Η Δημοκρατία θέλει ισότητα απέναντι στον Τραπεζίτη

του Σπύρου Χατζάρα

Ο βασικός μύθος της Παγκόσμιας εξαπάτησης είναι η οφθαλμαπάτη της «ισότητας». Η ισονομία, η ισότητα απέναντι στον νόμο, αποτελεί την πεμπτουσία της «Δικαιοσύνης», του «Κράτους Δικαίου» και της «Δημοκρατίας».
Όλα τα πλάσματα του θεού γεννηθήκαν με ίσα δικαιώματα και υποχρεώσεις, και οι άνθρωποι είναι ίσοι μπροστά στη ζωή και τον θάνατο.
Ίσοι είναι οι άνδρες και οι γυναίκες, ίσοι είναι οι «γκέιπαρέιντ». Ίσος μισθός για την ίδια δουλεία, ισότητα ευκαιριών, ισότητα της ψήφου , κλπ, κλπ, κλπ.

«Ο Βασιλιάς και πιόνι στο ίδιο κουτί μπαίνουν», που λένε και οι Ιταλοί σκακιστές. Οι απαισιόδοξοι θα μου αντιτάξουν ότι η μόνη ισότητα πάνω στη γη είναι ο θάνατος. Αλλά, ενώ όλοι οι «Επαναστάτες», σε κάθε εποχή είτε ξεσηκώθηκαν απέναντι στον Θεό, είτε απέναντι στον βασιλιά, είτε ξεσηκώθηκαν, κατά της Τυραννίας και έχυσαν τόνους αίματος, απέτυχαν να επιβάλουν την ισότητα και την Ελευθερία στο Χρήμα. Υπάρχει μια «συμπαθής συνομοταξία » ανθρώπων που είναι πάνω από τον Θεό, πάνω από τους Νόμους, πάνω από το βασιλιά, και πάνω από τη Δημοκρατία. Οι τοκογλύφοι, που είναι «Ανεξάρτητοι» και έχουν τον απόλυτο έλεγχο στη γέννηση του χρήματος, και αποφασίζουν σαν Θεοί χωρίς τον φόβο του Θεού.

Η Δημοκρατία μπορεί να ψήφισε νόμους για τον «νόμιμο τόκο», όμως στην πραγματικότητα τον προσδιορίζουν και τον αποφασίζουν, «ελεύθερα», οι αγορές που εκτιμούν και «αναλαμβάνουν το ρίσκο». 
  Οι άνθρωποι, μπορεί να είναι ίσοι απέναντι στον Θεό , τον Δικαστή και τον νεκροθάφτη, αλλά δεν είναι ίσοι μπροστά στον τραπεζίτη.

Για παράδειγμα, ένας γερμανός Πούστης, που είναι υπήκοος της ΕΕ και τον προστατεύουν όλες οι συμβάσεις για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, μπορεί να πάει σε μια Γερμανική Τράπεζα , και θα πάρει δάνειο με 3%, ενώ ένας Έλληνας Πούστης που είναι ίσος ως Πούστης με τον Γερμανό, θα πάει στην Τράπεζα και θα τον δανείσουν με 9% το λιγότερο.
Πούστης ο ένας, Πούστης και ο άλλος αλλά δεν έχουν ίδιο επιτόκιο. Το ζήτημα είναι πολύ απλό. Όλοι οι «ευαίσθητοι», οι δημοκρατικοί, οι αγωνιστές της αριστεράς και της Ισότητας, οι Κουκουέδες οι ανωφελείς, αποφεύγουν να μιλήσουν για την ανισότητα των επιτοκίων και κοιτάνε αλλού.
Η ισότητα ,ξεκινάει από την ισότητα των επιτοκίων.
Για όλους τους ανθρώπους για όλες τις χώρες.

Κανείς τραπεζίτης δεν είναι Ανεξάρτητος. Οι Τραπεζίτες είναι κάτω από τον Νόμο, κάτω από τον Λαό, και κάτω από τον Θεό. Όταν ο έλληνας επιχειρηματίας θα δανείζεται με το ίδιο επιτόκιο με τον Γερμανό θα μπορεί να τον ανταγωνιστεί. Όταν το γερμανικό Δημόσιο δανείζεται με 0,20 % και το Ελληνικό με 6%, δεν υπάρχει καμιά πιθανότητα επιβίωσης για εμάς τους Έλληνες. Και οι τοκογλύφοι όμως δουλεύουν πάντα για το κοινό καλό.
Ο επικεφαλής της αποστολής του ΔΝΤ στη Σερβία Τζέιμς Ρόαφ , δήλωσε στην σερβική τηλεόραση (RTS) ότι , «η σερβική οικονομία αναπτύσσεται, αλλά πρέπει να αναπτυχθεί ταχύτερα». «Εργαζόμαστε ώστε η επιτάχυνση της ανάπτυξης, να καθίσταται επωφελής για τους πολίτες», είπε. Καταλάβατε;
Το ίδιο λένε και οι δικοί μας του Ιδρύματος Λεβί. Αγωνίζονται ώστε η ανάπτυξη να είναι επωφελής για τους χαζούς πολίτες, των οποίων πίνουν το αίμα για να πληρωθούν οι τοκογλύφοι, που τοκίζουν χρήματα που δεν είναι δικά τους.
Ο Παράδεισος των Αριστερών ΕΚΟΥΜΟΥ είναι η επιστροφή στις ανθρωποφάγες αγορές, που είναι καλύτερες από τους «φιλάνθρωπους» του ΔΝΤ που μας «έσωσαν». Το χρήμα γεννιέται από το σύστημα των Κεντρικών Τραπεζών που το δανείζουν στους Τοκογλύφους με 0% και εκείνοι το δανείζουν σε όλους τους άλλους με υψηλά επιτόκια, παίρνοντας το «ρίσκο». 
Το παγκόσμιο Κρατικό και Εταιρικό Χρέος έφτασε στα 217 τρις. δολάρια και αντιστοιχεί, (ισούται), με το 327% του παγκόσμιου ΑΕΠ.
Αυτό, χωρίς το χρέος των νοικοκυριών προς τις τράπεζες, και χωρίς το χρέος, τον αέρα των τραπεζικών ομολόγων. Τα 217 τρις. δολάρια είναι μόνο το χρέος των Κρατών και των επιχειρήσεων προς τις τράπεζες.
Άλλο «φέσι» είναι τα στεγαστικά και οι κάρτες. Όμως κανείς από αυτούς τους Οικονομολόγους δεν μας ενημερώνει για το ύψος των Τόκων που εισπράττουν
οι τοκογλύφοι. Και ενώ το χρήμα που δανείζουν είναι «αέρας», το χρήμα που μαζεύουν για τα επιτόκια είναι ανθρώπινο αίμα και ιδρώτας που το πίνει και αναπτύσσεται το τέρας του τραπεζικού Μολλώχ.