιχειρήματα των αγγλοφρόνων του «Ιόνιου Λαού», και τόνιζε (στους Έλληνες της Επτανήσου ότι , «η Πατρίς το Έθνος, η Ευρώπη ολόκληρος τρέφει χρηστάς ελπίδας εις τα υποκείμενα σας», « και με ανυπομονησίαν περιμένει τους καρπούς του ευγενούς πατριωτισμού και των ενδόξων αγώνων σας».
Το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού», που μιλούσε για την «αξία της ευγενούς αρετής του Πατριωτισμού», ήταν η τελική ιδεολογική προκήρυξη της μυστικής «Εταιρείας των Φίλων», της Ελληνικής Επαναστατικής Οργάνωσης ,που προσδιόριζε τον χαρακτήρα της Επανάστασης σε Εθνικοαπελευθερωτικό και άσκησε πολύ μεγάλη επιρροή στο πνεύμα των υπόδουλων Ελλήνων.
Το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού», είναι η βάση επί της οποίας οικοδομήθηκε το σύνθημα «για του Χριστού την πίστη την αγία και της πατρίδος την Ελευθερία», διότι σε αυτό για πρώτη φορά υποστηρίχτηκε ότι, «το υψηλό πνεύμα του Πατριωτισμού είναι υπαγόρευμα της Χριστιανικής διδασκαλίας καθόσον η βάση του Χριστιανισμού, είναι η αγάπη προς τον πλησίον , και ο Πατριωτισμός, δεν είναι τίποτε άλλο παρά η αγάπη προς τον πλησιέστερο, τον συμπολίτη και ομογενή μας».
Παράλληλα, το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού», είχε και κοινωνική πολιτική πλατοφόρμα τονίζοντας ότι «οι αληθινοί πατριώτες υπερασπίζονται», «τα ιερά δικαιώματα του λαού», «την ελευθερία του λαού» και «τα δίκαια των αθώων». Το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού», των επαναστατών ,ήταν το πρώτο πολιτικό κείμενο του αναγεννημένου ελληνισμού που αναφερόταν αποκλειστικά σε «Έλληνες» και όχι σε «Γραικούς», όπως έκανε ο Κοραής ή Ρωμιούς, και στο Γένος των Ελλήνων και όχι στο Γένος των Ορθοδόξων, και ήταν ένα από τα πιο πρώιμα εθνικιστικά κείμενα σε όλη την Ευρώπη που μίλαγε για την φυσική διάσταση τους Έθνους και την «συνειδητή αλληλεγγύη» όλων των μελών του έθνους.
Η «ιδεολογική επαναστατική μπροσούρα» των Φιλογενών, που κυκλοφόρησε το 1817, ήταν το πρώτο «πολιτικό Δοκίμιο» στην Ελληνική γλώσσα. Με τη λέξη «δοκίμιο», που δημιούργησαν από το ρήμα «δοκώ» οι συγγραφείς , απέδωσαν στα ελληνικά την έννοια του Essay (Essai) του Τζών Λόκ. Είναι πιθανό η αλυσίδα της λεκτικής παραγωγής να ξεκίνησε από τον αιολικό τύπο του «δοκώ» και του «οίομαι», το «δοκίμωμι» που χρησιμοποίησε και η Σαπφώ.
Μπορεί όμως η βάση της δημιουργίας της νέας λέξης να ήταν το δημώδες «δοκιούμαι», που σημαίνει, εννοώ, αντιλαμβάνομαι, καταλαβαίνω.
Όπως και να έχει, έτσι μπήκε το «δοκίμιο»στα Ελληνικά. Το δεύτερο «Δοκίμιο», ήταν αυτό για τη «Φιλική Εταιρεία», του Φιλήμονα.
Αυτή, η «ιδεολογική επαναστατική μπροσούρα», ήταν το τρίτο συλλογικό πολιτικό προεπαναστατικό κείμενο των Φιλογενών, που απευθυνόταν προς όλο το Γένος των Ελλήνων, μετά την «Ελληνική Νομαρχία» και το «Ρωσοαγγλογάλλο».
Το «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού», ήταν «αφιερωμένο» από τους Ε.Φ, που το έγραψαν , σε «φιλογενείς ψυχές», όπως ανέφεραν στον πρόλογο. Τα αρχικά Ε.Φ. (είτε «Εταιρεία των Φίλων» είτε «Εταιρεία του Φοίνικα»), έδειχναν ανθρώπους που ήσαν πολύ κοντά στον Καποδίστρια. Στο «Δοκίμιον περί Πατριωτισμού» του 1817, ο Ιωάννης Καποδίστριας , χαρακτηριζόταν ως, «η Κορωνίδα του Ελληνικού Γένους, ο αληθής και ζων στύλος της Πατρίδος, και το καύχημα του Γένους ολοκλήρου», «νέος Μιλιτιάδης και Θεμιστοκλής».
Ο Ε.Φ. μάλιστα έψαλε «Πολυχρόνιο», προς τον «Γενναίο και ένδοξο Άνδρα», τον «Άγιο Ιωάννη του Φοίνικα», τονίζοντας τους λαμπρούς του αγώνες, «υπέρ του Γένους». «Το όνομα σου είναι χαραγμένο στις καρδιές όλων μας , και οι αληθινοί πατριώτες Βλέπουν στο πρόσωπο σου τον δεύτερο Μιλιτιάδη και τον νέο Θεμιστοκλή», έλεγε. Αυτά, οι ιστορικοί των δολοφόνων τα ξέχασαν.
Το 1847, το Δοκίμιον περί πατριωτισμού επανεκδόθηκε στην Αθήνα λογοκριμένο και πλαστογραφημένο από κάποιον Π. Πατρικίο, χωρίς την αναφορά στον Καποδίστρια.
Εμπρός λοιπόν οι αληθινοί Πατριώτες να γιορτάσουμε τα 200 χρόνια τους ελληνικού πατριωτικού και Εθνικού Κινήματος.
Πέμπτη 3 Αυγούστου 2017
Έρχονται δυο νέα ιστορικά βιβλία του Σπύρου Χατζάρα
1. Τα 200 χρόνια του ελληνικού Πατριωτικού Κινήματος Δοκίμιο περί Πατριωτισμού των Φιλογενών του 1817
2.Οι Ρότσιλντ και οι Μασόνοι δολοφόνησαν τον Ιωάννη Καποδίστρια.
ΥΓ. Κάθε βοήθεια για να μπορέσω να τα τυπώσω δεκτή. Θα τυπωθούν ψηφιακά από 200 αντίτυπα και μετά βλέπουμε. Το αρχικό κόστος θα είναι περίπου 1300 ευρώ.Μπορείτε να κάνετε παραγγελίες από τώρα στο deltio11@gmail.com.
Το κόστος αποστολής με αντικαταβολή θα είναι 26 ευρώ και για τα δύο, και 16 ευρώ για κάθε μόνο του.
2.Οι Ρότσιλντ και οι Μασόνοι δολοφόνησαν τον Ιωάννη Καποδίστρια.
ΥΓ. Κάθε βοήθεια για να μπορέσω να τα τυπώσω δεκτή. Θα τυπωθούν ψηφιακά από 200 αντίτυπα και μετά βλέπουμε. Το αρχικό κόστος θα είναι περίπου 1300 ευρώ.Μπορείτε να κάνετε παραγγελίες από τώρα στο deltio11@gmail.com.
Το κόστος αποστολής με αντικαταβολή θα είναι 26 ευρώ και για τα δύο, και 16 ευρώ για κάθε μόνο του.
Για την 4η Αυγούστου
Άλλο ο Εθνικός Κυβερνήτης Ιωάννης Μεταξάς
και άλλο η βδελυρά συμμορία των
αργυρώνητων της 4ης Αυγούστου, του Βασιλιά και των Άγγλων
του Σπύρου Χατζάρα
Όταν κατέρρευσε το μέτωπο το 1941 , το δίδυμο της Χούντας του 36,
ο Γεώργιος με τον Πάλερετ, απέδρασε στις 23 Απριλίου με αγγλικό υδροπλάνο, (τύπου Sunderland) για την Κρήτη . Τον τρίτο, τον πραξικοπηματία Παπάγο τον άφησαν πίσω. Ο Τσουδερός, που τον πήραν μαζί τους, του άφησε το μήνυμα: «Σας αποχαιρετώ στρατηγέ, διότι δεν θα έλθετε μαζί μας. Αλλά νομίζω ότι πρέπει να υποβάλετε παραίτηση και από το αξίωμα σας και από τον στρατό, ώστε να μην ευρεθείτε στην ανάγκη να παραδώσετε το ξίφος σας εις τον εχθρό. Θα ήταν μειωτικό και δια σας».
Η υπόλοιπη «κυβέρνηση», ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Κυριάκος Βαρβαρέσος, ο Υποδιοικητής, Γεώργιος Μαντζαβίνος, και τα στελέχη της Λαζαρίδης, Λεβή και Κοσμίδης δραπέτευσαν από τα Μέγαρα με το Β. Όλγα.
Πιο δίπλα φορτώθηκαν στα «Πάνθηρ» και «Ιέραξ», οι αργυρώνητοι και ανάλγητοι των Αθηνών, η βδελυρά συμμορία, με τις γυναίκες, τα τέκνα, τις πενθερές, τις κουβερνάντες- και τα μπαούλα τους. (Ο χρυσός του ελληνικού λαού , (μαζί με τα χρυσαφικά του εράνου για τον Στρατό), που έκλεψαν ο βασιλιάς και οι Άγγλοι είχε ήδη φυγαδευτεί με τα αντιτορπιλικά «Βασιλεύς Γεώργιος Α'» και «Βασίλισσα Όλγα», την Καθαρά Δευτέρα, 3η Μαρτίου 1941).
Την επομένη, κυκλοφόρησε στην Αθήνα η προκήρυξη του Ανδρέα Κονδάκη στην οποία μεταξύ άλλων αναφερόταν: «...Οι συμμορίται της βλεδυράς 4ης Αυγούστου, εν γνώσει του αναποφεύκτου της εθνικής συμφοράς, έθεσαν εν κινδύνω αυτήν την ύπαρξιν της Ελληνικής φυλής, δολίως παρασύραντες εκ νέου την πτωχήν Ελλάδα με το μέρος των πλουτοκρατών και του Διεθνούς Εβραιομασσωνισμού... Ο δε ξένος προς την Ελληνικήν ψυχήν πρώην Βασιλεύς Γεώργιος Β’, τον οποίον δι’ εξαπατήσεως του λαού εγκατέστησεν εν Ελλάδι η διεθνής πλουτοκρατία, όστις ήθελε να παριστάνη τον Λεωνίδαν των Θερμοπυλών, αυτός εδραπέτευσε διά νυκτός εξ Αθηνών πριν ακόμη ο κίνδυνος εμφανισθή καν εις Θερμοπύλας...».
Λίγες μέρες πριν, τη νύχτα της 18ης Απριλίου, είχαν φύγει από τον Πειραιά με το «Κορινθία», ο επικεφαλής του δικτύου της Ιντέλιτζεντ Σέρβις παπα-Δημητρης Μπάλφουρ, το προσωπικό της Βρετανικής Πρεσβείας, και ο πράκτορας Ιωάννης Διάκος, ο αρχιερέας της διαφθοράς της 4ης Αυγούστου μαζί με «τα υπάρχοντά του». Στο τελωνείο της Αλεξάνδρειας , ο Ιωάννης Διάκος, πρόσωπο άγνωστο στην ημιανεξάρτητη Αίγυπτο, δυσκολεύθηκε να περάσει λόγω ενός αμύθητης αξίας θησαυρού που είχε στις αποσκευές του. Μαζί του έφερε για «προσωπική χρήση» ράβδους χρυσού, χρυσά κοσμήματα σε ποικίλα μεγέθη, διάφορα τιμαλφή, καθώς και χρυσές λίρες. Ο Αιγύπτιος τελωνειακός, επέμενε να τον ελέγξει και να καταγράψει λεπτομερώς τον αμύθητο θησαυρό του, όπως και έγινε. Ο Διάκος, ο εκτελεστής του Κορυζή, ήταν πράκτορας της Intelligence Service και Σεβάσμιος της Στοάς «Ησίοδος», στην οποία ανήκε και ο Μεταξάς.
Ο Διάκος ήταν 33ου βαθμού και ο Μεταξάς 24ου. Ο Διάκος ήταν «αρχιμάγειρος» των κρατικών προμηθειών και παρίστατο σε όλες τις κυβερνητικές συνεδριάσεις ως «μυστικοσύμβουλος» του Μεταξά. Ο Μεταξάς που γνώριζε από τον Βουλπιώτη ότι ο Διάκος ήταν διεφθαρμένος και ζητούσε μίζες, τον αποκαλούσε μεν στο στενό του κύκλο «βδέλλα» και «δουλόφρονα», αλλά δεν μπορούσε να απαλλαγεί από αυτόν. Τέκτων 33ου βαθμού, της Στοάς «Wallwood» του Λονδίνου ήταν και ο τοποτηρητής των αγγλικών συμφερόντων Γεώργιος ο Β’.
Στις τελευταίες ώρες της ελληνικής «Πομπηίας», ενώ στην Αθήνα είχε καταρρεύσει το σύμπαν, και είχε εκτελεστεί από τον Διακο ο Κορυζής , (επειδή υποστήριξε την ανακωχή,) και ο Γεώργιος είχε αναθέσει την εντολή στον Κοτζιά, η κοινή επιστολή του μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνα, του αντιστράτηγου Δεμέστιχα και του υποστράτηγου Γ. Μπάκου προς τον Τσολάκογλου με την οποία τον καλούσαν, ως αρχαιότερο, να παρακάμψει τους Πιτσίκα και Παπάγο και να αναλάβει τη διοίκηση της στρατιάς, για να ζητήσει ανακωχή, τόνιζε: «Δεν πρέπει να ανεχθώμεν να μας προδίδουν οι εν Αθήναις ανάλγητοι και αργυρώνητοι ούτε πρέπει να ανεχθώμεν το αίσχος να μας διοική ο ανόητος Κοτζιάς και να κανονίζη την τύχην της Πατρίδος και των σφαγιαζομένων τέκνων της».
Οι ρουφιάνοι της διεθνούς πλουτοκρατίας και της Στοάς του Λονδίνου, θέλουν να χρησιμοποιούν τον Ιωάννη Μεταξά, ως προκάλυμμα της δικτατορίας των Πρακτόρων, των δειλών, των αγγλοφρόνων, και των αργυρώνητων, και για αυτό τον βάζουν στο ίδιο τσουβάλι με τον Παπάγο και τον Βασιλιά.
Ο Ιωάννης Μεταξάς δεν έκανε καμιά «δικτατορία», και δεν μπορούσε να κάνει διότι δεν είχε τον έλεγχο του Στρατού. Επομένως δεν υπήρξε ποτέ «δικτατορία του Μεταξά». Δικτατορία του Βασιλιά υπήρξε, την οποία εισηγήθηκαν οι Άγγλοι, και την οποία επέβαλε δια των όπλων ο πραξικοπηματίας Παπάγος.
Ο Βασιλιάς που εξέδωσε τα δύο παράνομα διατάγματα στις 4 Αυγούστου 1936, με τα οποία καταλύθηκε ο κοινοβουλευτισμός και επιβλήθηκε η δικτατορία , δεν ενήργησε με εισήγηση του πρωθυπουργού, αλλά με εισήγηση της Αγγλικής Πρεσβείας και στηριζόταν στη δύναμη του Στρατού, δηλαδή στον Βασιλόφρονα πραξικοπηματία Παπάγο, ο οποίος είχε ήδη κάνει νέο πραξικόπημα στις 5 Μαρτίου 1936, σαν υπουργός στρατιωτικών. Τότε ο Παπάγος σαν εκπρόσωπος των τριών επιτελείων, Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας πήγε στο παλάτι και είπε στο Βασιλιά ότι οι ένοπλες δυνάμεις δε θα ανεχτούν σχηματισμό κυβέρνησης του Σοφούλη, με τις ψήφους των Κομμουνιστών βουλευτών. Επομένως το πραξικόπημα έγινε στις 5 Μαρτίου.
Στις 13 Απριλίου 1936 πέθανε αιφνιδίως από ανακοπή καρδιάς ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Δεμερτζής και ο Γεώργιος Β΄ ανέθεσε στον Ιωάννη Μεταξά την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, ο οποίος έγινε δημοκρατικά πρωθυπουργός λαμβάνοντας ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή στις 27 Απριλίου με 241 ψήφους υπέρ, 4 αποχές και 16 κατά.
Ο Γεώργιος Β’ τοποθέτησε τον πολύ-πραξικοπηματία Παπάγο ως αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού την 1η Αυγούστου 1936 με σκοπό τον απόλυτο έλεγχο του στρατεύματος κατά το επερχόμενο πραξικόπημα της 4ης Αυγούστου. Τα πραξικοπήματα του 1935 και του 1936 τα έκανε ο Παπάγος και την δικτατορία της 4ης Αυγούστου, την επέβαλαν ο βασιλιάς και η αγγλική πρεσβεία. Άλλωστε το κίνημα του 1938, που οργάνωσαν οι πράκτορες της Ιντέλιζτενς Σέρβις Μητσοτάκης και Σια, με την Συνδρομή της ΚΚΕ ΕΠΕ στην Κρήτη, ζητούσε από την κορυφή της δικτατορίας, τον Βασιλιά, να διώξει τον Μεταξά, και η αγγλική πρεσβεία με την Πάουερ οργάνωσαν την πρώτη απόπειρα ανατροπής του Μεταξά με τον άνθρωπο της Πάουερ , τον αρχιμηχανικό της ,Παπαχειλά, (τον Παππού του Alexis ) και τον προσωπικό φίλο του Σοφοκλή Βενιζέλου, Θεόδωρο Σκυλακάκη. Το σενάριο της ταυτοποίησης της Δικτατορίας με τον Μεταξά, ήταν του Βασιλιά που επέμενε με τον Τσουδερό του, ότι δεν χρειαζόταν να ανακαλέσει τα διατάγματα της 4ης Αυγούστου λόγω του θανάτου του «δικτάτορα». Οι Άγγλοι, όμως που γνώριζαν πολύ καλά τι είχαν κάνει επέμεναν, και ο Γεώργιος υπέγραψε το 1942 τις ανακλήσεις.
Ο Ιωάννης Μεταξάς ως πρωθυπουργός, δεν είχε καν τον πλήρη έλεγχο της κυβέρνησης του. Ο Μεταξάς είχε τον μερικό έλεγχο της Οικονομικής και Κοινωνικής πολιτικής, της διπλωματίας, και της αστυνομίας. Ο Στρατός και οι δαπάνες του, ανήκαν εξ ολοκλήρου στους αργυρώνητους και τους ανάλγητους. Ο Στρατός ήταν φέουδο του Βασιλιά και του Παπάγου.
Από τους υπουργούς, δικοί του άνθρωποι, ήσαν ο Μανιαδάκης, ο Θεολόγος Νικολούδης και ο Κοσμάς Μπουρμπούλης, ενώ από το Κόμμα του, τους Ελευθερόφρονες , ήσαν ο υφυπουργός Αγορανομίας υποστρατήγος Γεώργιος Ζαφειρόπουλος, ο υπουργός Σιδηροδρόμων Γεώργιος Νικολαΐδης (στρατιωτικός) και ο Σταύρος Πολυζωγόπουλος. (Ο παππούς του Πασόκου συνδικαλιστή).
Ο Ανδρέας Αποστολίδης, της Οξφόρδης, που βγήκε βουλευτής Λαρίσης με τον Μεταξά και που τον έκανε υπουργό Οικονομικών, μαζί με τον υφυπουργό Εξωτερικών Νικόλαο Μαυρουδής έκαναν διάβημα στον Μεταξά τον Σεπτέμβριο του 1940 και του ζήτησαν να παραδοθεί στην Ιταλία, ενώ λίγες μέρες πριν ο φελλός Κοτζιάς είχε συμπράξει με τον στρατηγό Πλατή για την απομάκρυνση του Μεταξά και την πρωθυπουργοποίηση του ιδίου.
H κυβέρνηση Μεταξά, χωρίς τον Μεταξά ήταν η βδελυρά συμμορία των αργυρώνητων των Αθηνών. Η Βδελυρά συμμορία της 4ης Αυγούστου, στην οποία είχε βασικό ρόλο, ο μιζαδόρος και αργυρώνητος Ιωάννης Διάκος.
Ο σεβάσμιος της Στοάς Ησίοδος.
Επομένως χρειάζεται πολύ προσοχή. Τιμούμε την Εθνικό Κυβερνήτη, αλλά δεν τιμούμε στο πρόσωπο του, τη «Βδελυρά συμμορία της 4ης Αυγούστου», τους «αργυρώνητους των Αθηνών», το Βασιλιά Γεώργιο, τον Παπάγο, τον Ιωάννη Διάκο, και τα λοιπά θλιβερά πρόσωπα της Αγγλοκρατίας.
και άλλο η βδελυρά συμμορία των
αργυρώνητων της 4ης Αυγούστου, του Βασιλιά και των Άγγλων
Όταν κατέρρευσε το μέτωπο το 1941 , το δίδυμο της Χούντας του 36,
ο Γεώργιος με τον Πάλερετ, απέδρασε στις 23 Απριλίου με αγγλικό υδροπλάνο, (τύπου Sunderland) για την Κρήτη . Τον τρίτο, τον πραξικοπηματία Παπάγο τον άφησαν πίσω. Ο Τσουδερός, που τον πήραν μαζί τους, του άφησε το μήνυμα: «Σας αποχαιρετώ στρατηγέ, διότι δεν θα έλθετε μαζί μας. Αλλά νομίζω ότι πρέπει να υποβάλετε παραίτηση και από το αξίωμα σας και από τον στρατό, ώστε να μην ευρεθείτε στην ανάγκη να παραδώσετε το ξίφος σας εις τον εχθρό. Θα ήταν μειωτικό και δια σας».
Η υπόλοιπη «κυβέρνηση», ο Διοικητής της Τραπέζης της Ελλάδος Κυριάκος Βαρβαρέσος, ο Υποδιοικητής, Γεώργιος Μαντζαβίνος, και τα στελέχη της Λαζαρίδης, Λεβή και Κοσμίδης δραπέτευσαν από τα Μέγαρα με το Β. Όλγα.
Πιο δίπλα φορτώθηκαν στα «Πάνθηρ» και «Ιέραξ», οι αργυρώνητοι και ανάλγητοι των Αθηνών, η βδελυρά συμμορία, με τις γυναίκες, τα τέκνα, τις πενθερές, τις κουβερνάντες- και τα μπαούλα τους. (Ο χρυσός του ελληνικού λαού , (μαζί με τα χρυσαφικά του εράνου για τον Στρατό), που έκλεψαν ο βασιλιάς και οι Άγγλοι είχε ήδη φυγαδευτεί με τα αντιτορπιλικά «Βασιλεύς Γεώργιος Α'» και «Βασίλισσα Όλγα», την Καθαρά Δευτέρα, 3η Μαρτίου 1941).
Την επομένη, κυκλοφόρησε στην Αθήνα η προκήρυξη του Ανδρέα Κονδάκη στην οποία μεταξύ άλλων αναφερόταν: «...Οι συμμορίται της βλεδυράς 4ης Αυγούστου, εν γνώσει του αναποφεύκτου της εθνικής συμφοράς, έθεσαν εν κινδύνω αυτήν την ύπαρξιν της Ελληνικής φυλής, δολίως παρασύραντες εκ νέου την πτωχήν Ελλάδα με το μέρος των πλουτοκρατών και του Διεθνούς Εβραιομασσωνισμού... Ο δε ξένος προς την Ελληνικήν ψυχήν πρώην Βασιλεύς Γεώργιος Β’, τον οποίον δι’ εξαπατήσεως του λαού εγκατέστησεν εν Ελλάδι η διεθνής πλουτοκρατία, όστις ήθελε να παριστάνη τον Λεωνίδαν των Θερμοπυλών, αυτός εδραπέτευσε διά νυκτός εξ Αθηνών πριν ακόμη ο κίνδυνος εμφανισθή καν εις Θερμοπύλας...».
Λίγες μέρες πριν, τη νύχτα της 18ης Απριλίου, είχαν φύγει από τον Πειραιά με το «Κορινθία», ο επικεφαλής του δικτύου της Ιντέλιτζεντ Σέρβις παπα-Δημητρης Μπάλφουρ, το προσωπικό της Βρετανικής Πρεσβείας, και ο πράκτορας Ιωάννης Διάκος, ο αρχιερέας της διαφθοράς της 4ης Αυγούστου μαζί με «τα υπάρχοντά του». Στο τελωνείο της Αλεξάνδρειας , ο Ιωάννης Διάκος, πρόσωπο άγνωστο στην ημιανεξάρτητη Αίγυπτο, δυσκολεύθηκε να περάσει λόγω ενός αμύθητης αξίας θησαυρού που είχε στις αποσκευές του. Μαζί του έφερε για «προσωπική χρήση» ράβδους χρυσού, χρυσά κοσμήματα σε ποικίλα μεγέθη, διάφορα τιμαλφή, καθώς και χρυσές λίρες. Ο Αιγύπτιος τελωνειακός, επέμενε να τον ελέγξει και να καταγράψει λεπτομερώς τον αμύθητο θησαυρό του, όπως και έγινε. Ο Διάκος, ο εκτελεστής του Κορυζή, ήταν πράκτορας της Intelligence Service και Σεβάσμιος της Στοάς «Ησίοδος», στην οποία ανήκε και ο Μεταξάς.
Ο Διάκος ήταν 33ου βαθμού και ο Μεταξάς 24ου. Ο Διάκος ήταν «αρχιμάγειρος» των κρατικών προμηθειών και παρίστατο σε όλες τις κυβερνητικές συνεδριάσεις ως «μυστικοσύμβουλος» του Μεταξά. Ο Μεταξάς που γνώριζε από τον Βουλπιώτη ότι ο Διάκος ήταν διεφθαρμένος και ζητούσε μίζες, τον αποκαλούσε μεν στο στενό του κύκλο «βδέλλα» και «δουλόφρονα», αλλά δεν μπορούσε να απαλλαγεί από αυτόν. Τέκτων 33ου βαθμού, της Στοάς «Wallwood» του Λονδίνου ήταν και ο τοποτηρητής των αγγλικών συμφερόντων Γεώργιος ο Β’.
Στις τελευταίες ώρες της ελληνικής «Πομπηίας», ενώ στην Αθήνα είχε καταρρεύσει το σύμπαν, και είχε εκτελεστεί από τον Διακο ο Κορυζής , (επειδή υποστήριξε την ανακωχή,) και ο Γεώργιος είχε αναθέσει την εντολή στον Κοτζιά, η κοινή επιστολή του μητροπολίτη Ιωαννίνων Σπυρίδωνα, του αντιστράτηγου Δεμέστιχα και του υποστράτηγου Γ. Μπάκου προς τον Τσολάκογλου με την οποία τον καλούσαν, ως αρχαιότερο, να παρακάμψει τους Πιτσίκα και Παπάγο και να αναλάβει τη διοίκηση της στρατιάς, για να ζητήσει ανακωχή, τόνιζε: «Δεν πρέπει να ανεχθώμεν να μας προδίδουν οι εν Αθήναις ανάλγητοι και αργυρώνητοι ούτε πρέπει να ανεχθώμεν το αίσχος να μας διοική ο ανόητος Κοτζιάς και να κανονίζη την τύχην της Πατρίδος και των σφαγιαζομένων τέκνων της».
Οι ρουφιάνοι της διεθνούς πλουτοκρατίας και της Στοάς του Λονδίνου, θέλουν να χρησιμοποιούν τον Ιωάννη Μεταξά, ως προκάλυμμα της δικτατορίας των Πρακτόρων, των δειλών, των αγγλοφρόνων, και των αργυρώνητων, και για αυτό τον βάζουν στο ίδιο τσουβάλι με τον Παπάγο και τον Βασιλιά.
Ο Ιωάννης Μεταξάς δεν έκανε καμιά «δικτατορία», και δεν μπορούσε να κάνει διότι δεν είχε τον έλεγχο του Στρατού. Επομένως δεν υπήρξε ποτέ «δικτατορία του Μεταξά». Δικτατορία του Βασιλιά υπήρξε, την οποία εισηγήθηκαν οι Άγγλοι, και την οποία επέβαλε δια των όπλων ο πραξικοπηματίας Παπάγος.
Ο Βασιλιάς που εξέδωσε τα δύο παράνομα διατάγματα στις 4 Αυγούστου 1936, με τα οποία καταλύθηκε ο κοινοβουλευτισμός και επιβλήθηκε η δικτατορία , δεν ενήργησε με εισήγηση του πρωθυπουργού, αλλά με εισήγηση της Αγγλικής Πρεσβείας και στηριζόταν στη δύναμη του Στρατού, δηλαδή στον Βασιλόφρονα πραξικοπηματία Παπάγο, ο οποίος είχε ήδη κάνει νέο πραξικόπημα στις 5 Μαρτίου 1936, σαν υπουργός στρατιωτικών. Τότε ο Παπάγος σαν εκπρόσωπος των τριών επιτελείων, Στρατού, Ναυτικού και Αεροπορίας πήγε στο παλάτι και είπε στο Βασιλιά ότι οι ένοπλες δυνάμεις δε θα ανεχτούν σχηματισμό κυβέρνησης του Σοφούλη, με τις ψήφους των Κομμουνιστών βουλευτών. Επομένως το πραξικόπημα έγινε στις 5 Μαρτίου.
Στις 13 Απριλίου 1936 πέθανε αιφνιδίως από ανακοπή καρδιάς ο υπηρεσιακός πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Δεμερτζής και ο Γεώργιος Β΄ ανέθεσε στον Ιωάννη Μεταξά την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, ο οποίος έγινε δημοκρατικά πρωθυπουργός λαμβάνοντας ψήφο εμπιστοσύνης από την Βουλή στις 27 Απριλίου με 241 ψήφους υπέρ, 4 αποχές και 16 κατά.
Ο Γεώργιος Β’ τοποθέτησε τον πολύ-πραξικοπηματία Παπάγο ως αρχηγό του Γενικού Επιτελείου Στρατού την 1η Αυγούστου 1936 με σκοπό τον απόλυτο έλεγχο του στρατεύματος κατά το επερχόμενο πραξικόπημα της 4ης Αυγούστου. Τα πραξικοπήματα του 1935 και του 1936 τα έκανε ο Παπάγος και την δικτατορία της 4ης Αυγούστου, την επέβαλαν ο βασιλιάς και η αγγλική πρεσβεία. Άλλωστε το κίνημα του 1938, που οργάνωσαν οι πράκτορες της Ιντέλιζτενς Σέρβις Μητσοτάκης και Σια, με την Συνδρομή της ΚΚΕ ΕΠΕ στην Κρήτη, ζητούσε από την κορυφή της δικτατορίας, τον Βασιλιά, να διώξει τον Μεταξά, και η αγγλική πρεσβεία με την Πάουερ οργάνωσαν την πρώτη απόπειρα ανατροπής του Μεταξά με τον άνθρωπο της Πάουερ , τον αρχιμηχανικό της ,Παπαχειλά, (τον Παππού του Alexis ) και τον προσωπικό φίλο του Σοφοκλή Βενιζέλου, Θεόδωρο Σκυλακάκη. Το σενάριο της ταυτοποίησης της Δικτατορίας με τον Μεταξά, ήταν του Βασιλιά που επέμενε με τον Τσουδερό του, ότι δεν χρειαζόταν να ανακαλέσει τα διατάγματα της 4ης Αυγούστου λόγω του θανάτου του «δικτάτορα». Οι Άγγλοι, όμως που γνώριζαν πολύ καλά τι είχαν κάνει επέμεναν, και ο Γεώργιος υπέγραψε το 1942 τις ανακλήσεις.
Ο Ιωάννης Μεταξάς ως πρωθυπουργός, δεν είχε καν τον πλήρη έλεγχο της κυβέρνησης του. Ο Μεταξάς είχε τον μερικό έλεγχο της Οικονομικής και Κοινωνικής πολιτικής, της διπλωματίας, και της αστυνομίας. Ο Στρατός και οι δαπάνες του, ανήκαν εξ ολοκλήρου στους αργυρώνητους και τους ανάλγητους. Ο Στρατός ήταν φέουδο του Βασιλιά και του Παπάγου.
Από τους υπουργούς, δικοί του άνθρωποι, ήσαν ο Μανιαδάκης, ο Θεολόγος Νικολούδης και ο Κοσμάς Μπουρμπούλης, ενώ από το Κόμμα του, τους Ελευθερόφρονες , ήσαν ο υφυπουργός Αγορανομίας υποστρατήγος Γεώργιος Ζαφειρόπουλος, ο υπουργός Σιδηροδρόμων Γεώργιος Νικολαΐδης (στρατιωτικός) και ο Σταύρος Πολυζωγόπουλος. (Ο παππούς του Πασόκου συνδικαλιστή).
Ο Ανδρέας Αποστολίδης, της Οξφόρδης, που βγήκε βουλευτής Λαρίσης με τον Μεταξά και που τον έκανε υπουργό Οικονομικών, μαζί με τον υφυπουργό Εξωτερικών Νικόλαο Μαυρουδής έκαναν διάβημα στον Μεταξά τον Σεπτέμβριο του 1940 και του ζήτησαν να παραδοθεί στην Ιταλία, ενώ λίγες μέρες πριν ο φελλός Κοτζιάς είχε συμπράξει με τον στρατηγό Πλατή για την απομάκρυνση του Μεταξά και την πρωθυπουργοποίηση του ιδίου.
H κυβέρνηση Μεταξά, χωρίς τον Μεταξά ήταν η βδελυρά συμμορία των αργυρώνητων των Αθηνών. Η Βδελυρά συμμορία της 4ης Αυγούστου, στην οποία είχε βασικό ρόλο, ο μιζαδόρος και αργυρώνητος Ιωάννης Διάκος.
Ο σεβάσμιος της Στοάς Ησίοδος.
Επομένως χρειάζεται πολύ προσοχή. Τιμούμε την Εθνικό Κυβερνήτη, αλλά δεν τιμούμε στο πρόσωπο του, τη «Βδελυρά συμμορία της 4ης Αυγούστου», τους «αργυρώνητους των Αθηνών», το Βασιλιά Γεώργιο, τον Παπάγο, τον Ιωάννη Διάκο, και τα λοιπά θλιβερά πρόσωπα της Αγγλοκρατίας.
ΑΥΓΟΥΣΤΟΣ ΚΑΙΡΟΣ ΓΙΑ ΔΙΑΒΑΣΜΑ! ΑΓΟΡΑΣΤΕ ΤΗΝ ΤΕΤΡΑΦΑΡΜΑΚΟ ΤΟΥ ΧΑΤΖΑΡΑ
Τα 4 βιβλία του Σπύρου Χατζάρα
μόνο με 50 Ευρώ.
«Η Επανάσταση των Φιλογενών»+ «Η Κόκκινη Συμφωνία και οι Περιούσιοι ΑΘΕΑΤΟΙ» + « Το Εβραϊκό Ζήτημα»+ «ΕΑΜ -ΕΛΑΣ- ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ» , μόνο με 50 Ευρώ, μαζί με τα έξοδα αποστολής με τα ΕΛΤΑ.
-«Η Επανάσταση των Φιλογενών». Πως ο Πατριώτης Καποδίστριας οργάνωσε την Παλιγγενεσία του 1821 και πως οι μασόνοι και οι Εβραίοι στην υπηρεσία της Αγγλίας και των Ρότσιλντ ξεπούλησαν την Ελλάδα και τους Έλληνες.
-«ΕΑΜ -ΕΛΑΣ- ΜΕΛΙΓΑΛΑΣ». Πως η SoE και η χρυσές λίρες δημιούργησαν το ΕΑΜ-ΕΛΑΣ, γιατί η Αγγλία δολοφόνησε τον Μεταξά και κατέστρεψε την Ελλάδα.
- «Η Κόκκινη Συμφωνία και οι Περιούσιοι ΑΘΕΑΤΟΙ». Ποιοι και γιατί προκάλεσαν τον Παγκόσμιο Πόλεμο και ποιοι είναι η παγκόσμια Διακυβέρνηση.
-« Το Εβραϊκό Ζήτημα», το βιβλίο του Γκέμπελς για το Ολοκαύτωμα του Γερμανικού λαού στα χέρια των όπου Γης και Πατρίς.
Παραγγελίες στο deltio11@gmail.com
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
.png)
