Ερωτηματικά για τις συντάξεις και την δημοκρατία στον δρόμο για το 2050 μ.χ.
Σπύρος Χατζάρας
Οι βουλευτές της Ν.Δ. περιμένουν ακόμα ,στα πλαίσια του « κοινωνικού διαλόγου» για το ασφαλιστικό ,να τους επισκεφθεί και να τους ενημερώσει ο υπουργός εργασίας κ. Μαγγίνας. Οι βουλευτές της πλειοψηφίας , δεν γνώριζαν και δεν γνωρίζουν , όπως δείχνουν οι δηλώσεις τους, τα « κυβερνητικά;» σχέδια.
Οι ενοποιήσεις, βέβαια, βρίσκονταν πάντα στην ημερήσια διάταξη του ελληνικού ασφαλιστικού συστήματος, γιατί τα μικρότερα ταμεία επιθυμούσαν ,οι συνταξιούχοι τους να μπουν στα μεγαλύτερα και να πάρουν καλύτερες συντάξεις. (Οι πολιτικοί μας, αριστεροί δεξιοί και κεντρώοι , ενθάρρυναν πάντοτε, την αρπακτική διάθεση της Μάζας, και καλλιεργούσαν την « σοσιαλ-ληστρική» ιδεολογία, «άρπαξε από αυτόν που έχει», η οποία, καμιά σχέση δεν μπορεί να έχει με την κοινωνική δικαιοσύνη. Διότι αυτοί - για παράδειγμα -που «άρπαξαν», και «κατασπάραξαν» , τα αποθεματικά του ΝΑΤ, έφαγαν τα χρήματα των πνιγμένων. Των ναυτεργατών, που χάθηκαν στους ωκεανούς ,μαζί με τα « σαπιοκάραβα» των Ελλήνων εφοπλιστών του Λονδίνου και της Νέας Υόρκης.)
Ωστόσο, κανένα κομματικό κείμενο της Ν.Δ, και κανένα προεκλογικό πρόγραμμα της, δεν αναφερόταν στο «χουντικό» σχέδιο ,του Λουκά Πάτρα ,για συγχώνευση όλων των Ασφαλιστικών Ταμείων. Πώς προέκυψε λοιπόν το σχέδιο για τα πέντε ταμεία;
Ακόμα μεγαλύτερη εντύπωση, μου προκαλεί το ότι το ΠΑ-σοκ και προεκλογικά, πρότεινε την συγκρότηση τριών ταμείων. Πως συνέπεσαν οι «Σοφοί» των δύο κομμάτων;
Και είναι «σοφοί»; ή μήπως είναι ηλίθιοι;
Διότι όλοι ξέρουμε , και όσοι δεν το ξέρουν μπορεί εύκολα να το πληροφορηθούν, ότι οι μεγάλοι οργανισμοί ελέγχονται δυσκολότερα απ' ό,τι οι μικροί. (Ο λοχαγός ξέρει καλύτερα την μονάδα του από τον ταξίαρχο). Οι μεγάλοι οργανισμοί , χρειάζονται ακόμα μεγαλύτερη γραφειοκρατία, επομένως αυξάνουν τα διοικητικά έξοδα, και αφού ο έλεγχος δεν μπορεί να είναι συστηματικός, επιτρέπουν την διαφθορά, την ρεμούλα, τις κλοπές και τις απάτες.
Ο δικός μας οργανισμός υγείας για παράδειγμα , ο ΕΟΔΕΑΠ, δεν μπορεί να συγκριθεί ούτε κατά το 1 χιλιοστό με το ΙΚΑ ,από πλευράς διαφάνειας και κακοδιαχείρισης.
Καμία συγχώνευση χωρίς αναλογιστικές μελέτες, δεν έφερε θετικά αποτελέσματα. Οι συγχωνεύσεις και οι «εντάξεις» χρεοκόπησαν εκτός όλων των άλλων το ΝΑΤ και το ΤΕΒΕ.
Η ευθύνη για την «χρεοκοπία» του ασφαλιστικού συστήματος στην Ελλάδα, ανήκει πρώτα απ' όλα στους πολιτικούς διαδοχικών κυβερνήσεων. Ο Κ. Καραμανλής ( ο θείος ,όχι θεός) κρατούσε υποχρεωτικά , τα αποθεματικά των ταμείων στην τράπεζα της Ελλάδος με 1% όταν ο πληθωρισμός έτρεχε με 14% και χρηματοδοτούσε τους βιομηχάνους και τις εξαγωγές. Το ΠΑΣΟΚ , επί Α. Παπανδρέου, κρατούσε μέχρι το 87 ,τα αποθεματικά στην τράπεζα της Ελλάδος με 3% ,και χρηματοδοτούσε τα ελλείμματα του προϋπολογισμού ,την ώρα που ο πληθωρισμός έτρεχε με 19-20%. Έτσι εξαφανίστηκαν τα αποθεματικά. Τα ξεκοκάλισαν οι ελληνικές κυβερνήσεις. Οι Έλληνες πολιτικοί. Αυτή είναι η μόνη αλήθεια.
Την ίδια ώρα ,το ταμείο των βουλευτών, παραμένει εύρωστο, αφού συνεισφέρει σε αυτό, διά του προϋπολογισμού ,το σύνολο των Ελλήνων , χωρίς να απολαμβάνει τίποτα από αυτό - όπως θα έλεγε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος- και κανείς πολιτικός δεν σκέπτεται να το καταργήσει (πλην του κ. Μανώλη),η να το συγχωνεύσει με το Ι.Κ.Α ,για να μοιραστούν οι πολιτικοί ,την μοίρα των ψηφοφόρων τους, αλλά και για να «απολαύσουν» το προϊόν των αποφάσεων και των ενεργειών τους.
Αν λοιπόν, δεν ρωτήθηκαν οι βουλευτές της Ν.Δ., και αν δεν συμφωνήθηκε ποτέ στο κυβερνητικό κόμμα η μεταρρύθμιση, από που έρχονται οι προτάσεις; Και πως συνέβη οι «σοφοί», του ΠΑ.ΣΟ.Κ. και της Ν.Δ. να καταλήξουν στις προτάσεις του χουντικού Λουκά Πάτρα; Πως ξαφνικά μας προέκυψε, ένα Σοβιετικού τύπου ασφαλιστικό σύστημα;
Και γιατί ο δραματικός τόνος; γιατί η βιασύνη; Αφού έχουμε τουλάχιστον 8 χρόνια ακόμα για να βρούμε με άνεση την λύση για τα προβλήματα που έρχονται; Ποιος βιάζεται και ποιος πιέζει; Και γιατί η ίδια πίεση εμφανίζεται σε όλες τις χώρες της Ε.Ε.( πλην της Αγγλίας. Εκεί συζητούν για αυξήσεις συντάξεων, αφού έχουν το πιο άθλιο σύστημα).
Σύνταξη στα 67 επέβαλαν οι «σύμμαχοι» δεξιοί και σοσιαλδημοκράτες στην Γερμανία, το ίδιο προσπαθεί να επιβάλει και ο δεξιός Σαρκοζί στην Γαλλία. Πέντε Ταμεία, με το ζόρι, λέει ο Καραμανλής Τρία Ταμεία, εθελοντικά, απαντά ο Καλός και σοσιαλδημοκράτης Yorgos Παπανδρέου.
Από το 1995, διάφορα πανεπιστήμια, ερευνητικά κέντρα, και ειδικοί ,άρχισαν να δημοσιεύουν μελέτες για τις « οικονομικές επιπτώσεις στην Ευρώπη από την γήρανση του πληθυσμού». Οι διαπιστώσεις, όλων των μελετών συνέκλιναν στο ότι ,τα ασφαλιστικά συστήματα στην Ευρώπη δεν ήσαν βιώσιμα, και ότι θα έπρεπε να ληφθούν «γενναία μέτρα» για να αντιμετωπισθεί η κατάρρευση του συστήματος που ετοποθετείτο χρονικά για το 2050.
Παράλληλα, άρχισε και η συζήτηση για την «μεταρρύθμιση του ασφαλιστικού συστήματος στην Ευρωπαϊκή Ένωση» ,παρότι αυτός είναι ένας τομέας που παραμένει στον έλεγχο των κυβερνήσεων των χωρών-μελών.(Με την δημιουργία της ενιαίας αγοράς εργασίας, αναγνωρίστηκε στην Ε.Ε., μόνο μια «συντονιστική» συναρμοδιότητα, ώστε να μην προκύπτουν διακρίσεις σε βάρος των μετακινούμενων εργαζομένων.)
Το 1993 δημοσιεύθηκε στις Ηνωμένες Πολιτείες, μια μελέτη «για την γήρανση του πληθυσμού και το ασφαλιστικό πρόβλημα της IBM» , στην οποία οι μελετητές σημείωναν ότι ,« το 1948 που δημιουργήθηκε το κρατικό σύστημα κοινωνικής ασφάλισης η πρόβλεψη ήταν πώς θα κατεβάλλοντo συντάξεις για 5-6 χρόνια κατά μέσο όρο», Και υπογράμμιζαν ότι «σύμφωνα με τους μαθηματικούς υπολογισμούς των ασφαλιστικών εταιριών, εάν η πρόβλεψη για την επιβίωση ενός συνταξιούχου ηλικίας 65 ετών είναι 17 χρόνια ,τότε θα πρέπει να αρχίσει να τού καταβάλλεται η κρατική σύνταξη στα 72, και για το ενδιάμεσο διάστημα θα πρέπει ο εργαζόμενος να έχει φροντίσει για ιδιωτική ασφάλιση» .
Στις Ηνωμένες Πολιτείες, από όπου εξάγονται οι νόρμες της παγκόσμιου οικονομίας, οι εργαζόμενοι το 2007, συνεχίζουν να παραμένουν στην δουλειά μέχρι τα 70 ,και μετά από αυτά, επειδή στα 65 η σύνταξή τους είναι πολύ μικρή ,είτε επειδή δεν έχουν συμπληρώσει τις προϋποθέσεις για συνταξιοδότηση. Οι εταιρείες κρατούν το «έμπειρο» προσωπικό προσαρμόζοντας προς τα κάτω τον μισθό ,τα ωράρια , και τις υποχρεώσεις τους.
Μόνο το 29% των Μεγάλων Επιχειρήσεων (Corporations) προσφέρουν ακόμα , κάλυψη υγείας σε όσους αποσύρονται στα 65. Το 1993 το ποσοστό αυτό ήταν 46%. Έτσι ο μόνος τρόπος για να έχουν οι εργαζόμενοι ιατροφαρμακευτική περίθαλψη , είναι να εργάζονται και μετά τα 65. Τα ποσοστά αυτών που συνεχίζουν να εργάζονται με πλήρες ωράριο μετά τα 55, για τους άνδρες φθάνει το 70%, ενώ για τις γυναίκες το 60%. 15 χρόνια πριν τα ποσοστά αυτά ήταν γύρω στο 47%.
Σύμφωνα με άρθρο του Vic Barlow στην βρετανική express στις 21 Νοεμβρίου 2007, Οι κρατικές συντάξεις στο Ηνωμένο Βασίλειο, σύμφωνα με τα στοιχεία του ΟΟΣΑ, αντιστοιχούν στο 30.8 % της μέσης αμοιβής του εργαζόμενου κατά τη διάρκεια του εργασιακού του βίου, και είναι οι χαμηλότερες στην Ευρώπη. Τα ποσοστά αυτά, για τη Γερμανία είναι 39.9%, στην Γαλλία, 51.2% στην Ισπανία 81.2% ενώ στην Ελλάδα το ποσοστό φθάνει ,το 95.7% .
Η « μεταρρύθμιση» στην Ευρώπη αποσκοπεί σταδιακά στο να να καταργηθεί το ευρωπαϊκό σύστημα κοινωνικών ασφαλίσεωνκαι ως το 2050, και να συγκλίνει η Ευρώπη με τις Ηνωμένες Πολιτείες και των Ηνωμένο Βασίλειο. Αυτό επιβάλλουν, ο «ανταγωνισμός» και η παγκοσμιοποίηση.
Για να μην μένουν απορίες και στους πιο αφελείς από εμάς, φρόντισε ο διοικητής της τράπεζας της Ελλάδας κ. Γκαρ-Γκα-νας, με επιστολή που έστειλε στον πρωθυπουργό, ( και όχι στον υπουργό εργασίας) να μας διαφωτίσει. O εκπρόσωπος στην Αθήνα, της Kεντρικής Eυρωπαϊκής Tράπεζας (CEB)- o «γκαουλάιτερ» που θα έλεγαν στην Κατοχή- απαίτησε να μην μπει στις συγχωνεύσεις ,το ταμείο των υπαλλήλων της τράπεζας του. Αυτοί ανήκουν στην Επικράτεια της Κεντρικής Ευρωπαϊκής Τράπεζας, και η ελληνική κυβέρνηση δεν δικαιούται να τους « ακουμπήσει» .
Η Κεντρική Ευρωπαϊκή Τράπεζα και το σύστημα εξουσίας που αυτή εκπροσωπεί ανησυχεί για το μέλλον και σχεδιάζει η κόσμο μας για μετά το 2050 μχ. Εγώ τότε δεν θα ζω. Οι περισσότεροι από μας άλλωστε , δεν σκέπτονται για το μέλλον πέρα από τα
βιολογικά όρια δύο γενεών.
Ορισμένοι μηχανισμοί και συλλογικοί «οργανισμοί» όμως, σκέπτονται και προγραμματίζουν με ορίζοντα τα επόμενα 50-60 χρόνια. Αυτή είναι η υπεροχή τους απέναντι σε όλους εμάς. Τα άτομα. Οι στόχοι τους, δεν μεταβάλλονται και εάν ανακοπούν προσωρινά από ορισμένες πολιτικές προσωπικότητες. Θα εφαρμοστούν μετά τον θάνατο των αντιπάλων.
Η υλοποίηση αυτών των σχεδιασμών για την Ευρώπη γίνεται από την Κεντρική Τράπεζα, η οποία με την συνθήκη για την ευρωπαϊκή νομισματική ένωση, κατέστη η υπέρτατη εξουσία.
Ο ελληνικός λαός , στο σύνολο του, άρχισε αυτές τις μέρες , τον υπέρ πάντων αγώνα για την ελληνική δημοκρατία μαχόμενος με την κεντρική ευρωπαϊκή τράπεζα. Σε αυτή την μάχη οι Έλληνες πολίτες βλέπουν τις ηγεσίες των δύο μεγάλων κομμάτων εξουσίας.
στο στρατόπεδο του εχθρού
Το διακύβευμα δεν είναι οι ασπιρίνες, αλλά η εθνική ανεξαρτησία, η δημοκρατία και η εθνική κυριαρχία. Η μάχη μπροστά μας είναι «η μητέρα των μαχών». Όσο περισσότεροι το αντιληφθούν , τόσο πιο κοντά θα είναι η νίκη.
.png)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου