Το σύστημα Ρότσιλντ –Ροκφέλερ

Ο Βλαδίμηρος τώρα δικαιώνεται (2)
Ημερομηνία: 20/09/2008
http://www.styx.gr/index.cfm?Action=RTCL&CLiD=2048
του Σπύρου Χατζάρα
Η Επιτροπή Κεφαλαιαγοράς των ΗΠΑ (Securities and Exchange Commission) διέταξε, την «προσωρινή διακοπή των βραχυπρόθεσμων πωλήσεων, ( δηλαδή «αέρα» ), 799 μετοχών του χρηματοοικονομικού κλάδου στις ΗΠΑ», έως τις 2 Οκτωβρίου, προκειμένου να προστατευτούν οι «επενδυτές» και οι αγορές. Στην Βρετανία και την Ιρλανδία απαγορεύθηκε η πώληση « αερα » για τέσσερις μήνες. ενώ η Αυστραλία ανακοίνωσε ότι θα επιβάλει απαγόρευση από την Δευτέρα. (Στην Ελλάδα;)
Μόλις απαγορεύτηκε ο «αέρας» τα χρηματιστήρια άρχισαν να καλπάζουν. Στη Wall Street , ο Δαβίδ και ο Ιακώβ άνοιξαν και πάλι σαμπάνιες.

Χωρίς περίσκεψιν, και φυσικά χωρίς αιδώ, ο Αμερικανός πρόεδρος Τζορτζ Μπους ανακοίνωσε σχέδιο αντιμετώπισης της κρίσης, ύψους εκατοντάδων δισεκατομμυρίων δολαρίων, το οποίο όπως είπε, «είναι δικαιολογημένο και ουσιώδες» και τόνισε ότι «το ρίσκο της αδράνειας είναι πολύ υψηλότερο». «Πρέπει να δράσουμε τώρα, προκειμένου να σώσουμε την αμερικανική οικονομία από σοβαρό κίνδυνο. Θα υπάρξουν πολλές ευκαιρίες να συζητήσουμε για τη ρίζα του προβλήματος. Τώρα είναι η ώρα να το επιλύσουμε».

Σύμφωνα με την New York Times, το σχέδιο Πόλσον-Μπους-Ρότσιλντ, που προβλέπει την εξαγορά αποκλειστικά μετοχών αμερικανικών χρηματοπιστωτικών οργανισμών, και την ελάφρυνση, των χρηματοπιστωτικών οργανισμών από μετοχές που δεν μπορούν να μετατραπούν σε ρευστό, ( δηλαδή αέρα κοπανιστό ) αλλά και την πρόσληψη εξωτερικών συμβούλων, (ένας -ένας όλοι θα φάτε!), μπορεί να κοστίσει μέχρι 1τρις δολάρια.
Η παρέμβαση της κυβέρνησης Μπούς θα στηριχτεί στα πρότυπα του Resolution Trust Corporation, που είχε συσταθεί την δεκαετία του ΄80, για να αντιμετωπιστεί η αντίστοιχη αλλά μικρότερη «κρίση των Ταμιευτηρίων».
Οι ζημιές, που σύμφωνα με τους γιάπηδες, «προκλήθηκαν από τους ηλίθιους της μεσαίας τάξεως που αγόραζαν σπίτια που δεν μπορούσαν να πληρώσουν», θα φορτωθούν στις πλάτες των όλων των «ηλιθίων» και μη.
Ο πρόεδρος Μπους τόνισε ότι η παρέμβαση της κυβέρνησης για πρώτη φορά στις χρηματαγορές ήταν «επιτακτική ανάγκη» και αναγνώρισε ότι το σχέδιο του , θα κοστίσει ακριβά, στον φορολογούμενο.

Πέραν των σχεδίων της αμερικανικής κυβέρνησης, στήριγμα στις τράπεζες και τα χρηματιστήρια προσφέρουν και οι συνεχείς παρεμβάσεις των κεντρικών τραπεζών. Για να σώσουν το τραπεζικό σύστημα από την κατάρρευση, οι Κεντρικές Τράπεζες, αύξησαν την κυκλοφορία του χρήματος, κατά 600 περίπου δις. δολ. Η αμερικανική Κεντρική Τράπεζα δάνεισε στην AIG 85 δισ. για να αποτρέψει προσωρινά τη χρεοκοπία της ,και ανακοίνωσε ότι θα επεκτείνει το δανεισμό στις τράπεζες, ενώ θα αγοράσει βραχυπρόθεσμα ομόλογα που έχουν εκδοθεί από τη Fannie Mae και τη Freddie Mac. Με επιπλέον 42 δισ. δολάρια τροφοδότησαν τις αγορές τους οι κεντρικές τράπεζες Ιαπωνίας, Αυστραλίας και Ινδίας.
Ο διοικητής της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας Ζαν Κλοντ Τρισέ, χαρακτήρισε τα αμερικανικά μέτρα «καλοδεχούμενα». ( Και αυτός, υπέρ της χρησιμοποίησης των χρημάτων των φορολογουμένων για να σωθεί το σύστημα Ροκφέλερ –Ρότσιλντ.
Ο «ορθόδοξος» υποψήφιος του Ρεπουμπλικανικού κόμματος για την προεδρία των ΗΠΑ Τζον Μακέιν, βρήκε την ευκαιρία να κάνει τον «τζάμπα Μάγκα» και τάχθηκε
κατά της στήριξης που παρέχει η Ομοσπονδιακή Τράπεζα των ΗΠΑ (Fed) στις επιχειρήσεις που βρίσκονται στα πρόθυρα της χρεοκοπίας.
«Η Fed πρέπει να επιστρέψει στο βασικό της χώρο ευθύνης, που είναι η διαχείριση της προσφοράς χρήματος και ο πληθωρισμός», είπε, και ζήτησε να τερματίσει την ανάμιξή της , η ομοσπονδιακή Τράπεζα,στις εξαγορες.
Ο καημένος Μπάρακ Ομπάμα , ήταν υποχρεωμένος να υποστηρίξει πλήρως το σχέδιο της αμερικανικής κυβέρνησης, αλλά ζήτησε και την παροχή βοήθειας στις οικογένειες εργαζομένων που επλήγησαν από την κρίση. (Θα έχει πάρει μαθήματα σοσιαλδημοκρατίας από τον Κλιντον και τον Σόρος).
Αυτό ήταν, το σύστημα των Ρότσιλντ –Ροκφέλερ σώθηκε έστω και καραβοτσακισμένο. Και η λυπητερή θα επιμοιραστεί επί των κεφαλών όλων ημών.
Το αμερικανικό χρέος
Κανείς δεν ξέρει ποιο είναι το πραγματικό δημόσιο χρέος των Ηνωμένων Πολιτειών. Επισήμως είναι 9,651,132,680,000 δολάρια. (9.65 τρις για να μην κουράζεστε να μετράτε). Σε αυτό προστέθηκαν τους τελευταίους έξι μήνες 2.930 δισ. δολάρια που δόθηκαν για να διασωθούν οι τράπεζες που βρέθηκαν στο χείλος της καταστροφής, και θα προστεθουν άλλα 6 τουλάχιστον ως το τέλος του 2009,ενω συνεχίζονται οι συνεχώς αυξανόμενες δαπάνες του πολέμου στο Ιράκ, που ως το τέλος του 2008 θα έχει στοιχίσει 600 δισ. δολάρια ή 341.4 εκ δολάρια την ημέρα ή 4,900 δολάρια για κάθε νοικοκυριό.
(Τζάμπα πόλεμος. Εδώ η Lehman brothers έχασε 611 δις).
Μέχρι το Δεκέμβριο του 2008 το αμερικανικό χρέος θα έχει ξεπεράσει επισήμως τα 15 τρις!! η 170% του ΑΕΠ. ( Καλά, πόσο μπορεί να χρωστάει Αμερική και να αντέχει δολάριο;).
Το επίσημο χρέος τώρα αντιστοιχεί στο 80% περίπου του αμερικανικού εθνικού προϊόντος, το οποίο κυρίως είναι «αέρας» που παράγεται από τους τραπεζίτες και τους αεριτζήδες. (σ.σ.Το Αμερικανικό χρέος, δεν περιέχει κοινωνικές δαπάνες για συντάξεις και υγεία. Εθνική σύνταξη από το δημόσιο εισπράττουν όσοι ζήσουν μέχρι τα 75. Τώρα θα το πάνε στα 78. Τα υπόλοιπα τα έχει αναλάβει η ιδιωτική ασφάλιση. Που δεν πληρώνει τίποτα, αφήνει τους ανθρώπους να πεθαίνουν χωρίς γιατρό και φάρμακα, και παρόλα αυτά χρεοκόπησε η ναυαρχίδα του συστήματος AIG, που έχει χρέη 579 δις δολάρια).
Το απλό ερώτημα είναι : Γιατί μπορεί μόνο η Αμερική να χρωστάει;
Ο ανταγωνισμός απέθανε ζήτω τα Τράστ (και πάλι)
Χωρίς περίσκεψιν, και φυσικά χωρίς αιδώ, η Μεγάλη Βρετανία έβαλε στην άκρη τις ρυθμίσεις αντιτράστ και επέτρεψε την εξαγορά, με συνοπτικές διαδικασίες, της HBOS από την Lloyds TSB ώστε να δημιουργηθεί η μεγαλύτερη τράπεζα «λιανικής» στην στεγαστική πίστη και τις καταθέσεις. Μια τέτοια εξέλιξη πριν από την εβδομάδα θα ήταν «αδιανόητη», για τους ιδεολόγους, «του ανταγωνισμού και του φιλελευθερισμού». Η Morgan Stanley των Ροκφέλερ, βρίσκεται σε διαπραγματεύσεις για την πώληση έως και του 49% του μετοχικού κεφαλαίου της στον κινεζικό επενδυτικό όμιλο CIC ενώ παραμένει ανοιχτή η «πόρτα», της συγχώνευσης με την Wachovia με την οποία και συνεχίζονται παράλληλα οι συνομιλίες.
Η κρίση άνοιξε έναν νέο χώρο συγχωνεύσεων που σαρώνει όλη την Ευρώπη. Άλλωστε, « η ισχύς εν τη ενώση».
Η UBS διαπραγματεύεται την συνένωση της με την Credit Suisse, η BNP Paribas με την Societe Generale ,Στην Γερμανία ήδη δημιουργούνται κολοσσοί μετά την εξαγορά της Postbank από την Deutsche Bank και την πώληση της Dresdner Bank από την Allianz στην Commerzbank.
Το βασικό είναι ,ότι οι τράπεζες θα αναζητήσουν λύσεις στα προβλήματά τους με τη μείωση του λειτουργικού κόστους, δηλαδή με απολύσεις, και με την αύξηση του κόστους του χρήματος, δηλαδή με αύξηση επιτοκίων.
Επομένως η κρίση που προκλήθηκε από τις ίδιες τις τράπεζες θα φορτωθεί τελικά στους φορολογούμενους, στους εργαζόμενους, και στους πελάτες του τραπεζών.