Ο μεν βίος βραχύς η δε «τέχνη» μακρά

του Σπύρου Χατζάρα

Ο λαός το ξέρει. «Το καλό πράγμα αργεί», διότι, «αγάλι-αγάλι γίνεται η αγουρίδα μέλι». Το έλεγαν και οι αρχαίοι, «σπεύδε βραδέως».
Αυτή είναι η ουσία της πολιτικής. Ο καιρός κι η απαντοχή. Οι «θεσμοί», μπορούν και προγραμματίζουν πέραν του ανθρωπίνου βίου, και έχουν υπομονή.
Μπορούν να περιμένουν. Ενώ εμείς, με το μεροδούλι- μεροφάι, βιαζόμαστε.
Οι άλλοι ξέρουν να περιμένουν. Κάθε ντενεκές της πολιτικής , από τον κυρ-Βασίλη και την Ντόρα μέχρι τους Θατσερικούς αριστερούς μας μιλάνε για «μεταρρυθμίσεις που εδώ και χρόνια θα έπρεπε να έχουν γίνει» και για τις «μεγάλες δομικές αλλαγές που θα εξυγιάνουν την οικονομία».

Οι μεταρρυθμίσεις, οι δομικές αλλαγές, είχαν αργήσει να εφαρμοστών στην Ελλάδα και μας τις έριξαν μαζεμένες στο κεφάλι με τα αριστερά και τα δεξιά μνημόνια, για να εκσυγχρονιστούμε. 
  Λοιπόν!
Ήταν Σάββατο, 15 Οκτωβρίου 1985, και ο τότε υπουργός Εθνικής Οικονομίας Κώστας Σημίτης, ανακοίνωσε την εφάπαξ «Περεστρόικα», με την υποτίμηση μαϊμού της δραχμής κατά 15% έναντι του δολαρίου. 
 Την ίδια ημέρα τότε ο Μιχαλάκης Γκορμπατσόφ, παρουσίαζε στην Ολομέλεια της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΣΕ, το πρόγραμμα για την δική του «Περεστρόικα» στην σοβιετική οικονομία. Η απάτη της μαϊμού υποτίμησης Σημίτη, είναι η ακόλουθη.
Το Μάρτιο του 1985 είχε αρχίσει η σταδιακή υποτίμηση του δολαρίου σε σχέση με το Γιεν, τη Στερλίνα, το Γερμανικό Μάρκο, το γαλλικό και τα νομίσματα Ολλανδίας, του Καναδά , και της Ελβετίας, ώστε να ανακάμψει μεσω εξαγωγών η αμερικανική βιομηχανία. Έτσι, για παράδειγμα, ενώ τον Μάρτιο του 1985 η ισοτιμία ενός δολαρίου βρισκόταν στα 3.173 Δυτικογερμανικά Μάρκα, στις αρχές του 1996 ήταν 2.17. Υποτιμήθηκε δηλαδή περίπου 32% Αντίθετα με την υποτίμηση Σημίτη, το δολάριο έκανε 149,258 δραχμές και λιγους μήνες μετά έκανε 142,086 και στις αρχές του 1987 η ισοτιμία ήταν στις 129,657 δραχμές. Είναι προφανές ότι η υποτίμηση διευκόλυνε εκείνους που «έβγαζαν έξω»,τα χρήματα τους σε δολάρια, και τους έδωσε ένα μπόνους 42%, (όφελος 32% από την υποτίμηση του δολαρίου συν 15% από την υποτίμηση της δραχμής, εάν έφερναν στην Ελλάδα τα χρήματα τους, για να αγοράσουν υποτιμημένα ακίνητα, να επενδύσουν στον τουρισμό και στην κατανάλωση με τα να ανοίξουν μαγαζιά και αντιπροσωπείες.
Τέλος πάντων, μετά την υποτίμηση , άρχισαν αμέσως στην Αθήνα οι συνεδριάσεις για τα νέα οικονομικά μέτρα της «πράσινης Περεστρόικα» και το διετές πρόγραμμα «σταθεροποίησης», που απαιτούσε η Ευρώπη.

Ο εκσυγχρονιστής Σημίτης έλεγε στις εφημερίδες τα δικά του και ο Αντρέας με τον υπουργό προπαγάνδας Λαλιώτη απάντησε από την ΕΡΤ. « Δεν πρόκειται να κοπούν το δώρο και οι αποζημιώσεις, και θα εφαρμοσθούν όσες συλλογικές συμβάσεις έχουν κυρωθεί».

Δηλαδή, ο «εκσυγχρονισμός», είχε έτοιμες στην «εργαλειοθήκη της συναγωγής», τις αναγκαίες μεταρρυθμίσεις για την κατάργηση των δώρων Χριστουγέννων και Πάσχα, για την κατάργηση των αποζημιώσεων για τις απολύσεις, και την κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων.

Αλλά τότε, τους είπε γιόκ ο «Αντρε». Αλλά, επειδή τα τανκ των τοκογλύφων, περνούν αλλά δεν ξεχνούν, ξαναφέρανε τις «μεταρρυθμίσεις» 26 χρόνια μετά, με τα μνημόνια.

Τη δομική μεταρρύθμιση «ένα Ταμείο για όλους» την εισηγήθηκε η Παγκόσμια τράπεζα δια του Λουκάς Πάτρας στην επταετία ,(1970), και τότε δεν πέρασε, επειδή τα πήραν στο κρανίο, τα «ρετιρέ» των τραπεζοϋπαλλήλων, και είπε γιοκ, ο Γιώργος, ο συνταγματάρχης. Έτσι , δεν γίναμε απέραντο γκουλάκ.
Αλλά το εκσυγχρονιστικό σχέδιο επανήλθε.
Πρώτα ο Σημίτης φόρτωσε στο ΙΚΑ τα Ταμεία ΔΕΗ και ΟΤΕ, και το 2007,
ο Αλογοσκούφης αφού φόρτωσε τα ταμεία των ρετιρέ στο ΙΚΑ ,με εγγυημένα όμως τα προνόμια για τους πληρώνουμε όλοι οι άλλοι και να τους ξεφορτωθούν οι τραπεζίτες, έκαναν την πρώτη συγχώνευση Ταμείων.
Αλλά χρειάστηκαν άλλες πέντε εκλογές και έξι κυβερνήσεις για να το περάσουν πλήρως, με την Αριστερά, ώστε η Ελλάδα να γίνει ένα απέραντο Γκούλαγκ, 45 χρόνια μετα τις προτάσεις της Παγκόσμιας Τράπεζας, που μας συμβούλεψε για το καλό μας αλλά δεν την ακούσαμε.

Κάπως έτσι η περιούσια «SUPER PHARM» της φιλανθρώπου και επενδυτικής οικογένεια Koffler, προσπαθούσε να μπει στην ελληνική αγορά για να δημιουργήσει αλυσίδες φαρμακείων από το 2001, την εποχή του Κόσερ εκσυχρονιστή Αβρούρι .
Το 2004, επί Νωθρού, με τον ομόθρησκο τους φαλακρό υπουργό υπανάπτυξης, έριξαν το «αναπτυξιακό» σύνθημα , «τα φάρμακα στα σουπερμάρκετ».
 Αλλά τους δεν βγήκε πέρα η διαρθρωτική μεταρρύθμιση και έκαναν «υπομονή». Το 2010, με το εβραιο-ΠΑΣΟΚ και πάλι η SUPER PHARM σχεδίαζε , την ίδρυση καταστημάτων λιανικής πώλησης στην Αθήνα. (σε πρώτη φάση). Τότε ο CEO της Super Pharm , κ. Lior Reitblatt, εξέφραζε την απογοήτευση της εταιρείας διότι το «μεγαλύτερο μέρος του πλανήτη θέτει περιορισμούς στην ελεύθερη ίδρυση φαρμακείων», και εξέφραζε την πρόθεση, «να επεκταθεί σε όποια αγορά δεν έχει περιορισμούς ιδιοκτησίας», και τόνιζε ότι η Super Pharm έχει εξετάσει τη δυνατότητα εισόδου της στην Τουρκία και στην Ελλάδα, αλλά «συνάντησε εμπόδια από το ισχύον νομοθετικό καθεστώς για το ιδιοκτησιακό». Ούτω πως, έγινε η κρίση ευκαιρία και στην «εργαλειοθήκη του ΟΟΣΑ», εντάχθηκαν πάλι από τον φαλακρό το 2104, ρυθμίσεις που αλλάζουν του «περιορισμούς ιδιοκτησίας», ώστε να εξυπηρετηθεί η είσοδος της Οικογενείας Koffler και της Super Pharm στην ελληνική αγορά και στην εξαφάνιση του επαγγέλματος του φαρμακοποιού, αλλά δεν τους ήταν αρκετές.
Αφορούσαν τα μη συνταγογραφούμενα φάρμακα και δεν επέτρεπαν σε μη φαρμακοποιούς να ανοίγουν φαρμακεία. Περίμεναν 14 χρόνια.
Ότι δεν μπόρεσε ο Κόσερ Αβρούρι το έφερε εις πέρας η Κόσερ Αριστερά και
ο Κόσερ Alexis. Αλλά μετά από σκληρή ….διαπραγμάτευση.
Η Ευρω-κοινοπραξία για να σώσει την πατρίδα ψήφισε Κόσερ Σούπερ-Φάρμ.
Ο πρόεδρος του Συνδέσμου Αντιπροσώπων Φαρμακευτικών Επιχειρήσεων, κ. Δημήτρης Γιαννακόπουλος, μιλώντας στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής είπε ότι από το 2010 υπάρχει σχέδιο της τρόικας να κλείσει η ελληνική φαρμακοβιομηχανία και να πάει όλη πίτα σε εταιρείες που εκπροσωπούνται από ισραηλινά συμφέροντα, μίλησε για την καταστροφή της ελληνικής βιομηχανίας από τον Παπασταύρου, τον Μιονί, και τον Δαυίδ Χάρις, και τόνισε πως , «όσοι δεν καταλαβαίνουν ότι υπάρχει σχέδιο να κλείσει η ελληνική βιομηχανία φαρμάκου, είναι είτε Βλάκες, είτε άσχετοι είτε στημένοι».

Πολλοί θα μου πουν ότι , ψάχω «φαντάσματα», αλλά πριν 35 χρόνια τέτοιες μέρες ο Ιταλός πρωθυπουργός Τζούλιο Αντρεότι, αποκάλυψε στο ιταλικό κοινοβούλιο την ύπαρξη της παράνομης παραστρατιωτικής οργάνωσης του ΝΑΤΟ, «Gladio», η οποία έκανε τρομοκρατικές επιθέσεις εφαρμόζοντας τη στρατηγική της έντασης, από το τέλη του 1960 έως τις αρχές της δεκαετίας του 1980.

Φάνατσμα η Γκλάντιο, που στην Ελλάδα λεγόταν «Κόκκινη προβιά», φάντασμα και η Πε-Ντούε, και όποιος δεν καταλαβαίνει τη ύπαρξη του αθέατου χορογράφου είναι Βλάκας, και άσχετος.