Του Σπύρου Χατζάρα
Τα συλλαλητήρια της Αθήνας και της Θεσσαλονίκης κατά της πολιτικής για το μακεδονικό των νέο-Εφιαλτών συντρόφων, Τσιπρά, Κοτζιά, και Τζώνυ Γουώκερ , το έδειξαν και οι τελευταίες δημοσκοπήσεις το επιβεβαίωσαν.
Ο σύντροφος Αλεξ Χαβαναγκίλα και το Σκυλολόι του, παρά τις χιλιάδες ρουσφέτια, τεμπέληδων και χαραμοφάηδων «αριστερών», και παρά την κατοχύρωση της μουστιάς και την ελεύθερη διακίνηση ναρκωτικών έχει πέσει στο 15%. Καταρρέει. «Ολίγη φιλοτιμία, και η νίκη βεβαία.
Μικρός σπινθήρ Πατριωτισμού, και η γενική και μερική ευδαιμονία βεβαιότατη», όπως έλεγε και το Πατριωτικό Δοκίμιο.
Οι Συριζορουφιάνοι είναι περίπου στο 16,78 % του Μαΐου του 2012, μόνο που τότε ανέβαιναν αλλά τώρα πέφτουν. Μπορεί και να είναι 15,3%.
Το καλό είναι ότι η απογοήτευση των πολλών από την έμπορο Ελπίδας, και χασισέμπορο, και πρεζέμπορο, ξαναδημιούργησε τον «κενό πολιτικό χώρο», που εκφράστηκε το 2012 με τους Ημιανεξάρτητους και τον Καρατζατούμπα. Οι δεξιοί νοικοκυραίοι που εγκατέλειψαν τους Φιλελέ, δεν λένε να ξαναγυρίσουν.
Οι δημοσκοπήσεις δίνουν στους Φιλελέ του Κούλη Μαρέβα, και του Μπουμπούκου Νοβάρτις, 21,5% , μπορεί και 22%.
Από τη στασιμότητα του Κούλη Μαρέβα Χαβαναγκίλα, βλέπω να ξαναδημιουργείται δημοκοπικά, ο χώρος για ένα δεξιό ρεύμα, ανάμεσα στους ευρω-φιλελέ και τη Χρυσή Αυγή, που θα απορροφήσει και τους απογοητευμένους θαυμαστές του Τζώνυ Γουώκερ.
Η Χρυσή Αυγή, είναι όντως γύρω από το 10% , η Φώφη με την παρέα της, θα άνοιγε σαμπάνιες αν έβλεπε 7% και ο σύντροφος Κουτσούμπας με 5%, θα έστελνε και λουλούδια στον τάφο του Χαρίλαου.
Οι Ημιανεξάρτητοι της Πρεσβείας είναι στα Τάρταρα, όπως και η Ένωση Φραπέδων,
Η «αδιευκρίνιστη» ψήφος είναι 30-35% .Από το 30-35% των «αστάθμητων»,
η συμμορία των ΕΚΟΥΜΟΥ δεν εχει να περιμένει τίποτα, και ας λέει ο ψευφαναράς ότι το Colpo de Fava με τη Νοβάρτις έδωσε πόντους στην κυβέρνηση και ότι , «μόνο το 9% θεωρεί την εξωτερική πολιτική ως το μεγαλύτερο πρόβλημα». Δύσκολο να δεχτείς μια τέτοια «εικόνα».
Οι «Υπόλοιποι», οι «αδιευκρίνιστοι» , οι «αναποφάσιστοι», δεν σκέπτονται αν θα ξαναψηφίσουν την Τασία, την κυρία με τα Ντολμαδάκια, την κυρία από την Νέα Υόρκη με το ενοίκιο των χιλίων ευρώ και το σύντροφο Νίκο Καρανίκα, αλλά πως θα στείλουν καλύτερα και γρηγορότερα στο διάολο τον «Άλεξ Χαβαναγκίλα» και τους συντρόφους του.
Σε αυτούς πρέπει να δώσουμε απαντήσεις και Κίνητρα και προπαντός συσπείρωση. Ενότητα και Αγώνα.
Να προτείνουμε Κάθαρση, τιμωρία των Διεφθαρμένων, και των Εθνικά Ανάξιων.
Πρέπει να είναι ξεκάθαρο οτι όλο το «προδοτικό τόξο», (εκσυγχρονιστές, μεταρρυθμιστές , κλέφτες, ομοφυλόφιλοι, οικολόγοι, Μπουτάρηδες Καμίνηδες, και Cia ), θα παέι κατευθείαν σε λαοδικεία. Όχι σε «Ανακριτικές» και «εξεταστικές; Επιτροπές». Σε «λαοδικεία» όπως εκείνα του συντρόφου Δημητρόφ στη Βουλγαρία.
Η Ελλάδα, θα ξεβρομίσει απ' όλα τα ερπετά.
Ο σ.Τσιπρά, ο σ. Κοτζιάς και ο Τζώνυ Γουώκερ , το ζεύγος των λυμεώνων του Ιδρυματος Λεβί, η Τασία και όλοι νέο-Εφιάλτες της Βουλής θα πρέπει να ξέρουν ότι λίαν προσεχώς θα δικαστούν για εθνική αναξιότητα.
Η εθνική αναξιότητα αποτελεί στην Ελλάδα «ιδιότυπο αδίκημα», που προσδιορίστηκε με τη Έκτη και τη Δωδέκατη Συντακτική Πράξη του 1945 και με τον Α.Ν. 5333/1945 και τους νόμους 217, 271, 295 και 332 του 1945 με τους οποίους και προσδιορίζονταν επακριβώς η υπόσταση των εγκλημάτων της εθνικής αναξιότητας.
Σύμφωνα με τον νόμο τιμωρούνται: «Όσοι κατέχοντες δημόσια θέση έγιναν συνειδητά όργανα του (τοκογλύφου) εχθρού ή διευκόλυναν το έργο του.Όσοι έγιναν συνειδητά όργανα του (τοκογλύφου) εχθρού προς διάδοση της προπαγάνδας αυτού.
Όσοι προέβησαν σε πράξεις βίας κατά Ελλήνων ένεκα δράσης αυτών κατά του εχθρού. Όσοι διετέλεσαν αρχηγοί ή οδηγοί κινήσεων κατά της ακεραιότητας της χώρας.Όσοι δια της οικονομικής τους συνεργασίας με τον εχθρό προκάλεσαν ζημιές στον ελληνικό λαό, , ή αποκόμισαν οικονομικά οφέλη από τον εχθρό.
Όσοι συνεργάσθηκαν με τον εχθρό κατά τρόπο ανάξιο Έλληνος πολίτη και έθιξαν την εθνική αξιοπρέπεια».
Δηλαδή ο Τσιπρά, οι υπουργοί του, οι βουλευτές του, οι δήμαρχοί του, οι Καρανίκες του, οι ρουφιανοδημοσιογράφοι, οι Συριομπάτσοι, οι Συριζοδικαστές. Όλοι
Έστι Δίκης Οφθαλμός!
Ο εθνικά ανάξιος Τσιπρά είναι ένοχος για τα αδίκημα της «εξαπάτησης του λαού» και πρέπει να τιμωρηθεί και για αυτό.
Στην αρχαία Αθήνα θα τον είχαν εκτελέσει !
Η υπέροχη έννοια του πολιτικού αδικήματος της «εξαπάτησης του λαού» , λειτουργούσε στην Αθηναϊκή Δημοκρατία του Περικλή και είναι πολιτικά, ηθικά και νομικά, αξεπέραστη.
Μ’ αυτό το αδίκημα , καταδικάστηκε σε θάνατο, από την Εκκλησία του Δήμου,
ο στρατηγός Μιλτιάδης, επειδή έπεισε τους Αθηναίους το 489 πΧ να του χορηγήσουν 70 πλοία, προκειμένου να καταλάβει την Νάξο και την Πάρο. Και την μεν Νάξο την κατέλαβε αλλά απέτυχε να καταλάβει την Πάρο ύστερα από 26 μέρες πολιορκίας.
Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα κατηγορήθηκε από τον Ξάνθιππο, για εξαπάτηση του λαού και ότι έκανε την εκστρατεία για προσωπικούς λόγους και για ίδιο όφελος. εναντίον της Πάρου.
Ο Μιλιτιάδης, ο νικητής του Μαραθώνα, καταδικάστηκε αρχικά σε θάνατο, αλλά μετά η ποινή μετατράπηκε σε πρόστιμο 50 ταλάντων, που ο Μιλτιάδης δεν μπόρεσε να πληρώσει, και για αυτό , κλείστηκε στη φυλακή, όπου πέθανε λίγο αργότερα από γάγγραινα. Το πρόστιμο πληρώθηκε από τον γιο του τον Κίμωνα.
Ο Μιλιτιάδης καταδικάστηκε σε θάνατο επειδή δεν τήρησε τις υποσχέσεις που έδωσε στους Αθηναίους. Εάν ίσχυε σήμερα ο νόμος της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, της μητέρας της Δημοκρατίας θα είχε εκτελεστεί ο Αβάπτιστος, και θα όδευε ήδη για το Κώνειο και ο Τσιπρά.
Προτείνω λοιπόν , άμεσο «υπερκομματικό δημοψήφισμα», για την άμεση θέσπιση του νόμου για την ποινικοποίηση αναδρομικά της «εξαπάτησης του λαού», και επαναφορά της θανατικής καταδίκης.
Για να εκτελεστούν αναδρομικά, οι πολιτικοί απατεώνες που εξαπάτησαν τον λαό, όπως ο Αβάπτιστος και ο Οβριόπουλος. Όπως εκτελέστηκαν οι έξι. Μόνον έτσι θα σωθεί η Ελλάδα του μέλλοντος.
Επίσης , πρέπει να θεσπιστεί νόμος περί κατάσχεσης και δημεύσεως των παράνομα αποκτηθέντων περιουσιακών στοιχείων των καθαρμάτων και των λαμόγιων που εκμεταλλεύτηκαν τη φτώχια του λαού.
Σπυρίδων Χατζάρας
Τετάρτη 28 Φεβρουαρίου 2018
Δευτέρα 26 Φεβρουαρίου 2018
Μάχου όχι υπέρ πίστεως και πατρίδος αλλά υπέρ του Λονδίνου
Πως, η Εθνική Επανάσταση των Ελλήνων, μετατράπηκε με την
του Σπύρου Χατζάρα
Η Επανάσταση από τη Μολδοβλαχία, κηρύχτηκε από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, στις 23 Φεβρουαριου/7Μαρτίου 1821, κατά την Κυριακάτικη Λειτουργία στο Ιάσιο. Την επομένη, δηλαδή τη Δευτέρα στις 24 Φεβρουαρίου/8 Μαρτίου ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κυκλοφόρησε από το Ιάσιο την επαναστατική του προκήρυξη, προς το «Πανελλήνιο», με τίτλο , «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος», με την οποία καλούσε τους φίλους της Πατρίδος στα Όπλα, («Εις τα όπλα λοιπόν φίλοι η Πατρίς Μάς Προσκαλεί!»), και την οποία κοινοποίησε στις ευρωπαϊκές Αυλές, υποσχόμενος «Σύνταγμα» και «Εκλογές».
Μετά την πρώτη προς το «Πανελλήνιον» προκήρυξη, ο Υψηλάντης εξέδωσε αυθημερόν και δευτέρα «προς τους Αδελφούς της Εταιρίας των Φιλικών» , και Τρίτη προς τους «εν Βλαχία και Μολδαυΐα Ελληνας», με τίτλο, «Εν τούτω Νίκα». Οι προκηρύξεις αυτές πολιτικά και συντακτικά αποτελούσαν παιδιά του πατριωτικού Δοκιμίου και της Ελληνικής Νομαρχίας.
Ωστόσο η Πολεμική Προκήρυξη «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος», δεν εκανε ούτε μία αναφορά στην λέξη Τούρκος, ή Οθωμανός, και προσπαθούσε να συνδεσει τη ελληνική επανάσταση όχι με την άλωση της Πόλης και τον παλιολόγο αλλά με τους καρμπονάρους της Νάπολης και τους «Συνταγματικούς» της Μαδρίτης.
Το πολιτικό μέλλον της Ελευθέρας Ελλάδος συζητήθηκε για πρώτη φορά από την παρέα των συνωμοτών-επαναστατών που ετοίμαζε από τα Επτάνησα την απελευθέρωση στο πλαίσιο του Ρωσο-τουρκικού πολέμου του 1806.
Τότε κατά την σύνταξη του Ελληνικού Μανιφέστου, της Ελληνικής Νομαρχίας, τεθηκαν τα ζητήματα αν το ελεύθερο κράτος θα ήταν Δημοκρατία, αν θα είχε βασιλιά και ποιον, αν θα είχε Σύνταγμα και ποιο, αν θα ήταν ανεξάρτητο ή αυτόνομη ηγεμονία υπό την κηδεμονία άλλης δύναμης και ποιας.
Η συζήτηση των «Φιλογενών» που περιελάμβαναν και αριστοκράτες όπως ο Καποδίστριας και «Γιακωβίνους» δεν κατέληξε σε συμφωνία, και το άφησαν για αργότερα.
Στην «Ελληνική Νομαρχία» διατυπώθηκε μια αμφίσημη θέση στο ζήτημα της Δημοκρατίας και της Αριστοκρατίας μετά τη Νίκη της επανάστασης. «Η Νομαρχία, αδελφοί μου –έγραφε- ευρίσκεται τόσον εις τη δημοκρατία καθώς και εις την αριστοκρατία, αι οποίαι εις άλλο δεν διαφέρουν, ειμή μόνον. ότι η μεν δημοκρατία κλίνει εις την αναρχία, η δε αριστοκρατία εις την ολιγαρχία.
Επειδή όμως και εις τας δύο αυτάς διοικήσεις σώζεται η ελευθερία, η εκλογή είναι αδιάφορος. Όθεν, κατά το πλήθος του λαού και κατά το κλίμα ποτέ μεν προτιμάται η μίαν, ποτέ δε η άλλη». Αυτός ήταν ένας συμβιβασμός, του οποίου η πολιτική βάση διατυπωνόταν ήδη από τον Θούριο. (στίχ. 27, «γιατί κ' η αναρχία ομοιάζει την σκλαβιά») .
Το «Ελληνικό Μανιφέστο», επεξηγούσε ότι, «εις την αναρχίαν ελεύθεροι είναι μόνον οι ισχυρότεροι, εις την Μοναρχία εις, ουδείς εις την Τυραννίαν και όλοι εις την ΝΟΜΑΡΧΙΑΝ». Επομένως ελευθερία υπάρχει και εις την «Δημοκρατία» και εις την Αριστοκρατία, αρκεί να υπάρχει «Νομαρχία», αφού, «Ελευθερία είναι η υπακοή εις τους νόμους», τους οποίους οι πολίτες «διέταξαν οι ίδιοι, έτσι ώστε, «υπακούοντάς τους ο καθείς υπακούει εις την θέλησίν του και είναι ελεύθερος».
Το ίδιο θέμα το συζητούσαν για εβδομάδες, την άνοιξη του 1820, στην Αγ. Πετρούπολη, όταν ο Καποδίστριας προσέφερε το ελληνικό στέμμα , στον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Στην ομάδα με την οποία συζητούσε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης ήσαν, τα αδέλφια του, ο Γεώργιος , (που διέμενε επίσης στην Αγ. Πετρούπολη) και ο Νικόλαος, που είχε ανέβη από την Οδησσό, μαζί με τους Κωνσταντίνο Κατακάζη και Γ. Λασσάνη, ο εξάδελφος του και πολιτικός του σύμμαχος, Ιωάννης Μάνος , ο γιατρός από την Οδησσό, Πέτρος Ηπίτης, που ήταν ήδη «Φιλογενής» από το 1816, και ο οποίος αργότερα συνόδευσε τον Υψηλάντη μαζί με τον Ξάνθο και τον Μάνο στο ταξίδι στη Μόσχα, αναλαμβάνοντας αμέσως μετά, τον ρόλο του «Αποστόλου των Εθνών» της Επανάστασης, και ο οποίος κουράριζε τον Αλ. Υψηλάντη.
Ο Υψηλάντης έφυγε από την Αγία Πετρούπολη ως μέλλων βασιλεύς των Ελλήνων.
Η Ουσία της Παλιγγενεσίας ήταν ο Έλληνας βασιλιάς, που δεν θα άφηνε περιθώρια για Όθωνες , Λεοπόλδους και Γκλίξμπουργκ. Και ο Υψηλάντης ήταν από Βασιλική Γενιά.
Στο Κείμενο της επαναστατικής προκήρυξης που εξέδωσε και με το οποίο καλούσε εκ μετπυς της πατρίδος τους Έλληνες στα Όπλα, θα έπρεπε Αυτός, ως κληρονόμος των Παλαιολόγων και των Κομνηνών, εκφράζοντας την συνέχεια, να ομιλήσει εκ μέρους του Έθνους. Ακριβώς, όπως μίλησε ο Κολοκοτρώνης στον Χάμιλτον. «Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε. Η φρουρά του είχε παντοτινόν πόλεμον με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήταν πάντοτε ανυπότακτα». Στην προκήρυξη προς του Έλληνες της Μολδοβλαχίας αυτή η λογική της «Συνέχειας» εκφράστηκε πλήρως.’
Ο Υψηλάντης μίλησε σαν τον Μέγα Κωνσταντίνο. «Εν τούτω Νίκα». Ιδού η φίλη ημών πατρίς Ελλάς ανυψώνει μετά Θριάμβου τας προπατορικάς της σημαίας! Ο Μωρέας, η Ηπειρος, η Θεσσαλία, η Σερβία, ή Βουλγαρία, τα νησιά του αρχιπελάγους, εν ενί λόγω η Ελλάς άπασα έπιασε τα όπλα, δια να αποτινάξη τον βαρύν ζυγόν των βαρβάρων, και ενατενίζουσα εις το μόνον νικητήριο όπλον των ορθοδόξων, τον τίμιον λέγω και ζωοποιόν Σταυρόν, κράζει μεγαλοφώνως υπό την προστασίαν μεγάλης και κραταιάς Δυνάμεως: Εν τούτω τω σημείω νικώμεν! Ζήτω η ελευθερία!»
Τα κείμενα αυτά ήταν έτοιμα από καιρό. Δεν γράφτηκαν στο πόδι.
Αντίθετα «στο πόδι» συμπληρώθηκε η προκήρυξη, «Μάχου υπέρ Πίστεως και πατρίδος», η οποία απέκτησε μεγάλη Ιακωβίνικη Επιρροή.
Για χρόνια μελετώ και προσπαθώ να εντοπίσω τα πρόσωπα που επέφεραν τις καταστροφικές αλλαγές.
Η ευθύνη βεβαίως είναι του Αλέξανδρου Υψηλάντη που την υπέγραψε και των αδελφών του.
Η προκήρυξη ξεκίναγε "στραβά", με τον παραλληλισμό με τις ευρωπαϊκές επαναστάσεις. « Πρὸ πολλοῦ οἱ λαοὶ τῆς Εὐρώπης, πολεμοῦντες ὑπὲρ τῶν ἰδίων Δικαιωμάτων καὶ ἐλευθερίας αὐτῶν, μᾶς ἐπροσκάλουν εἰς μίμησιν, αὐτοί, καίτοι ὁπωσοῦν ἐλεύθεροι, ἐπροσπάθησαν ὅλαις δυνάμεσι νὰ αὐξήσωσι τὴν ἐλευθερίαν, καὶ δι’ αὐτῆς πᾶσαν αὐτῶν τὴν Εὐδαιμονίαν». Ενώ στην προκήρυξη για τους Ελληνες ανεφερε απλά, «μετά τόσων αιώνων οδύνας απλώνει πάλιν ο Φοίνιξ της Ελλάδος μεγαλοπρεπώς τας πτέρυγας του, και προσκαλεί υπό την σκιάν αυτού τα γνήσια και ευπειθή τέκνα της!».
Στην προκήρυξη "Μάχου υπέρ Πίστεως και πατρίδος", δεν υπάρχει ο Φοίνιξ της Ελλάδος αλλά η Γαλλική Επανάσταση.
Η Ελληνική Επανάσταση ηταν εθνικοαπελευθερωτική δεν ήταν ταξική δια την «Ευδαιμονίαν».
Και λίγες γραμμές πιο κάτω, αναφέρεται στους «διεθνιστές γάλλους και γερμανούς του Ναπολέοντα» τους οποίους είχαν σκεφτεί να προσλάβουν, αλλά αυτό δεν ειχε καμιά θέση στην διακοίνωση προς τον Τσάρο.
«Πολλοὶ ἐκ τούτων φιλελεύθεροι θέλουσιν ἔλθη, διὰ νὰ συναγωνισθῶσι μὲ ημᾶς».
Πιο κάτω ανέφερε το αυτονόητο. « Εἶναι καιρὸς νὰ ἀποτινάξωμεν τὸν ἀφόρητον τοῦτον Ζυγόν, νὰ ἐλευθερώσωμεν τὴν Πατρίδα, νὰ κρημνίσωμεν ἀπὸ τὰ νέφη τὴν ἡμισέληνον νὰ ὑψώσωμεν τὸ σημεῖον, δι’ οὗ πάντοτε νικῶμεν! λέγω τὸν Σταυρόν, καὶ οὕτω νὰ ἐκδικήσωμεν τὴν Πατρίδα, καὶ τὴν Ὀρθόδοξον ἡμῶν Πίστιν ἀπὸ τὴν ὰσεβῆ τῶν ἀσεβῶν Καταφρόνησιν. Μεταξὺ ἡμῶν εὐγενέστερος εἶναι, ὅστις ἀνδρειοτέρως ὑπερασπισθῆ τὰ δίκαια τῆς Πατρίδος, καὶ ὠφελιμοτέρως τὴν δουλεύση». Αυτό ηταν το ετοιμο και κείμενο.
Και ξαφνικά παρενεβλήθη εντελώς άσχετα το εδάφιον περί εκλογών και Συντάγματος, που κατεσρεψε τον Υψηλάντη και την Επανάσταση.
«Τὸ ἔθνος συναθροιζόμενον θέλει ἐκλέξη τοὺς Δημογέροντάς του, καὶ εἰς τὴν ὕψιστον ταύτην Βουλὴν θέλουσιν ὑπείκει ὅλαι μας αἱ πράξεις.»
Η προκήρυξη συνέχιζε ομαλά λέγοντας:
«Ἂς κινηθῶμεν λοιπὸν μὲ ἕν κοινὸν φρόνιμα, οἱ πλούσιοι ἂς καταβάλωσιν μέρος τῆς ἰδίας περιουσίας, οἱ ἱεροὶ ποιμένες ἂς ἐμψυχώσωσι τὸν λαὸν μὲ τὸ ἴδιόν των παράδειγμα, καὶ οἱ πεπαιδευμένοι ἂς συμβουλεύσωσιν τα ωφέλιμα».
Αν την ξαναδιαβάσουμε χωρίς την παράγραφο των εκλογών και της αγγλικής «Συνταγματικής Δημοκρατίας», αμέσως καταλαβαίνουμε ότι αυτό το εδάφιο είναι «μπάλωμα».
Αλλά, ήταν εκτός τόπου και χρόνου.
Στις 24 φεβρουαρίου/8 Μαρτίου 1821, η Ελλάδα δεν χρειαζόταν προκήρυξη εκλογών για την εθνοσυνέλευση της «Δημοκρατίας του Μάιντς», αλλά ένα Εθνάρχη, που θα ομιλούσε εκ μέρους του Έθνους.
Λίγο πιο κάτω η προκήρυξη έλεγε: «Ποῖοι μισθωτοὶ καὶ χαῦνοι δοῦλοι τολμοῦν να αντιπαραταχθώσιν ἀπέναντι λαοῦ, πολεμοῦντος ὑπὲρ τῆς ἰδίας ἀνεξαρτησίας; Μάρτυρες οἱ Ἡρωικοὶ ἀγῶνες τῶν προπατόρων μας».
Σε αυτό προστέθηκε « Μάρτυς ἡ Ἰσπανία, ἥτις πρώτη καὶ μόνη κατετρόπωσε τὰς ἀηττήτους φάλαγκας ἑνὸς τυράννου».
Η Ισπανία δεν αναφερόταν για τον πόεμο της Ιβηρικής αλλά για την εξέγερση του «Φιλελευθερου» τέκνου των Ρότσιλντ, στρατηγού Ραφαέλ ντελ Ριέγκο, που πήρε «Φιλελεύθερο Σύνταγμα» από τον Φερδινάνδο, και δανεικά από το Λονδίνο.
Το κλείσιμο της προκήρυξης με του «Τυραννοκτόνους» μπλα-μπλά, κλπ, ηταν επίσης εμβόλιμη, (τσόντα), διότι οι Ελληνες δεν εξηγέρθησαν εναντίον του πολιτεύματος αλλά εναντίον του κατακτητή.
Εάν δηλαδή ο Τούρκος είχε συνταγματική μοναρχία και πολίτευμα «μέγκλα»,
( made in England), ο Έλληνες θα έπρεπε να είναι ευτυχείς;
Συμπερασματικά διαπιστώνω ότι εις τον κύκλο περί τον Αρχηγό, έδρασε κάποιος «άγγλος πράκτορας», που πήρε μαζί του τα φοιτηταριά Ιακωβινάκια, και παρέσυραν, τον Αλέξανδρο, που δέχτηκε να βάλει την υπογραφή του κάτω από μια καρμπονάρικη προκήρυξη που στον έστειλε στην αυστριακή φυλακή και καταδίκασε την ελληνική Επανάσταση. Και επιμένω ότι τα σημεία που εντοπίζω προστέθηκαν την τελευταία στιγμή γιατί είναι άσχετα με όλα τα μέχρι τότε δημοσιευμένα κείμενα.
Ο Υψηλάντης επαναστάτησε με την προκήρυξη αυτή όχι κατά του Σουλτάνου αλλά κατά του Τσάρου.
ΥΓ. Ο «Τάταρος», (Ταχυδρόμος)) που μετέφερε προς τον Καποδίστρια και τον Τσάρο που ήσαν στο Τροπάου, την προκήρυξη και την παραίτηση του Υψηλάντη από το ρωσικό στρατό, πέρασε από την Βιέννη στις 10 Μαρτίου. Έκανε δηλαδή δυο μέρες από το Ιάσιο. Η προκήρυξη έφτασε στον Ρώσο πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη Γκριγκόρι Στρογγανόφ , σε 5 ημέρες. Την 1η/13η Μαρτίου 1821.
Ιακωβίνικη Προκήρυξη από το Ιάσιο του Υψηλάντη, για «εκλογές» και
«Σύνταγμα», σε «Κομμουνιστική» και Διεθνιστική, κατά των Τυράννων του λαού, κατά του Τσάρου και υπέρ των "συνταγματικών Τραπεζιτών" . Οι ρουφιάνοι «Γιακωβίνοι» κατέστρεψαν και τον Υψηλάντη και την Ελληνική επανάσταση!
του Σπύρου Χατζάρα
Η Επανάσταση από τη Μολδοβλαχία, κηρύχτηκε από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη, στις 23 Φεβρουαριου/7Μαρτίου 1821, κατά την Κυριακάτικη Λειτουργία στο Ιάσιο. Την επομένη, δηλαδή τη Δευτέρα στις 24 Φεβρουαρίου/8 Μαρτίου ο Αλέξανδρος Υψηλάντης κυκλοφόρησε από το Ιάσιο την επαναστατική του προκήρυξη, προς το «Πανελλήνιο», με τίτλο , «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος», με την οποία καλούσε τους φίλους της Πατρίδος στα Όπλα, («Εις τα όπλα λοιπόν φίλοι η Πατρίς Μάς Προσκαλεί!»), και την οποία κοινοποίησε στις ευρωπαϊκές Αυλές, υποσχόμενος «Σύνταγμα» και «Εκλογές».
Μετά την πρώτη προς το «Πανελλήνιον» προκήρυξη, ο Υψηλάντης εξέδωσε αυθημερόν και δευτέρα «προς τους Αδελφούς της Εταιρίας των Φιλικών» , και Τρίτη προς τους «εν Βλαχία και Μολδαυΐα Ελληνας», με τίτλο, «Εν τούτω Νίκα». Οι προκηρύξεις αυτές πολιτικά και συντακτικά αποτελούσαν παιδιά του πατριωτικού Δοκιμίου και της Ελληνικής Νομαρχίας.
Ωστόσο η Πολεμική Προκήρυξη «Μάχου υπέρ πίστεως και πατρίδος», δεν εκανε ούτε μία αναφορά στην λέξη Τούρκος, ή Οθωμανός, και προσπαθούσε να συνδεσει τη ελληνική επανάσταση όχι με την άλωση της Πόλης και τον παλιολόγο αλλά με τους καρμπονάρους της Νάπολης και τους «Συνταγματικούς» της Μαδρίτης.
Το πολιτικό μέλλον της Ελευθέρας Ελλάδος συζητήθηκε για πρώτη φορά από την παρέα των συνωμοτών-επαναστατών που ετοίμαζε από τα Επτάνησα την απελευθέρωση στο πλαίσιο του Ρωσο-τουρκικού πολέμου του 1806.
Τότε κατά την σύνταξη του Ελληνικού Μανιφέστου, της Ελληνικής Νομαρχίας, τεθηκαν τα ζητήματα αν το ελεύθερο κράτος θα ήταν Δημοκρατία, αν θα είχε βασιλιά και ποιον, αν θα είχε Σύνταγμα και ποιο, αν θα ήταν ανεξάρτητο ή αυτόνομη ηγεμονία υπό την κηδεμονία άλλης δύναμης και ποιας.
Η συζήτηση των «Φιλογενών» που περιελάμβαναν και αριστοκράτες όπως ο Καποδίστριας και «Γιακωβίνους» δεν κατέληξε σε συμφωνία, και το άφησαν για αργότερα.
Στην «Ελληνική Νομαρχία» διατυπώθηκε μια αμφίσημη θέση στο ζήτημα της Δημοκρατίας και της Αριστοκρατίας μετά τη Νίκη της επανάστασης. «Η Νομαρχία, αδελφοί μου –έγραφε- ευρίσκεται τόσον εις τη δημοκρατία καθώς και εις την αριστοκρατία, αι οποίαι εις άλλο δεν διαφέρουν, ειμή μόνον. ότι η μεν δημοκρατία κλίνει εις την αναρχία, η δε αριστοκρατία εις την ολιγαρχία.
Επειδή όμως και εις τας δύο αυτάς διοικήσεις σώζεται η ελευθερία, η εκλογή είναι αδιάφορος. Όθεν, κατά το πλήθος του λαού και κατά το κλίμα ποτέ μεν προτιμάται η μίαν, ποτέ δε η άλλη». Αυτός ήταν ένας συμβιβασμός, του οποίου η πολιτική βάση διατυπωνόταν ήδη από τον Θούριο. (στίχ. 27, «γιατί κ' η αναρχία ομοιάζει την σκλαβιά») .
Το «Ελληνικό Μανιφέστο», επεξηγούσε ότι, «εις την αναρχίαν ελεύθεροι είναι μόνον οι ισχυρότεροι, εις την Μοναρχία εις, ουδείς εις την Τυραννίαν και όλοι εις την ΝΟΜΑΡΧΙΑΝ». Επομένως ελευθερία υπάρχει και εις την «Δημοκρατία» και εις την Αριστοκρατία, αρκεί να υπάρχει «Νομαρχία», αφού, «Ελευθερία είναι η υπακοή εις τους νόμους», τους οποίους οι πολίτες «διέταξαν οι ίδιοι, έτσι ώστε, «υπακούοντάς τους ο καθείς υπακούει εις την θέλησίν του και είναι ελεύθερος».
Το ίδιο θέμα το συζητούσαν για εβδομάδες, την άνοιξη του 1820, στην Αγ. Πετρούπολη, όταν ο Καποδίστριας προσέφερε το ελληνικό στέμμα , στον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Στην ομάδα με την οποία συζητούσε ο Αλέξανδρος Υψηλάντης ήσαν, τα αδέλφια του, ο Γεώργιος , (που διέμενε επίσης στην Αγ. Πετρούπολη) και ο Νικόλαος, που είχε ανέβη από την Οδησσό, μαζί με τους Κωνσταντίνο Κατακάζη και Γ. Λασσάνη, ο εξάδελφος του και πολιτικός του σύμμαχος, Ιωάννης Μάνος , ο γιατρός από την Οδησσό, Πέτρος Ηπίτης, που ήταν ήδη «Φιλογενής» από το 1816, και ο οποίος αργότερα συνόδευσε τον Υψηλάντη μαζί με τον Ξάνθο και τον Μάνο στο ταξίδι στη Μόσχα, αναλαμβάνοντας αμέσως μετά, τον ρόλο του «Αποστόλου των Εθνών» της Επανάστασης, και ο οποίος κουράριζε τον Αλ. Υψηλάντη.
Ο Υψηλάντης έφυγε από την Αγία Πετρούπολη ως μέλλων βασιλεύς των Ελλήνων.
Η Ουσία της Παλιγγενεσίας ήταν ο Έλληνας βασιλιάς, που δεν θα άφηνε περιθώρια για Όθωνες , Λεοπόλδους και Γκλίξμπουργκ. Και ο Υψηλάντης ήταν από Βασιλική Γενιά.
Στο Κείμενο της επαναστατικής προκήρυξης που εξέδωσε και με το οποίο καλούσε εκ μετπυς της πατρίδος τους Έλληνες στα Όπλα, θα έπρεπε Αυτός, ως κληρονόμος των Παλαιολόγων και των Κομνηνών, εκφράζοντας την συνέχεια, να ομιλήσει εκ μέρους του Έθνους. Ακριβώς, όπως μίλησε ο Κολοκοτρώνης στον Χάμιλτον. «Ο βασιλεύς μας εσκοτώθη, καμμία συνθήκη δεν έκαμε. Η φρουρά του είχε παντοτινόν πόλεμον με τους Τούρκους και δύο φρούρια ήταν πάντοτε ανυπότακτα». Στην προκήρυξη προς του Έλληνες της Μολδοβλαχίας αυτή η λογική της «Συνέχειας» εκφράστηκε πλήρως.’
Ο Υψηλάντης μίλησε σαν τον Μέγα Κωνσταντίνο. «Εν τούτω Νίκα». Ιδού η φίλη ημών πατρίς Ελλάς ανυψώνει μετά Θριάμβου τας προπατορικάς της σημαίας! Ο Μωρέας, η Ηπειρος, η Θεσσαλία, η Σερβία, ή Βουλγαρία, τα νησιά του αρχιπελάγους, εν ενί λόγω η Ελλάς άπασα έπιασε τα όπλα, δια να αποτινάξη τον βαρύν ζυγόν των βαρβάρων, και ενατενίζουσα εις το μόνον νικητήριο όπλον των ορθοδόξων, τον τίμιον λέγω και ζωοποιόν Σταυρόν, κράζει μεγαλοφώνως υπό την προστασίαν μεγάλης και κραταιάς Δυνάμεως: Εν τούτω τω σημείω νικώμεν! Ζήτω η ελευθερία!»
Τα κείμενα αυτά ήταν έτοιμα από καιρό. Δεν γράφτηκαν στο πόδι.
Αντίθετα «στο πόδι» συμπληρώθηκε η προκήρυξη, «Μάχου υπέρ Πίστεως και πατρίδος», η οποία απέκτησε μεγάλη Ιακωβίνικη Επιρροή.
Για χρόνια μελετώ και προσπαθώ να εντοπίσω τα πρόσωπα που επέφεραν τις καταστροφικές αλλαγές.
Η ευθύνη βεβαίως είναι του Αλέξανδρου Υψηλάντη που την υπέγραψε και των αδελφών του.
Η προκήρυξη ξεκίναγε "στραβά", με τον παραλληλισμό με τις ευρωπαϊκές επαναστάσεις. « Πρὸ πολλοῦ οἱ λαοὶ τῆς Εὐρώπης, πολεμοῦντες ὑπὲρ τῶν ἰδίων Δικαιωμάτων καὶ ἐλευθερίας αὐτῶν, μᾶς ἐπροσκάλουν εἰς μίμησιν, αὐτοί, καίτοι ὁπωσοῦν ἐλεύθεροι, ἐπροσπάθησαν ὅλαις δυνάμεσι νὰ αὐξήσωσι τὴν ἐλευθερίαν, καὶ δι’ αὐτῆς πᾶσαν αὐτῶν τὴν Εὐδαιμονίαν». Ενώ στην προκήρυξη για τους Ελληνες ανεφερε απλά, «μετά τόσων αιώνων οδύνας απλώνει πάλιν ο Φοίνιξ της Ελλάδος μεγαλοπρεπώς τας πτέρυγας του, και προσκαλεί υπό την σκιάν αυτού τα γνήσια και ευπειθή τέκνα της!».
Στην προκήρυξη "Μάχου υπέρ Πίστεως και πατρίδος", δεν υπάρχει ο Φοίνιξ της Ελλάδος αλλά η Γαλλική Επανάσταση.
Η Ελληνική Επανάσταση ηταν εθνικοαπελευθερωτική δεν ήταν ταξική δια την «Ευδαιμονίαν».
Και λίγες γραμμές πιο κάτω, αναφέρεται στους «διεθνιστές γάλλους και γερμανούς του Ναπολέοντα» τους οποίους είχαν σκεφτεί να προσλάβουν, αλλά αυτό δεν ειχε καμιά θέση στην διακοίνωση προς τον Τσάρο.
«Πολλοὶ ἐκ τούτων φιλελεύθεροι θέλουσιν ἔλθη, διὰ νὰ συναγωνισθῶσι μὲ ημᾶς».
Πιο κάτω ανέφερε το αυτονόητο. « Εἶναι καιρὸς νὰ ἀποτινάξωμεν τὸν ἀφόρητον τοῦτον Ζυγόν, νὰ ἐλευθερώσωμεν τὴν Πατρίδα, νὰ κρημνίσωμεν ἀπὸ τὰ νέφη τὴν ἡμισέληνον νὰ ὑψώσωμεν τὸ σημεῖον, δι’ οὗ πάντοτε νικῶμεν! λέγω τὸν Σταυρόν, καὶ οὕτω νὰ ἐκδικήσωμεν τὴν Πατρίδα, καὶ τὴν Ὀρθόδοξον ἡμῶν Πίστιν ἀπὸ τὴν ὰσεβῆ τῶν ἀσεβῶν Καταφρόνησιν. Μεταξὺ ἡμῶν εὐγενέστερος εἶναι, ὅστις ἀνδρειοτέρως ὑπερασπισθῆ τὰ δίκαια τῆς Πατρίδος, καὶ ὠφελιμοτέρως τὴν δουλεύση». Αυτό ηταν το ετοιμο και κείμενο.
Και ξαφνικά παρενεβλήθη εντελώς άσχετα το εδάφιον περί εκλογών και Συντάγματος, που κατεσρεψε τον Υψηλάντη και την Επανάσταση.
«Τὸ ἔθνος συναθροιζόμενον θέλει ἐκλέξη τοὺς Δημογέροντάς του, καὶ εἰς τὴν ὕψιστον ταύτην Βουλὴν θέλουσιν ὑπείκει ὅλαι μας αἱ πράξεις.»
Η προκήρυξη συνέχιζε ομαλά λέγοντας:
«Ἂς κινηθῶμεν λοιπὸν μὲ ἕν κοινὸν φρόνιμα, οἱ πλούσιοι ἂς καταβάλωσιν μέρος τῆς ἰδίας περιουσίας, οἱ ἱεροὶ ποιμένες ἂς ἐμψυχώσωσι τὸν λαὸν μὲ τὸ ἴδιόν των παράδειγμα, καὶ οἱ πεπαιδευμένοι ἂς συμβουλεύσωσιν τα ωφέλιμα».
Αν την ξαναδιαβάσουμε χωρίς την παράγραφο των εκλογών και της αγγλικής «Συνταγματικής Δημοκρατίας», αμέσως καταλαβαίνουμε ότι αυτό το εδάφιο είναι «μπάλωμα».
Αλλά, ήταν εκτός τόπου και χρόνου.
Στις 24 φεβρουαρίου/8 Μαρτίου 1821, η Ελλάδα δεν χρειαζόταν προκήρυξη εκλογών για την εθνοσυνέλευση της «Δημοκρατίας του Μάιντς», αλλά ένα Εθνάρχη, που θα ομιλούσε εκ μέρους του Έθνους.
Λίγο πιο κάτω η προκήρυξη έλεγε: «Ποῖοι μισθωτοὶ καὶ χαῦνοι δοῦλοι τολμοῦν να αντιπαραταχθώσιν ἀπέναντι λαοῦ, πολεμοῦντος ὑπὲρ τῆς ἰδίας ἀνεξαρτησίας; Μάρτυρες οἱ Ἡρωικοὶ ἀγῶνες τῶν προπατόρων μας».
Σε αυτό προστέθηκε « Μάρτυς ἡ Ἰσπανία, ἥτις πρώτη καὶ μόνη κατετρόπωσε τὰς ἀηττήτους φάλαγκας ἑνὸς τυράννου».
Η Ισπανία δεν αναφερόταν για τον πόεμο της Ιβηρικής αλλά για την εξέγερση του «Φιλελευθερου» τέκνου των Ρότσιλντ, στρατηγού Ραφαέλ ντελ Ριέγκο, που πήρε «Φιλελεύθερο Σύνταγμα» από τον Φερδινάνδο, και δανεικά από το Λονδίνο.
Το κλείσιμο της προκήρυξης με του «Τυραννοκτόνους» μπλα-μπλά, κλπ, ηταν επίσης εμβόλιμη, (τσόντα), διότι οι Ελληνες δεν εξηγέρθησαν εναντίον του πολιτεύματος αλλά εναντίον του κατακτητή.
Εάν δηλαδή ο Τούρκος είχε συνταγματική μοναρχία και πολίτευμα «μέγκλα»,
( made in England), ο Έλληνες θα έπρεπε να είναι ευτυχείς;
Συμπερασματικά διαπιστώνω ότι εις τον κύκλο περί τον Αρχηγό, έδρασε κάποιος «άγγλος πράκτορας», που πήρε μαζί του τα φοιτηταριά Ιακωβινάκια, και παρέσυραν, τον Αλέξανδρο, που δέχτηκε να βάλει την υπογραφή του κάτω από μια καρμπονάρικη προκήρυξη που στον έστειλε στην αυστριακή φυλακή και καταδίκασε την ελληνική Επανάσταση. Και επιμένω ότι τα σημεία που εντοπίζω προστέθηκαν την τελευταία στιγμή γιατί είναι άσχετα με όλα τα μέχρι τότε δημοσιευμένα κείμενα.
Ο Υψηλάντης επαναστάτησε με την προκήρυξη αυτή όχι κατά του Σουλτάνου αλλά κατά του Τσάρου.
ΥΓ. Ο «Τάταρος», (Ταχυδρόμος)) που μετέφερε προς τον Καποδίστρια και τον Τσάρο που ήσαν στο Τροπάου, την προκήρυξη και την παραίτηση του Υψηλάντη από το ρωσικό στρατό, πέρασε από την Βιέννη στις 10 Μαρτίου. Έκανε δηλαδή δυο μέρες από το Ιάσιο. Η προκήρυξη έφτασε στον Ρώσο πρέσβη στην Κωνσταντινούπολη Γκριγκόρι Στρογγανόφ , σε 5 ημέρες. Την 1η/13η Μαρτίου 1821.
Τρίτη 13 Φεβρουαρίου 2018
Ο εθνικά ανάξιος Τσιπρά είναι ένοχος για τα αδίκημα της «εξαπάτησης του λαού» και πρέπει να τιμωρηθεί. Στην αρχαία Αθήνα θα τον είχαν εκτελέσει !
Η υπέροχη έννοια του πολιτικού αδικήματος της «εξαπάτησης του λαού» , λειτουργούσε στην Αθηναϊκή Δημοκρατία του Περικλή και είναι πολιτικά, ηθικά και νομικά, αξεπέραστη.
Μ’ αυτό το αδίκημα , καταδικάστηκε σε θάνατο, από την Εκκλησία του Δήμου,
ο στρατηγός Μιλτιάδης, επειδή έπεισε τους Αθηναίους το 489 πΧ να του χορηγήσουν 70 πλοία, προκειμένου να καταλάβει την Νάξο και την Πάρο.
Και την μεν Νάξο την κατέλαβε αλλά απέτυχε να καταλάβει την Πάρο ύστερα από 26 μέρες πολιορκίας.
Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα κατηγορήθηκε από τον Ξάνθιππο, για εξαπάτηση του λαού και ότι έκανε την εκστρατεία για προσωπικούς λόγους και για ίδιο όφελος. εναντίον της Πάρου.
Ο Μιλτιάδης που είχε τραυματιστεί από βέλος στο μηρό κατά τη διάρκεια της πολιορκίας, μεταφέρθηκε με φορείο στη δίκη του γιατί το πόδι του είχε μολυνθεί και είχε πρηστεί και δεν μπορούσε να μετακινηθεί. Τον υπερασπίστηκε ο αδερφός του ο Στησαγόρας.
Ο Μιλιτιάδης, ο νικητής του Μαραθώνα, καταδικάστηκε αρχικά σε θάνατο, αλλά μετά η ποινή μετατράπηκε σε πρόστιμο 50 ταλάντων, που ο Μιλτιάδης δεν μπόρεσε να πληρώσει, και για αυτό , κλείστηκε στη φυλακή, όπου πέθανε λίγο αργότερα από γάγγραινα.
Το πρόστιμο πληρώθηκε από τον γιο του τον Κίμωνα.
Ο Μιλιτιάδης καταδικάστηκε λοιπόν σε θάνατο επειδή δεν τήρησε τις υποσχέσεις που έδωσε στους Αθηναίους.
Εάν ίσχυε σήμερα ο νόμος της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, θα είχε εκτελεστεί ο Αβάπτιστος, και θα όδευε ήδη για το Κώνειο ο Τσιπρά.
Προτείνω λοιπόν , άμεσο «υπερκομματικό δημοψήφισμα», για την άμεση θέσπιση του νόμου για την ποινικοποίηση αναδρομικά της «εξαπάτησης του λαού», και επαναφορά της θανατικής καταδίκης.
Για να εκτελεστούν αναδρομικά, οι πολιτικοί απατεώνες που εξαπάτησαν τον λαό, όπως ο Αβάπτιστος και ο Οβριόπουλος. Όπως εκτελέστηκαν οι έξι. Μόνον έτσι θα σωθεί η Ελλάδα του μέλλοντος.
Σπυρίδων Χατζάρας
ΥΓ1. Το δημοψήφισμα μπορεί να γίνει μαζί με το ερώτημα για το τι πιστεύουμε για την Μακεδονία της τρίτης Διεθνούς και για την 5η Ολομέλεια της ΚΚΕ λτδ , στους Ψαράδες των Πρεσπών.
Μ’ αυτό το αδίκημα , καταδικάστηκε σε θάνατο, από την Εκκλησία του Δήμου,
ο στρατηγός Μιλτιάδης, επειδή έπεισε τους Αθηναίους το 489 πΧ να του χορηγήσουν 70 πλοία, προκειμένου να καταλάβει την Νάξο και την Πάρο.
Και την μεν Νάξο την κατέλαβε αλλά απέτυχε να καταλάβει την Πάρο ύστερα από 26 μέρες πολιορκίας.
Μετά την επιστροφή του στην Αθήνα κατηγορήθηκε από τον Ξάνθιππο, για εξαπάτηση του λαού και ότι έκανε την εκστρατεία για προσωπικούς λόγους και για ίδιο όφελος. εναντίον της Πάρου.
Ο Μιλτιάδης που είχε τραυματιστεί από βέλος στο μηρό κατά τη διάρκεια της πολιορκίας, μεταφέρθηκε με φορείο στη δίκη του γιατί το πόδι του είχε μολυνθεί και είχε πρηστεί και δεν μπορούσε να μετακινηθεί. Τον υπερασπίστηκε ο αδερφός του ο Στησαγόρας.
Ο Μιλιτιάδης, ο νικητής του Μαραθώνα, καταδικάστηκε αρχικά σε θάνατο, αλλά μετά η ποινή μετατράπηκε σε πρόστιμο 50 ταλάντων, που ο Μιλτιάδης δεν μπόρεσε να πληρώσει, και για αυτό , κλείστηκε στη φυλακή, όπου πέθανε λίγο αργότερα από γάγγραινα.
Το πρόστιμο πληρώθηκε από τον γιο του τον Κίμωνα.
Ο Μιλιτιάδης καταδικάστηκε λοιπόν σε θάνατο επειδή δεν τήρησε τις υποσχέσεις που έδωσε στους Αθηναίους.
Εάν ίσχυε σήμερα ο νόμος της Αθηναϊκής Δημοκρατίας, θα είχε εκτελεστεί ο Αβάπτιστος, και θα όδευε ήδη για το Κώνειο ο Τσιπρά.
Προτείνω λοιπόν , άμεσο «υπερκομματικό δημοψήφισμα», για την άμεση θέσπιση του νόμου για την ποινικοποίηση αναδρομικά της «εξαπάτησης του λαού», και επαναφορά της θανατικής καταδίκης.
Για να εκτελεστούν αναδρομικά, οι πολιτικοί απατεώνες που εξαπάτησαν τον λαό, όπως ο Αβάπτιστος και ο Οβριόπουλος. Όπως εκτελέστηκαν οι έξι. Μόνον έτσι θα σωθεί η Ελλάδα του μέλλοντος.
Σπυρίδων Χατζάρας
ΥΓ1. Το δημοψήφισμα μπορεί να γίνει μαζί με το ερώτημα για το τι πιστεύουμε για την Μακεδονία της τρίτης Διεθνούς και για την 5η Ολομέλεια της ΚΚΕ λτδ , στους Ψαράδες των Πρεσπών.
ΥΓ2. Ο σ. Τσιπρά, ο σ. Κοτζιάς και ο Τζώνυ Γουώκερ, αλλά και όσοι νέο-Εφιάλτες ψηφίσουν στην Βουλή τον προδοτικό «συμβιβασμό» για την εκχώρηση της «μακεδονικής ταυτότητας» στους εγγονούς των Κομιτατζήδων και της ΝΟΦ,
θα πρέπει να ξέρουν ότι λίαν προσεχώς θα δικαστούν για εθνική αναξιότητα.
Ο όρος «εθνική αναξιότητα», αφορά στη συμπεριφορά πολίτη μιας χώρας που στρέφεται ενάντια της πατρίδας του, ενάντια της εθνικής αξιοπρέπειας ή την θίγει καθ΄ οιονδήποτε τρόπο. Η εθνική αναξιότητα αποτελεί στην Ελλάδα «ιδιότυπο αδίκημα», που προσδιορίστηκε με τη Έκτη και τη Δωδέκατη Συντακτική Πράξη του 1945 και με τον Α.Ν. 5333/1945 και τους νόμους 217, 271, 295 και 332 του 1945 με τους οποίους και προσδιορίζονταν επακριβώς η υπόσταση των εγκλημάτων της εθνικής αναξιότητας.
Παρασκευή 2 Φεβρουαρίου 2018
Δώστε την Κόκκινη Νέο-πατριωτική Χούντα στο Λαό. Φόλα στους Σκύλους του ΣΥ-ΡΙ-ΖΑ!
Του Σπύρου Χατζάρα
Κάθε τόπος, όπως ξέρετε έχει την πληγή του. Η Αγγλία την ομίχλη, η Βλαχία τις ακρίδες, η Ελβετία τους περιηγητές και η πτωχή και δύσμοιρη Ελλαδίτσα τον Νέο- Πατριωτισμό.
Ο νέο-Εφιάλτης Δραγασάκης, το Κομμούνι, ο Αντιπρόεδρος της Κόκκινης Κυβέρνησης, πριν έρθει ο «μεσολαβητής» δήλωσε: «Το όραμά μας, δεν είναι μία κλειστή Ελλάδα, μία φοβική Ελλάδα, αλλά είναι ένας νέος πατριωτισμός, ανοιχτών οριζόντων». Ανοιχτοί Ορίζοντες εννοούσε την ιουδαϊκή Ανοιχτή Κοινωνία, του ιδρύματος Σόρος. Ο ίδιος είχε δηλώσει πέρσι ότι « μας χρειάζεται νέος επενδυτικός πατριωτισμός», για «δίκαιη ανάπτυξη, για τους πολλούς και όχι για τους λίγους», επειδή η Ολιγαρχική Ανοιχτή Κοινωνία φροντίζει τους …πολλούς.
Ο πρωθυπουργός της Ψευτομακεδονίας, ο Αγκίμ Ζάεβ, συναντήθηκε στο Νταβός με το αφεντικό του, τον 87χρονο «φιλάνθρωπο», επενδυτή και χρηματοδότη Τζορτζ Σόρος, που τον έκανε πρωθυπουργό και δήλωσε πως, η Δημοκρατίας της Ψευτομακεδονίας μοιράζεται και προωθεί τις αξίες της δημοκρατίας, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το Κράτος Δικαίου και την Ανοικτή Κοινωνία, καθώς και τις αξίες για τις οποίες υποστηρίζει.
«Η ιδέα της Ανοικτής Κοινωνίας είναι ο ένας από τους πυλώνες επί τον οποίων οικοδομείται το νέο πρόσωπο της Δημοκρατίας της Ψευτομακεδονίας, μαζί με τις δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις για ένταξη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ είπε, ο υπάλληλος στο αφεντικό του.
Τα ίδια είπε και άλλος υπάλληλος. Ο νέο –εφιάλτης Δραγασάκης. Η κουκούλα του Νέου Πατριωτισμού σχεδιάστηκε από εβραίους μόδιστρους και πουλιόταν ήδη στα περίπτερα, όταν στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001 «βομβαρδίστηκαν» οι δίδυμοι πύργοι στη Νέα Υόρκη. Η έννοια του Νεου πατριωτισμού είναι απλή.
Η αγάπη για μια χώρα που είναι χτισμένη γύρο από τις ιδέες, της γκέι-παρέιντ, και όχι στην γραμμή αίματος.
Ο νεος Πατριωτισμός δημιουργεί ένα διαφορετικό είδος πολίτη. Νέο-Πατριώτης και «πραγματικός Έλληνας» , είναι όποιος υπηρετεί τα ιδανικά, και τους μεγαλειώδεις στόχους της Αμερικανό-εβραϊκής ελίτ.
Ο Αχασβήρος νέο-Εφιάλτης , ο αρχιψεύτης Τσιπρά όταν μίλησε με θράσος χιλίων πιθήκων για «πατριωτική ευθύνη» , αναφερόταν στο πατριωτικό του καθήκον απέναντι στους μεγαλειώδεις στόχους της Παγκόσμιας Αμερικανό-εβραϊκής ελίτ. Είναι αλλογενής και αβάπτιστος. Είναι ανθέλληνας, είναι όπου γης και πατρίς. περιπλανώμενος Ιουδαίος, αλλά «δεσμεύτηκε» ότι θα επιδιώξει «με πατριωτική ευθύνη μια αμοιβαία αποδεκτή λύση». Θράσος γεννά τους Τυράννους.
Ο άπατρις νέο-Εφιάλτης και οι ρουφιάνοι γύρω του έχουν «βαφτίσει» το ζήτημα της Μακεδονίας «ονοματολογικό», και μιλάνε «για παράθυρο ευκαιρίας» για τα κομμούνια να μας επιβάλλουν 70 χρόνια μετά την ήττα τους στο Βίτσι και το Γράμμο, τις αποφάσεις του ΑΣΝΟΜ και της ΣΝΟΦ.
Ο Αχασβήρος Νέο-Εφιάλτης υπόσχεται στους ηλιθίους που τον ακούνε ότι ο Αχασβήρος Νέο-Εφιάλτης Σημίτης. Η Ελλάδα, «θα γίνει ηγέτιδα δύναμη της περιοχής», η «βαλκανική ενδοχώρα μας» και επομένως το ξεπούλημα τηςΜακεδονίας και η αποδοχή της υπαρξης Μακεδονικού Έθνους εξυπηρετεί , «τόσο το εθνικό συμφέρον όσο και την ευρύτερη σταθερότητα των Βαλκανίων».
Σε ποιο εθνικό συμφέρον αναφέρεται ο αχασβήρος είναι σαφές. Το «εθνικό συμφέρον» των κομμουνιστών που δημιούργισαν με δύνθημα το Νόβα Μακεντόνιγια τη Μακεδονία του Βαρδάρη που θα απελευθέρωνε τις αδελφές της, την Μακεδονία του Αιγαίου και την Μακεδονία του Πιρίν.
Για ποια «πατριωτική λύση» μιλάει αφού είναι Και ποια είναι η πατρίδα του;
Με νέο-πατριωτική ευθύνη θα επιδιώξει ο άπατρις Εφιάλτης να αναγνωρίσει το ΑΣΝΟΜ.
Οι «στρατιώτες» του νέου-πατριωτισμού , ο «ρόζ πολτός» η «πράσινη γλίτσα», τα βατράχια του Οχετού, οι πουστροφιλελέ του Κούλης, ο φαλοκρός χωρίς πουστίς αγωνίζονται με όλα τα μέσα. για τον «μεγαλειώδη στόχο» της Ανοιχτής Κοινωνίας μαζί με την ρουφιανιά, την πουτανιά και την πουστιά.
Ο «νέος πατριωτισμός» του Δραγασάκη και του Τσιπρά δεν είναι καινούργιοι. Εμείς οι Έλληνες τους ξέρουμε από πολύ παλιά.Από αυτό το πράγμα υπέφεραν ο Εφιάλτης και τα κομμούνια που εκτέλεσαν οι Γερμανοί στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944.
Το προδοτικό τόξο ετοιμάζεται για τη νέα Μεγάλη Προδοσία. Άνοιξαν από παντού ξετρελαμένα στόματα που ενεδρεύουν να μας καταβροχθίσουν.
Η προδοσία, μαχαίρι στην καρδιά της Πατρίδας.
Ο Αχασβήρος Νέο-Εφιάλτης από τη Θεσσαλονίκη είπε ότι, «κανένας και τίποτε δεν ξεχάστηκε. Ούτε οι εγκληματίες ούτε τα εγκλήματά τους», και νομίζει ότι θυμώνται μόνο οι Ιουδαίοι και εμείς είμαστε λωτοφάγοι και ξεχάσαμε το παιδομάζωμα, τη ΣΝΟΦ, τους Κομιτατζήδες.
Η εντυπωσιακή λαϊκή παρουσία, στο «ορφανό» συλλαλητήριο για τη Μακεδονία, και η εχθρική αντίδραση όλων των ρουφιανοκάναλων και των πρακτόρων των αφεντικών, κατέδειξαν το βαθύ ρήγμα στην ελληνική κοινωνία, ανάμεσα στο πραγματικό λαό, και τους αργυρώνητους Εφιάλτες.
Το ρήγμα είναι «τεκτονικό». Από τη μια ΕΜΕΙΣ και από την άλλη, οι «Προοδευτικοί», οι «Φιλελέ», οι «Αριστεροί», οι «Κεντροαριστεροί», και οι «Σοβάιβορ».
Η «Χρυσή Ευκαιρία» των διεθνιστών με πρωθυπουργό τον Οβριόπουλο να επιβάλουν τις αποφάσεις της ΣΝΟΦ, 69 χρόνια μετά την ήττα τους στο Βίτσι και τον Γράμμο, δεν υπήρξες ποτέ. Οι Έλληνες αγρυπνούν.
Η Κόκκινη πανούκλα δεν θα περάσει.
Αντηχεί ο Γράμμος στα τραγούδια. Ξημερώνει Λευτεριά.
Το ίδιο μήνυμα θα στείλει και η Αθήνα.
Δώστε την Κόκκινη Νέο-πατριωτική Χούντα στο Λαό! Φόλα στους Σκύλους του ΣΥ-ΡΙ-ΖΑ!
Μίστερ Τσιπρά, εμετρήθης, εζυγίσθης, ευρέθης ελλιπής και απερρίφθης. Δεν είσαι Έλλην, δεν εκπροσωπείς τους Έλληνες και δεν μπορείς να κάνεις παζάρια με το Εθνικό Συμφέρον.
Εσύ, οι φίλοι και το κόμμα σου, είσαστε από την άλλη πλευρά. Όχι τη δική μας. Είσαστε οι κληρονόμοι και συνεχιστές εκείνων που ήθελαν να «απελευθερώσουν τον μακεδονικό λαό από την ελληνική αστική τάξη».
Ο Εφιάλτης γραμματέας του κόμματος σου διαδίδει ότι υπάρχουν Μακεδόνες που δεν είναι Έλληνες. Γιατί έτσι έλεγαν η Τρίτη Διεθνής το ΑΣΝΟΜ και η ΣΝΟΦ. Μίστερ Τσιπρά, εσύ, οι φίλοι και το κόμμα σου πολεμήσατε μαζί με τη ΣΝΟΦ εναντίον των Ελλήνων και κάνατε το παιδομάζωμα για να βρείτε τους νεογενίτσαρους του Τίτο.
Νικηθήκατε στο Γράμμο και το Βίτσι. Η ιστορία δεν αλλάζει. Η Κόκκινη Φυλή δεν πέρασε τότε και δεν θα περάσετε και τώρα.
Νον πασαράν ρε!
Κάθε τόπος, όπως ξέρετε έχει την πληγή του. Η Αγγλία την ομίχλη, η Βλαχία τις ακρίδες, η Ελβετία τους περιηγητές και η πτωχή και δύσμοιρη Ελλαδίτσα τον Νέο- Πατριωτισμό.
Ο νέο-Εφιάλτης Δραγασάκης, το Κομμούνι, ο Αντιπρόεδρος της Κόκκινης Κυβέρνησης, πριν έρθει ο «μεσολαβητής» δήλωσε: «Το όραμά μας, δεν είναι μία κλειστή Ελλάδα, μία φοβική Ελλάδα, αλλά είναι ένας νέος πατριωτισμός, ανοιχτών οριζόντων». Ανοιχτοί Ορίζοντες εννοούσε την ιουδαϊκή Ανοιχτή Κοινωνία, του ιδρύματος Σόρος. Ο ίδιος είχε δηλώσει πέρσι ότι « μας χρειάζεται νέος επενδυτικός πατριωτισμός», για «δίκαιη ανάπτυξη, για τους πολλούς και όχι για τους λίγους», επειδή η Ολιγαρχική Ανοιχτή Κοινωνία φροντίζει τους …πολλούς.
Ο πρωθυπουργός της Ψευτομακεδονίας, ο Αγκίμ Ζάεβ, συναντήθηκε στο Νταβός με το αφεντικό του, τον 87χρονο «φιλάνθρωπο», επενδυτή και χρηματοδότη Τζορτζ Σόρος, που τον έκανε πρωθυπουργό και δήλωσε πως, η Δημοκρατίας της Ψευτομακεδονίας μοιράζεται και προωθεί τις αξίες της δημοκρατίας, την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, το Κράτος Δικαίου και την Ανοικτή Κοινωνία, καθώς και τις αξίες για τις οποίες υποστηρίζει.
«Η ιδέα της Ανοικτής Κοινωνίας είναι ο ένας από τους πυλώνες επί τον οποίων οικοδομείται το νέο πρόσωπο της Δημοκρατίας της Ψευτομακεδονίας, μαζί με τις δημοκρατικές μεταρρυθμίσεις για ένταξη στην ΕΕ και το ΝΑΤΟ είπε, ο υπάλληλος στο αφεντικό του.
Τα ίδια είπε και άλλος υπάλληλος. Ο νέο –εφιάλτης Δραγασάκης. Η κουκούλα του Νέου Πατριωτισμού σχεδιάστηκε από εβραίους μόδιστρους και πουλιόταν ήδη στα περίπτερα, όταν στις 11 Σεπτεμβρίου του 2001 «βομβαρδίστηκαν» οι δίδυμοι πύργοι στη Νέα Υόρκη. Η έννοια του Νεου πατριωτισμού είναι απλή.
Η αγάπη για μια χώρα που είναι χτισμένη γύρο από τις ιδέες, της γκέι-παρέιντ, και όχι στην γραμμή αίματος.
Ο νεος Πατριωτισμός δημιουργεί ένα διαφορετικό είδος πολίτη. Νέο-Πατριώτης και «πραγματικός Έλληνας» , είναι όποιος υπηρετεί τα ιδανικά, και τους μεγαλειώδεις στόχους της Αμερικανό-εβραϊκής ελίτ.
Ο Αχασβήρος νέο-Εφιάλτης , ο αρχιψεύτης Τσιπρά όταν μίλησε με θράσος χιλίων πιθήκων για «πατριωτική ευθύνη» , αναφερόταν στο πατριωτικό του καθήκον απέναντι στους μεγαλειώδεις στόχους της Παγκόσμιας Αμερικανό-εβραϊκής ελίτ. Είναι αλλογενής και αβάπτιστος. Είναι ανθέλληνας, είναι όπου γης και πατρίς. περιπλανώμενος Ιουδαίος, αλλά «δεσμεύτηκε» ότι θα επιδιώξει «με πατριωτική ευθύνη μια αμοιβαία αποδεκτή λύση». Θράσος γεννά τους Τυράννους.
Ο άπατρις νέο-Εφιάλτης και οι ρουφιάνοι γύρω του έχουν «βαφτίσει» το ζήτημα της Μακεδονίας «ονοματολογικό», και μιλάνε «για παράθυρο ευκαιρίας» για τα κομμούνια να μας επιβάλλουν 70 χρόνια μετά την ήττα τους στο Βίτσι και το Γράμμο, τις αποφάσεις του ΑΣΝΟΜ και της ΣΝΟΦ.
Ο Αχασβήρος Νέο-Εφιάλτης υπόσχεται στους ηλιθίους που τον ακούνε ότι ο Αχασβήρος Νέο-Εφιάλτης Σημίτης. Η Ελλάδα, «θα γίνει ηγέτιδα δύναμη της περιοχής», η «βαλκανική ενδοχώρα μας» και επομένως το ξεπούλημα τηςΜακεδονίας και η αποδοχή της υπαρξης Μακεδονικού Έθνους εξυπηρετεί , «τόσο το εθνικό συμφέρον όσο και την ευρύτερη σταθερότητα των Βαλκανίων».
Σε ποιο εθνικό συμφέρον αναφέρεται ο αχασβήρος είναι σαφές. Το «εθνικό συμφέρον» των κομμουνιστών που δημιούργισαν με δύνθημα το Νόβα Μακεντόνιγια τη Μακεδονία του Βαρδάρη που θα απελευθέρωνε τις αδελφές της, την Μακεδονία του Αιγαίου και την Μακεδονία του Πιρίν.
Για ποια «πατριωτική λύση» μιλάει αφού είναι Και ποια είναι η πατρίδα του;
Με νέο-πατριωτική ευθύνη θα επιδιώξει ο άπατρις Εφιάλτης να αναγνωρίσει το ΑΣΝΟΜ.
Οι «στρατιώτες» του νέου-πατριωτισμού , ο «ρόζ πολτός» η «πράσινη γλίτσα», τα βατράχια του Οχετού, οι πουστροφιλελέ του Κούλης, ο φαλοκρός χωρίς πουστίς αγωνίζονται με όλα τα μέσα. για τον «μεγαλειώδη στόχο» της Ανοιχτής Κοινωνίας μαζί με την ρουφιανιά, την πουτανιά και την πουστιά.
Ο «νέος πατριωτισμός» του Δραγασάκη και του Τσιπρά δεν είναι καινούργιοι. Εμείς οι Έλληνες τους ξέρουμε από πολύ παλιά.Από αυτό το πράγμα υπέφεραν ο Εφιάλτης και τα κομμούνια που εκτέλεσαν οι Γερμανοί στην Καισαριανή την Πρωτομαγιά του 1944.
Το προδοτικό τόξο ετοιμάζεται για τη νέα Μεγάλη Προδοσία. Άνοιξαν από παντού ξετρελαμένα στόματα που ενεδρεύουν να μας καταβροχθίσουν.
Η προδοσία, μαχαίρι στην καρδιά της Πατρίδας.
Ο Αχασβήρος Νέο-Εφιάλτης από τη Θεσσαλονίκη είπε ότι, «κανένας και τίποτε δεν ξεχάστηκε. Ούτε οι εγκληματίες ούτε τα εγκλήματά τους», και νομίζει ότι θυμώνται μόνο οι Ιουδαίοι και εμείς είμαστε λωτοφάγοι και ξεχάσαμε το παιδομάζωμα, τη ΣΝΟΦ, τους Κομιτατζήδες.
Η εντυπωσιακή λαϊκή παρουσία, στο «ορφανό» συλλαλητήριο για τη Μακεδονία, και η εχθρική αντίδραση όλων των ρουφιανοκάναλων και των πρακτόρων των αφεντικών, κατέδειξαν το βαθύ ρήγμα στην ελληνική κοινωνία, ανάμεσα στο πραγματικό λαό, και τους αργυρώνητους Εφιάλτες.
Το ρήγμα είναι «τεκτονικό». Από τη μια ΕΜΕΙΣ και από την άλλη, οι «Προοδευτικοί», οι «Φιλελέ», οι «Αριστεροί», οι «Κεντροαριστεροί», και οι «Σοβάιβορ».
Η «Χρυσή Ευκαιρία» των διεθνιστών με πρωθυπουργό τον Οβριόπουλο να επιβάλουν τις αποφάσεις της ΣΝΟΦ, 69 χρόνια μετά την ήττα τους στο Βίτσι και τον Γράμμο, δεν υπήρξες ποτέ. Οι Έλληνες αγρυπνούν.
Η Κόκκινη πανούκλα δεν θα περάσει.
Αντηχεί ο Γράμμος στα τραγούδια. Ξημερώνει Λευτεριά.
Το ίδιο μήνυμα θα στείλει και η Αθήνα.
Δώστε την Κόκκινη Νέο-πατριωτική Χούντα στο Λαό! Φόλα στους Σκύλους του ΣΥ-ΡΙ-ΖΑ!
Μίστερ Τσιπρά, εμετρήθης, εζυγίσθης, ευρέθης ελλιπής και απερρίφθης. Δεν είσαι Έλλην, δεν εκπροσωπείς τους Έλληνες και δεν μπορείς να κάνεις παζάρια με το Εθνικό Συμφέρον.
Εσύ, οι φίλοι και το κόμμα σου, είσαστε από την άλλη πλευρά. Όχι τη δική μας. Είσαστε οι κληρονόμοι και συνεχιστές εκείνων που ήθελαν να «απελευθερώσουν τον μακεδονικό λαό από την ελληνική αστική τάξη».
Ο Εφιάλτης γραμματέας του κόμματος σου διαδίδει ότι υπάρχουν Μακεδόνες που δεν είναι Έλληνες. Γιατί έτσι έλεγαν η Τρίτη Διεθνής το ΑΣΝΟΜ και η ΣΝΟΦ. Μίστερ Τσιπρά, εσύ, οι φίλοι και το κόμμα σου πολεμήσατε μαζί με τη ΣΝΟΦ εναντίον των Ελλήνων και κάνατε το παιδομάζωμα για να βρείτε τους νεογενίτσαρους του Τίτο.
Νικηθήκατε στο Γράμμο και το Βίτσι. Η ιστορία δεν αλλάζει. Η Κόκκινη Φυλή δεν πέρασε τότε και δεν θα περάσετε και τώρα.
Νον πασαράν ρε!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)
.png)
